Ανέκδοτα στοιχεία για την Επανάσταση του 1821 στα Καλαβρυτοχώρια

Ανέκδοτα στοιχεία για την Επανάσταση του 1821 στα Καλαβρυτοχώρια 

 

Του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου-Καμενιανίτη 

(από ομιλία του στο πρώτο συνέδριο Παγκαλαβρυτινής ιστορίας και μνήμης, που έγινε στα Καλάβρυτα 12-13 Μαρτίου 2010) 

Α) ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821 ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Β) ΞΕΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΗΣ, ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ 1821, ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ – ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Το αλώνι του Ξενοχρήστου Καμενιάνοι

1453 – 1821 – Τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς των Ελλήνων, και μάλιστα από ένα σκληροτράχηλο και απαίδευτο λαό όπως ήταν οι Τούρκοι, δεν είναι λίγα για να εξαφανίσουν ένα οποιοδήποτε έθνος από την ιστορία. Όχι όμως το Ελληνικό!

Είναι αλήθεια ότι το Ελληνικό Γένος παντελώς απομονωμένο στην τότε διεθνή σκηνή, επορεύθη ένα μαρτυρικό ταξίδι εντός της ιστορίας. Το θαύμα όμως της απελευθέρωσης μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους, μόνο ένα λαό σαν τον Ελληνικό μπορεί να χαρακτηρίσει.

Είναι επίσης αλήθεια ότι σε όλους γενικά τους Έλληνες υπήρχε πατροπαράδοτη η ιδέα της απελευθέρωσης από τους τυράννους της, ανεξάρτητα αν η διαχείριση της ελευθερίας πολλές φορές στρέφεται εναντίον των πρωτεργατών της απόκτησής της.

Ασφαλέστατα η τιμή του προβαδίσματος της εξεγέρσεως όπως και της πρώτης απελευθερωθείσης περιοχής ανήκουν στην επαρχία Καλαβρύτων. Τούτο τονίζεται όχι για να αμφισβητηθεί η αθρόα και ομαδική συμμετοχή του Ελληνικού λαού στον «Νυν υπέρ πάντων αγώνα» για την απόκτηση της Ελευθερίας μας το 1821, αλλά σαν απάντηση της ύποπτης προσπάθειας διαστρέβλωσης της Ελληνικής ιστορίας, γενικά, από ορισμένους κακόβουλους, που πιθανόν να εκπορεύονται από ξένα κέντρα, τα οποία στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης ισοπεδώνουν αρχές, αξίες, πολιτισμό, γλώσσα, θρησκεία, ιστορία και ιδανικά.

Κι όμως . . . η τύχη της μεγάλης υπόθεσης παρ΄ ολίγο να διακυβεύετο ανεπανόρθωτα. Παρ΄ ολίγο όλο εκείνο το μεγαλειώδες κίνημα, που προετοιμαζόταν προσεκτικά μετά την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας το 1814 να εξαφανιζόταν εν την γενέσει του, γιατί το μυστικό της εξέγερσης είχε διαρρεύσει.

Ολίγο πριν δοθεί το σύνθημα της εξεγέρσεως, προύχοντες των Καλαβρύτων και Αρχιερείς αντιμετώπισαν τον δόλο, που ηθέλησε την παγίδευσή τους. Όμως εκείνοι απάντησαν με την ευφυΐα τους και την σύνεσή τους. Το γυμνασμένο κάτω από τον αμείλικτο ζυγό, ένστικτό τους, τους πληροφόρησε για τον καραδοκούντα κίνδυνο. Εκείνοι αντέδρασαν με θαυμαστή διορατικότητα και ευστροφία.

Όμως ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους.

προτομή Ξενοχρήστου στους Καμενιάνους

Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ – (ΑΙΓΙΟΥ)

Από τα σπουδαιότερα γεγονότα στο πλαίσιο της νέας έναρξης του αγώνα για την ανεξαρτησία, ήταν η σύσκεψη της Βοστίτσας.

Στη συγκέντρωση αυτή (26 – 29 Ιανουαρίου 1821) συζητήθηκαν πολλά. Παρευρίσκοντο δε ο Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, οι Επίσκοποι Κερνίτσης Προκόπιος και Χριστιανουπόλεως Γερμανός, καθώς και ο πρωτοσύγκελός του Φρατζής. Επίσης ο «μπουρλοτιέρης» των ψυχών Γρηγόριος Δικαίος – Παπαφλέσσας ως εκπρόσωπος της αρχής. Εκ δε των προκρίτων οι Ανδρέας Ζαΐμης, Σωτήριος Χαραλάμπης και Ιωάννης Παπαδόπουλος, άπαντες γνωρίζοντες το μυστικό της Φιλικής Εταιρίας, όντας ορκισμένα μέλη της.

Σ΄ εκείνη τη συνάντηση έγιναν τέσσερεις συνεδριάσεις, στις οποίες ο Παπαφλέσσας εξέθεσε τις εντολές του Αρχηγού της Φιλικής Εταιρίας Αλέξανδρου Υψηλάντη για την επικείμενη εξέγερση (συγκέντρωση εφοδίων στα νησιά, προετοιμασία του στόλου, έναρξη της επανάστασης στα υπόλοιπα διαμερίσματα) κ.ο.κ. Ο Παπαφλέσσας, ως χαρακτήρας παρορμητικός, παραφούσκωνε τα πράγματα, λέγοντας για επικείμενη βοήθεια της Ρωσίας και άλλα τινά με σκοπό να παρασύρει τους συσκεφθέντες για την άμεση κήρυξη της επανάστασης.

Παρ΄ όλο όμως που αμφισβητήθηκαν από τους παρευρισκομένους οι βεβαιώσεις του Παπαφλέσσα, απεφασίσθη υπό αίρεση, ημερομηνία ενάρξεως του αγώνα (25 Μαρτίου ή 23 Απριλίου ή 21 Μαΐου, όλες από τον χριστιανικό κύκλο), καθώς και η διερεύνηση για επαλήθευση των βεβαιώσεων του Παπαφλέσσα.

Η συγκέντρωση όμως αυτή υπήρξε καθοριστικής σημασίας. Εκεί συναντήθηκαν το φλογερό και το παράτολμο επαναστατικό πνεύμα, με το σοβαρό και το σκεπτικιστικό. Όμως ο κύβος ερρίφθη.

Το μυστικό της εξεγέρσεως προφανώς είχε φτάσει στ΄ αυτιά των Τούρκων, οι οποίοι στις αρχές Μαρτίου κάλεσαν όλους τους αρχιερείς και τους προκρίτους της Πελοποννήσου στην Τρίπολη, με πρόσχημα έκτακτης σύσκεψης. Στην ουσία όμως ήθελαν να τους κρατήσουν όμηρους σαν εγγύηση ησυχίας των επαρχιών τους, αλλά και να ανακόψουν οποιαδήποτε περαιτέρω οργάνωση του αγώνα.

ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ ΠΡΟΚΡΙΤΩΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ (ΛΕΒΕΝΤΙΚΟ)

Την προσταγή αυτή των Τούρκων ακολούθησαν 8 αρχιερείς και 16 πρόκριτοι απ΄ όλες τις επαρχίες της Πελοποννήσου (Καλαμάτα, Μάνη, Τρίπολη, Λαγκάδια κ.λ.π.). Ευτυχώς όμως – για καλό της πατρίδας – δεν υπάκουσαν, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Επίσκοπος Καλαβρύτων και Κερνίτσης Προκόπιος, ο Ζαΐμης, ο Χαραλάμπης, ο Θεοχαρόπουλος και ο Φωτήλας. Κατάφεραν μάλιστα να εξαπατήσουν τους Τούρκους με διάφορα τεχνάσματα, ότι δήθεν εσκόπευαν να υπακούσουν στην πρόσκληση. Όμως δια συνεννοήσεως διασκορπίστηκαν στην επαρχία με σκοπό να στρατολογήσουν κρυφά για ν΄ αρχίσουν την εξέγερση.

Είναι χαρακτηριστική η δεξιοτεχνία και οι μηχανορραφίες που σχεδίασαν προκειμένου να καθυστερήσουν και να αποφύγουν στη συνέχεια την επίσκεψή τους στην Τρίπολη που θα σήμαινε και την φυλάκισή τους.

Συγκεκριμένα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός αποσύρθηκε στη Μονή Νεζερών, επικαλούμενος τον ασθενή. Το ίδιο και οι υπόλοιποι πρόκριτοι επικαλούμενοι διάφορες δικαιολογίες καθυστερούσαν τα πράγματα, παρακούοντας την διαταγή του Βοεβόδα της Τρίπολης, ενώ από την άλλη μεριά επιτάχυναν την στρατολόγηση αγωνιστών στα χωριά της επαρχίας.

Έτσι έχοντας τα πράγματα φτάνουμε στο πρώτο τουφεκίδι που έπεσε στις 14 Μαρτίου στην τοποθεσία Πόρτες Αγριδίου (Κλουκινών), γύρω από το Χελμό. Ο Νικόλαος Σολιώτης – έμπιστος του Ζαΐμη – με τα παλικάρια του χτύπησαν τους Τούρκους γυφτοχαρατζήδες (=φοροεισπράκτορες) και δύο γραμματοφόρους του Μεχμέτ Σαλήχ, που μετέβαιναν απ΄την Τρίπολη στον Χουρσίτ Πασά, που εκείνο το διάστημα βρισκόταν στα Ιωάννινα απασχολημένος με τον Αλή Πασά. Την ίδια μέρα στο Λιβάρτζι του Δήμου Αροανίας φονεύθηκαν δύο επίσης Τούρκοι εισπράκτορες από τον Ξαντάκη Τομαρά, κατά την προτροπή του Παναγιώτη Φωτήλα.

Στις 16 Μαρτίου 1821 οι Χονδρογιανναίοι με τον Γεώργιο Δημόπουλο απ΄ το Μάζι και τον Λαμπρούλια απ΄ τον Μποντιά μαζί με άλλους Καλαβρυτινούς επιτέθηκαν κατ΄ εντολήν του Ζαΐμη, στην τοποθεσία Χελωνοσπηλιά κατά ομάδας Τούρκων εισπρακτόρων που πήγαιναν χρήματα του Δημοσίου για την Τρίπολη. Ήταν ένα απ΄ τα καίρια χτυπήματα αυτό της Χελωνοσπηλιάς, καθώς και στη Φροξυλιά της ίδιας περιοχής (Κοιλάδα ανεξαρτησίας, όπως ονομάστηκε στις μέρες μας), γιατί τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για τον αγώνα.

Έτσι έχουμε και άλλα κτυπήματα Τούρκων, 18 Μαρτίου στα Αρφαρά του Δήμου Αγείρας, 19 Μαρτίου στη Βερσοβά, καθώς και στη θέση «Ανάργυρος» του Τ.Δ. Αροανίας (Σοπωτού).

Σημειώνουμε όμως εδώ και ένα άλλο ξεχωριστό και σπουδαίο προεπαναστατικό γεγονός, που μαρτυρεί την προετοιμασία των μυημένων αγωνιστών της περιοχής των Καλαβρύτων και συνέβη οκτώ περίπου μήνες πριν την επανάσταση στους Καμενιάνους Αροανίας. Συγκεκριμένα ο οπλαρχηγός Στρατολόγος και εκπαιδευτής των συμπατριωτών του αγωνιστών στο υψίπεδο της Καπρίβαινας, ο ήρωας Ξενοχρήστος Νικολόπουλος – Καμενιανίτης, χτύπησε τον αλωνάρη του 1820 τον Τούρκο φοροεισπράκτορα (= σπαή) στο αλώνι του στους Καμενιάνους, λέγοντας την ιστορική φράση που προμήνυε πολλά :

«Του χρόνου, ούτ΄ εσύ σπαής (=φοροεισπράκτορας), ούτ΄ εγώ φορολογούμενος».

Επανερχόμενοι στα διάφορα προεπαναστατικά γεγονότα του Μάρτη του 1821, βλέπουμε ότι από 14 Μαρτίου και μετά γίνονται αλλεπάλληλα - απανωτά επαναστατικά γεγονότα σ΄ όλη την περιοχή των Καλαβρύτων.

16 – 17 ΜΑΡΤΙΟΥ : ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΛΑΥΡΑ

ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΠΥΡΓΩΝ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΣΠΑΘΙΑ

Όπως είναι γνωστό, στις 17 Μαρτίου πανηγυρίζει η Μονή της Αγίας Λαύρας την εορτή του Αγίου Αλεξίου Ανθρώπου του Θεού, του οποίου η τίμια Κάρα βρίσκεται στο ιστορικό τούτο Μοναστήρι.

Με το πρόσχημα λοιπόν της γιορτής του Αγίου Αλεξίου και την ευκαιρία της πανηγύρεως συγκεντρώθηκαν οι επικεφαλής οπλαρχηγοί, στρατολόγοι και αγωνιστές των χωριών της επαρχίας Καλαβρύτων, ειδοποιημένοι από τους προκρίτους.

Εκεί πάρθηκε η απόφαση για τον οριστικό μεγάλο ξεσηκωμό, 20 - 21 Μαρτίου 1821 με σημείο συγκέντρωσης και εκκίνησης την Αγία Λαύρα.

Καθώς βεβαιώνεται από διάφορους ιστορικούς αλλά και από την οικογενειακή μου παράδοση – λόγω της συμμετοχής του Ξενοχρήστου Νικολόπουλου – οι Τούρκοι κλείστηκαν στους Πύργους των Καλαβρύτων μαζί με τη φρουρά τους, καθότι άρχισε η πολιορκία των Πύργων τους αρχικά με τα σπαθιά, για να μην ακουστούν ντουφεκιές ώστε να τους αποκλείσουν μέχρι τις 20-21 Μαρτίου, μέρα συγκέντρωσης και εκκίνησης για το μεγάλο ξεσηκωμό του συνόλου των στρατολογημένων αγωνιστών. Πρωτοστάτησαν δε εκεί με τα σπαθιά τους ο Ξενοχρήστος απ΄ τους Καμενιάνους και ο Κόσκορης απ΄ το Καλλιφώνιο.

Κατόπιν τούτων, ξημερώματα 21 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην Αγία Λαύρα, αφού προηγούμενα 20 Μαρτίου είχε συνταχθεί η Διακήρυξη του Παλαιών Πατρών Γερμανού, η οποία δημοσιεύθηκε στην Γαλλική εφημερίδα «LE CONSTITUTIONNEL» (Συνταγματικός) στις 6 Ιουνίου 1821.

Στη σύσκεψη έλαβαν μέρος, πέρα από τους δύο αρχιερείς Παλαιών Πατρών Γερμανό και τον Κερνίτσης Προκόπιο, όλοι οι πρόκριτοι και οπλαρχηγοί της επαρχίας Καλαβρύτων: Ασημάκης και Ανδρέας Ζαϊμαίοι, Ασημάκης και Παναγιώτης Φωτηλαίοι, Σωτήριος Χαραλάμπης, Σωτήριος Θεοχαρόπουλος, Βασίλειος και Νικόλαος Πετμεζαίοι, Νικόλαος Σολιώτης, Ιωάννης Παπαδόπουλος ή Μουρτογιάννης, Ανδρέας Λόντος, Αναγνώστης Στριφτόμπολας, Αναγνώστης και Γεώργιος Λεχουριταίοι, Ξενοχρήστος Νικολόπουλος, Παναγιώτης Κόσκορης και άλλοι. Εκεί με αίσθημα υπέρτατης ευθύνης για το Γένος, αλλά και με ακλόνητη πίστη και ελπίδα στην βοήθεια του Θεού, λήφθηκε η μεγάλη απόφαση. Σαν πρώτος στόχος ορίσθηκε η κατάληψη της πόλεως των Καλαβρύτων,η οποία μέχρι εκείνη την στιγμή επολιορκείτο με τα σπαθιά, και κατόπιν έγινε η εξόρμηση σε άλλες περιοχές της επαρχίας ή της υπόλοιπης Αχαΐας.

Έτσι, μετά την δέηση που έγινε, την ύψωση του Λαβάρου, (πρόκειται για την πρώτη ύψωση του Λαβάρου 21 Μαρτίου 1821) και την ορκωμοσία των αγωνιστών στο λάβαρο (χρυσοκέντητο κάλυμμα της Ωραίας Πύλης), ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τους μίλησε με ένθερμο λόγο για την εξέγερση, τον μεγάλο ξεσηκωμό και τους διάβασε την διακήρυξη που απέστειλε στην Ευρώπη.Το ιστορικό κείμενο σε Ελληνική μετάφραση έχει ως εξής :

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΕΡΜΑΝΟΥ

« Εξωτερικό – Πελοπόννησος

Διακήρυξη του Γερμανού, εξάρχου της Αχαΐας, Αρχιεπισκόπου Πατρών, στον κλήρο και τους πιστούς της Πελοποννήσου που εκφωνήθηκε μέσα στο Μοναστήρι των αδελφών Λαύρας του βουνού «Velvi» (ε.ε. Βελιάς), την 8η (20) Μαρτίου 1821 . . .

Πολυαγαπημένοι μου αδελφοί,

Ο κύριος που επάταξε τους πατέρες μας και τα τέκνα των, σας αναγγέλλει δια του στόματός μου, το τέλος των ημερών των δακρύων και των δοκιμασιών.

Η φωνή του είπε : Ότι σεις θα είσθε το στέμμα της δόξης Του και το διάδημα της Βασιλείας Του. Η Αγία Σιών, δεν θα παραδοθεί πλέον εις την ερήμωσιν (Ησαΐα 62.3)

Ο ναός του Κυρίου που βεβηλώθηκε, τα σκεύη της Δόξης που εσύρθησαν εις τον βούρκον (1 Macn. 2,8,9) θα γίνουν καταιγίς. Η άβυσσος δημιούργησε την άβυσσο (ψ. 41.8), Οι παλαιοί βάσανοι του Κυρίου (θρήνος του Ιερεμίου 5.1), θα κατέλθουν επί του λαού του.

Η φυλή των Τούρκων, υπερέβη το μέτρο των ανομιών, η ώρα δια τον καθαρμόν έφθασε, σύμφωνα με τον λόγο του Αιωνίου «Καταδίωξε τον δούλον και τον υιόν του» (Γεν. 21.10)

Να είσθε αγαπημένοι λοιπόν φυλή Ελληνική, δύο φορές δοξασμένοι από τους Πατέρες σας. Οπλισθείτε με τον ζήλον του Θεού. Είθε ο καθείς σας να ζωσθεί την ρομφαίαν του, διότι είναι προτιμότερον να αποθάνει τις με τα όπλα ανά χείρας, παρά να αισχύνει τα ιερά της Πίστεως η την Πατρίδα του (ψ. 44.4).

Ας συντρίψωμεν τον ζυγόν που βαρύνει τας κεφαλάς μας (ψ.2.3), διότι είμεθα οι κληρονόμοι του Θεού και οι συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού (ψ.8.17).

Άλλοι από τους Αρχιερείς σας θα μας ομιλήσουν δια την δόξαν των προγόνων σας και εγώ σας επαναλαμβάνω το όνομα του Θεού προς του οποίου οφείλομεν αγάπην ισχυροτέραν και από τον θάνατον (Cant 8.6)

Αύριον, έχοντες προ ημών ως οδηγόν τον Σταυρόν, θα βαδίσωμεν προς αυτήν την πόλιν των Πατρών, της οποίας η περιοχή είναι αγιασμένη από το αίμα του ενδόξου μάρτυρος Αγίου Ανδρέου.

Ο Κύριος θα εκατονταπλασιάσει το θάρρος σας και δια να αποκτήσετε τις δυνάμεις που πρέπει να σας ζωογονούν, σας απαλλάσσω από την νηστείαν της Σαρακοστής που τηρούμε.

Στρατιώται του Σταυρού, καλείσθε να υπερασπίσετε τις ίδιες τις Ουράνιες αρχές.

Εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, να είσθε ευλογημένοι και συγχωρεμένοι από όλας τας αμαρτίας σας».

 

Στη διακήρυξη του Π. Π. Γερμανού παρατηρούμε δύο πράγματα : α) Ότι απευθύνεται στον κλήρο και το λαό της Πελοποννήσου και όχι μόνο των Καλαβρύτων ή της Αχαΐας. Β) Το ότι ήταν δεδομένη η κατάληψη των Καλαβρύτων καθότι είχαν κοπεί οι δρόμοι για βοήθεια στους Τούρκους, οι οποίοι είχαν κλειστεί στους Πύργους και απλά ήταν θέμα χρόνου, γιατί όπως λέει: « αύριον, έχοντες ως οδηγόν τον Σταυρόν, θα βαδίσωμεν προς αυτήν την πόλιν των Πατρών . . . ».

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, μετά την κατάληψη των Καλαβρύτων, ο Π. Π. Γερμανός μαζί με άλλους προκρίτους και αγωνιστές κατευθύνθηκαν στην Πάτρα, όπου ύψωσε τη σημαία της επανάστασης στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου (23 Μαρτίου 1821), καθότι αρκετοί Τούρκοι είχαν προβεί σε ταραχές και πυρπολήσεις μαθαίνοντας για τα γεγονότα των Καλαβρύτων, (βλ. Ιστορικό Λεξικό των Πατρών υπό Κώστα Τριανταφύλλου σελ. 192) καθώς και από διάφορα έγγραφα που στη συνέχεια παραθέτουμε.

Μεταξύ των στρατιωτικών που παρευρέθηκαν στην Πάτρα απ΄ τους στρατολογημένους, ήταν και ο από το χωριό Κάλανος Νεζερών του Δήμου Φαρρών αξιωματικός Θεόδωρος Σπυρόπουλος, ο οποίος ήταν συνοδός του Π. Π. Γερμανού προς την Πάτρα (23 Μαρτίου) και προς τα Καλάβρυτα (25 Μαρτίου 1821) για την επίσημη κήρυξη της επανάστασης, σύμφωνα με την ορισθείσα από τη Φιλική Εταιρία επίσημη ημερομηνία έναρξης της επανάστασης.

Τούτο μαρτυρείται από το επόμενο έγγραφο του ίδιου το οποίο υποβλήθηκε στην επιτροπή εκδουλεύσεων του αγώνα κατά πρώτον το 1844 και κατά δεύτερον το 1865, για να λάβει βαθμό και αμοιβή.

Η αίτησή του, της οποίας απόσπασμα σας αναφέρω εδώ, έχει ανευρεθεί και δημοσιευθεί υπό του αείμνηστου Πρωθιερέα Νικ. Παπαδοπούλου στο βιβλίο με τίτλο «ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΑΝΕΚΔΟΤΑ» – ΑΘΗΝΑ 1969 σελ (10 – 13).

«Εν καλάνω του Δήμου Φαρρών της επαρχίας Πατρών και πρώην Δήμου Νεζερών της επαρχίας Καλαβρύτων την 25 Μαρτίου 1865

Μετά τεσσαράκοντα και τέσσερα έτη αφ ης άραντες τα όπλα . . . . Και άν ήμην και είμαι εις εκ των τεινάντων χείρα εν τη αγία Λαύρα 25η Μαρτίου του 1821, όπως λάβω την υπό του αοιδίμου Γερμανού Παλ. Πατρών (μεθ΄ ον αναβαίνοντος εκ Πατρών εις Λαύραν συνοδοιπόρησα) υψωθείσαν και ευλογηθείσαν Ελληνικήν σημαίαν του Σταυρού, ουδέν ανταμείφθην . . . κλπ.»

Στο ίδιο βιβλίο είναι δημοσιευμένο έγγραφο της επιτροπής εκδουλεύσεων του αγώνα που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη στο Αρχείο αγωνιστών, Μητρώο των κατά τον ιερό αγώνα αξιωματικών.

Η επιτροπή εκδουλεύσεων συστήθηκε το 1864, τότε που ακόμα ζούσαν αρκετοί αγωνιστές του ΄21, όπως ο γενναίος (επονομαζόμενος Ι.Θ. Κολοκοτρώνης κ.λ.π.).

Γράφει λοιπόν για τον Π. Π. Γερμανό: «Υπηρέτησεν απ΄ αρχήν μέχρι τέλους του ιερού αγώνος σπουδαίως, υψώσας πρώτος εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας την σημαίαν της Επαναστάσεως», αριθ. συνεδρίας 403 και αριθ. Πρωτ. 53.

Και συνεχίζουμε την παράθεση στοιχείων από ένα άλλο ανέκδοτο έγγραφο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, που δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Δημ. Γ. Πανόπουλου στην Πάτρα το έτος 2001 (Εκδόσεις Περί Τεχνών). Στις σελίδες από 476 – 479 αναφέρεται έγγραφο κατοίκων του χωριού Λιβάρτζι στο Δήμο Αροανίας το έτος 1865.

Απόσπασμα:

« Πιστοποιούμεν . . . ότι οι Αναγνώστης Καρπέτζας, Αναστάσιος ιερεύς Σακελλάριος, Βασίλειος Χρυσανθακόπουλος και Γεώργιος Καλλιακούδας, άμα υψώθη η σημαία της Επαναστάσεως εις Αγίαν Λαύραν κατά το 1821, δράξαντες τα όπλα μετά του αρχηγού Γ. Λεχουρίτη έσπευσαν εις Καλάβρυτα και υπό την οδηγίαν του Στρατηγού Ζαΐμη κ.λ.π. οπλαρχηγών Βασ. και Γκολφίνου Πετμεζαίων παρευρέθησαν εις άπασας κατά την Πελοποννήσου Μάχας . . . . κ.λ.π.»

Έτερον στοιχείο είναι η ιδιόχειρη επιστολή του Επισκόπου Έλους Ανθίμου με ημερομηνία Μιστράς 2 Απριλίου 1821, λίγες μέρες μετά την έναρξη της επανάστασης στα Καλάβρυτα. Η επιστολή αυτή απευθύνεται προς τους προεστούς και καπεταναίους των Σπετσών, και αναφέρει :

« . . . Ο ιερός σκοπός επειδή και εξεσκεπάσθει εις τους Οθωμανούς (α) και από διάφορα κινήματα των Μοραϊτών και από τας χονδράς ετοιμασίας των Νήσων σας, βλέποντας φανερά τον κίνδυνον και αφανισμόν του Γένους, ΕΚΚΙΝΗΘΗ Η ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΠΡΩΤΟΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ . . .» και συνεχίζει η επιστολή με την προτροπή να μπουν στον αγώνα οι Σπετσιώτες και τα άλλα νησιά.

Περί της περιοχής και της Επισκοπής Έλους αναφέρουμε :

Έλος: αρχαιοτάτη λακωνική πόλη προς τα Ανατολικά των εκβολών του Ευρώτα..

Επισκοπή Έλους: Η Επισκοπή αυτή παραμένει υπό την Μητρόπολιν Μονεμβασιάς μέχρι την επανάσταση του 1821. Με διάταγμα του 1833, η περιοχή της Μητρόπολις Μονεμβασιάς απετέλεσε ίδια Επισκοπή με το όνομα Επιδαύρου Λιμηράς, παραλαβούσα και την πεδιάδα του Έλους. Το καθεστώς αυτό διατηρήθηκε έως το 1841, οπότε η Επισκοπή καταργήθηκε και υπήχθη στην όμορου της Λακεδαίμονος την μετέπειτα μετονομασθήσαν Μονεμβασίας και Σπάρτης (Βλ. Θ.Η.Ε. Τόμος 5ος Αθήνα 1964, στήλη 662 – 663)

Διαπιστώνεται εκ των προαναφερθέντων, αγαπητοί μου έγγραφη μαρτυρία για την έναρξη του αγώνα και την απελευθέρωση των Καλαβρύτων 21 Μάρτη 1821 μακριά απ΄ τα Καλάβρυτα και όχι μόνο, αλλά σ΄ αυτή καθαυτή την ευρύτερη περιοχή της Μάνης. Τι άλλο να παραθέσουμε!

Στη συνέχεια θεωρείται σκόπιμο ν΄ αναφερθούμε συνοπτικά σε κάποια άλλα γεγονότα, που καταδεικνύουν περίτρανα τον πρωτεύοντα ρόλο του Π. Π. Γερμανού στην επανάσταση του 1821, αλλά και τις συνεννοήσεις που είχε επ΄ αυτού με τον αοίδιμο Πατριάρχη Άγιο Γρηγόριο τον Ε΄.

Ο Π. Π. Γερμανός σαν Αρχιμανδρίτης εκ των πρώτων της συνοδείας του Γρηγορίου του Ε΄ κατά την Α΄ εξορία του απ’ την Πατριαρχία στην Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους (1798 – 1806) παρεκινήθη υπό του Γρηγορίου του Ε΄ και προετοιμάστηκε ανάλογα, για να μεταβεί στη συνέχεια στο Μοριά και να πρωτοστατήσει στην επανάσταση του 1821.

Επίσης είναι γνωστή η θερμότατη παράκληση του Γρηγορίου του Ε΄ προς τον Ρήγα Παλαμήδη (14 Μαρτίου 1821), μετέπειτα Βουλευτή, να μεταβεί στο Μοριά και να παραδώσει έγγραφά του στον Π. Π. Γερμανό και στον Τριπόλεως Δανιήλ, με την προτροπή “πολεμείτε τον Αγαρηνό και η ευλογία μου επί τα έργα των χειρών του Ελληνικού λαού ” (Εκδ. ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ) “Γρηγόριος ο Ε΄, ο Πατριάρχης της οδύνης” σελ. 66-70.

Όμως όταν πλησίαζε στην Πελοπόννησο ο Ρήγας Παλαμήδης έμαθε ότι η επανάσταση είχε ξεσπάσει και έτσι κράτησε τα έγγραφα στο αρχείο του (συνεδρίαση Βουλής 3-8-1864, που ομίλησε ο ίδιος ο Ρ. Παλαμήδης). Την αφήγηση του Παλαμήδη επιβεβαιώνει και ο Σούτσος με το δημοσίευμα στην εφημερίδα «Αιώνας» 24 Μαΐου 1852, αρ. φύλλου 1260. Ο Σούτσος δηλώνει ότι ο ίδιος ήταν αυτίκοος μάρτυρας σε εκείνο το διάλογο.

Στη συνέχεια παραθέτουμε απόσπασμα από δημοσίευμα του Ιωάν. Φ. Αθανασόπουλου στο περιοδικό Αχαϊκά, τεύχος 12, Φθινόπωρο 2008, σελ. 145, που αναφέρει :

« Ο Γιουσούφ Πασάς το 1821, απέστειλε στην Κωνσταντινούπολη την λαφυραγωγηθείσα εν Πάτραις αρχιερατική στολή του Γερμανού, κυρίως δε ίνα ενοχοποιηθεί ο Πατριάρχης επειδή ο Π. Π. Γερμανός ήταν δικό του ανάστημα! »

Σαν επιστέγασμα όλων των πιο πάνω αναφέρουμε σχετικό απόσπασμα, (Βλ. «Η Επανάσταση του 1821 από τα Τουρκικά αρχεία – Μοσχόπουλος»)

Ο “γιαφτάς” η απόφαση δηλ. με την οποία καταδικάσθηκε σε θάνατο ο Πατριάρχης (Άγιος) Γρηγόριος ο Ε΄ έγραφε ότι πρέπει να θανατωθεί διότι :

« . . . αλλ΄ αντί να δαμάσει τους αποστάτας και να δώσει πρώτος το παράδειγμα της εις τα καθήκοντα επιστροφής των, ο άπιστος ούτος έγινε πρωταίτιος όλων των αναφνεισών ταραχών. Επληροφορήθημεν ασφαλώς ότι εγεννήθη εν Πελοποννήσω και ότι είναι συμμέτοχος όλων των βιαιοτήτων, όσας οι αποπλανηθέντες ραγιάδες διέπραξαν εις την επαρχίαν των Καλαβρύτων. Ούτος λοιπόν είναι ο αίτιος της με την βοήθειαν του Θεού επικείμενης παντελούς συντριβής και αφανισμού των . . . » [Βλ. Παπαδοπούλου Νικ. (Πρωθιερέως) κατακαημένου Μοριά σελίδες του 1821, Τόμος Α΄, Αθήναι 1974, σελ. 38-39].

Μετά ταύτα, από τα παρατεθέντα στοιχεία, αλλά και τα καθιερωμένα εις την εθνική συνείδηση των Ελλήνων είναι βέβαιο ότι η έναρξη της επανάστασης του 1821 ξεκίνησε απ΄ την Αγία Λαύρα με την ύψωση του Λαβάρου από τον Π. Π. Γερμανό. Επίσης, ότι τα Καλάβρυτα απελευθερώθηκαν 21 Μαρτίου 1821, οφείλουμε ως Έλληνες, ως Καλαβρυτινοί, ως Πελοποννήσιοι να υπερασπίσουμε την αλήθεια από την αλλοίωση της ιστορίας από τα σκοτεινά εκείνα κέντρα, που και στις μέρες μας έχουν βάλει τη χώρα μας στο “στόχαστρο”.

Ας αντισταθούμε στην αλλοίωση της ιστορίας μας, ας αντισταθούμε στη συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Αιωνία η μνήμη στους προγόνους μας του 1821, που δράξαντες τα όπλα, πολέμησαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας μας, δίχως πολλοί απ΄ αυτούς να προλάβουν να την ιδούν ελεύθερη.

Β) ΞΕΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΚΑΜΕΝΙΑΝΙΤΗΣ,

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ 1821, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ

Ο Ξενοχρήστος – Χρήστος Νικολόπουλος – Καμενιανίτης γεννήθηκε περίπου το 1790, σ΄ ένα μικρό ορεινό χωριό του Δήμου Τροπαίων της Αρκαδίας το Μπουλιάρι, (οικισμός του Τ.Δ. Περδικονερίου) πλησίον της λίμνης του Λάδωνα.

Ο πατέρας του λόγω της αγωνιστικής του δράσης διωκόμενος από τους Τούρκους αναγκάστηκε να βρει καταφύγιο μαζί με τον μικρό Χρήστο και την υπόλοιπη οικογένειά του στους Καμενιάνους.

Εκεί ο μικρός Χρήστος μεγαλώνοντας φανέρωνε σιγά-σιγά το αγωνιστικό του φρόνημα και τα χαρίσματα της γενναιότητάς του. Κατόπιν των πιο πάνω έλαβε το προσωνύμιο “Ξενοχρήστος” Νικολόπουλος, ενώ αργότερα προστέθηκε και το Καμενιανίτης δίπλα στο επώνυμό του, λόγω της νέας του πατρίδας των Καμενιάνων.

Συχνά ήταν τα επεισόδια με τους Τούρκους, τα οποία τον ανάγκαζαν να κρύβεται.

Είχε τέσσερα αδέλφια εκ των οποίων ο ένας ήταν μοναχός στην Αγία Λαύρα. Λέγεται ότι και οι δύο συνεργάζονταν πολύ καλά κι ότι ήταν απ΄ τους πρώτους που μυήθηκαν στην Φιλική Εταιρία.

Το Καλοκαίρι του 1820 ο Ξενοχρήστος δημιούργησε θερμό επεισόδιο λόγω του ασυγκράτητου χαρακτήρα και της φλόγας του για λευτεριά.

Συγκεκριμένα χτύπησε με το δίκρανο τον Τούρκο σπαή (= φοροεισπράκτορα), στο αλώνι του στους Καμενιάνους, λέγοντας τη φράση που προμήνυε πολλά :

"Του χρόνου, ούτ΄ εσύ σπαής (=φοροεισπράκτορας), ούτ΄ εγώ φορολογούμενος"

Κατόπιν έφυγε για την πρώτη πατρίδα του το Μπουλιάρι Αρκαδίας. Επιστρέφοντας άρχισε να στρατολογεί και να εκπαιδεύει εντατικά πλέον τους αγωνιστές απ΄ τα γύρω χωριά του Δήμου Αροανίας. Τόπος εκπαίδευσης ήταν ένας αληθινά ιδανικός χώρος στην περιοχή των Καμενιάνων. Εκεί ο Ξενοχρήστος εκπαίδευε τους αγωνιστές από χρόνια ως Κλέφτες και Αρματωλούς. Η περιοχή της μυθικής Καπρίβαινας, είναι εκείνη όπου κατά την μυθολογία έγινε και σύλληψη του ερυμανθίου κάπρου από τον Ηρακλή.

Έμπιστο πρωτοπαλίκαρό του στον αγώνα ήταν ο από το ίδιο χωριό ο υπαξιωματικός και κουνιάδος του Νικόλαος Διδάχος.

Ο Ξενοχρήστος αγωνίστηκε κάτω από τις διαταγές του Ασημάκη Ζαΐμη και του Παναγιώτη Φωτήλα στον ιερό απελευθερωτικό αγώνα, ενώ είχε και στενό δεσμό με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, λόγω και του Αγιο-Λαυρίτη μοναχού αδελφού του, αλλά και της αγωνιστικότητάς του.

Αρχές του Μάρτη του 1821 περίπου σήκωσε την σημαία της επανάστασης στο αλώνι του στους Καμενιάνους και αναχώρησε αργότερα για τα Καλάβρυτα.

Διασώζεται από την οικογενειακή παράδοση και άλλες πηγές, ότι έλαβε εντολή από τους ανωτέρους του, και την 17η Μαρτίου 1821 μαζί με τον Κόσκορη απ΄ το Καλλιφώνιο, τον Χρυσανθακόπουλο από το Δεσινό και άλλους επίλεκτους αγωνιστές (200 περίπου) πολιόρκησαν με τα σπαθιά τους Πύργους των Καλαβρύτων, που ήταν μέσα κλεισμένοι οι εκεί διαμένοντες Τούρκοι.

Το ότι αρχικά ξεκίνησαν την πολιορκία με τα σπαθιά, έγινε για να μην λάβει ευρεία έκταση ο ξεσηκωμός. Στο τέλος όμως αναγκάστηκαν και χρησιμοποίησαν τα όπλα, γιατί κινδύνευσε ο εκ Δεσινού αγωνιστής Χρυσανθακόπουλος.

Στις 21 Μαρτίου 1821 συμμετείχε στην εν Αγία Λαύρα ορκωμοσία των αγωνιστών και στην ύψωση του λαβάρου από τον Π. Π. Γερμανό.

Στη συνέχεια μαζί με τους υπόλοιπους αγωνιστές, συγκεντρώθηκαν γύρω στους 600 περίπου. Πολιόρκησαν σύσσωμοι τα Καλάβρυτα και μετά από μάχη ανάγκασαν τους Τούρκους να παραδοθούν προς το βράδυ της ίδιας ημέρας. Σημειώνεται ότι κατά την πολιορκία των Τουρκικών Πύργων των Καλαβρύτων με τα σπαθιά, το σπαθί του Ξενοχρήστου θέριζε όσους Τούρκους εξορμούσαν εκ των Πύργων. Πολλοί δε Τούρκοι γνωρίζωντες ελληνικά αλλά και τον Ξενοχρήστο φώναζαν: “σώνει σου ορέ Χρήστο σώνει”. (προφορική παράδοση)

Για την τροφοδοσία των αγωνιστών της ομάδας του Ξενοχρήστου στην Καπρίβαινα συμμετείχε ο αρχιποιμένας της περιοχής από το Αγρίδι Αροανίας Καράγιωργας Μπαμπίλης, καθώς και η Ιερά Μονή των Αγίων Θεοδώρων.

Σημειώνουμε εδώ ότι η προσφορά της Ιεράς Μονής Αγίων Θεοδώρων σε τρόφιμα και άλλα εφόδια για τον αγώνα ήταν πολύ μεγάλη. Πολλοί μοναχοί μετά την απελευθέρωση τιμήθηκαν με αριστεία από τον Βασιλιά Όθωνα για την συμμετοχή τους στον αγώνα.

Ο Ξενοχρήστος διακρίθηκε επίσης ιδιαίτερα στις μάχες σε Πούσι και Λάλα του Νομού Ηλείας από 29 Μαΐου έως 22 Ιουνίου 1821, που συμμετείχαν και άλλοι Καλαβρυτινοί.

Σ΄ εκείνη τη μάχη που είχε νικηφόρο αποτέλεσμα για τους Έλληνες, ο Ξενοχρήστος απέσπασε και πολλά λάφυρα απ΄ τους Τούρκους, μεταξύ των οποίων και δύο άλογα. Η σέλα του ενός εσώζετο μέχρι τα τελευταία χρόνια στο χωριό.

Στη συνέχεια ο Ξενοχρήστος Νικολόπουλος έλαβε μέρος στην πολιορκία της Πάτρας.

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στ΄ απομνημονεύματά του αναφέρει για τον ηρωικό θάνατό του την 12η Ιουλίου 1821 στη μάχη του Πουρναροκάστρου.

«Εκ δε των Ελλήνων επληγώθη ο Χρήστος Καμενιανίτης, όστις επολέμησε ανδρείως σ΄ εκείνη τη μάχη»

Σημειώνουμε εδώ, ότι ο Ασημάκης Ζαΐμης διέθετε τότε για όποιον γιατρέψει τον Ξενοχρήστο το ποσό των 100.000 γροσίων. Αν υπολογίσει κανείς ότι η ημερήσια αμοιβή των αγωνιστών ήταν 25 γρόσια, ας φανταστούμε τη σημασία που είχε το παλικάρι για τον αγώνα.

Ο θάνατός του λύπησε πάρα πολύ τους Έλληνες και τους ομοχώριούς του, γιατί τα κατορθώματα του Ξενοχρήστου Νικολόπουλου ήταν αξεπέραστα.

Η ανώνυμη μούσα του λαού τραγούδησε τον θάνατό του σε ποίημα που διασώζεται.

Ο τάφος του βρίσκεται στο εξωκλήσι Αγ. Αθανάσιος του χωριού Κρυσταλλόβρυση (Μπαρδικώστα). Η προτομή του βρίσκεται στην κεντρική πλατεία Καμενιάνων, της οποίας τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 17/8/2002.

Παραθέτουμε το ποίημα σαν επιπρόσθετο στοιχείο της μορφής του θρυλικού Καμενιανίτη, ήρωα του 1821 Ξενοχρήστου Νικολόπουλου, για να διαφανεί η άγνωστη μέχρι τούδε ευρέως, άφθαστη παλικαριά του και η φήμη του.

ΞΕΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

«Τον ΞΕΝΟΧΡΗΣΤΟ σκότωσαν στης Πάτρας το Καστέλι

κι έκατσαν και μαλώνανε οκτώ καπεταναίοι.

- Παιδιά μου μη μαλώνετε, παιδιά μην οχτρεβώστε ˙

Εγώ δεν έχω τίποτα, λίγο΄ μαι λαβωμένος,

Στο χέρι και στο δάκτυλο πού΄ χα την αρραβώνα.

Μον΄ πάρτε με και σύρτε με ψηλά στον Άϊ – Θανάση,

που΄ ναι τα δέντρα τα δασιά τα δασοφυτρωμένα.

Κόφτε κλαριά και στρώστε μου, κλαριά να με σκεπάστε,

και στη δεξιά μου τη μεριά ν΄ αφήστε παραθύρι ˙

να μπαινοβγαίνουν τα πουλιά, να φέρνουν το χαμπέρι,

πως πολεμάν οι Έλληνες, πως πολεμάν τους Τούρκους.

Αφήνω γειά ψηλά βουνά και σεις κοντοραχούλες ˙

αφήνω και στους Έλληνες τους Τούρκους να τους κάψουν»

Αϊ Θανάσης : Ομώνυμη εκκλησία και κορυφή βουνού στους Καμενιάνους, που ήταν και το οχύρωμα του χωριού, με εξαιρετική θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΚΑΣΤΟΡΧΗ : «Παλαιών Πατρών Γερμανού απομνημονεύματα», Έκδοση υπό Καλλίνικου Καστόρχη, σχολάρχη Καλαμων 1838, σελίδες (54-55)

2. ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ: «Ιστορικό λεξικό Πατρών» Β΄ έκδοση αναθεωρημένη, 1980, σελίδες (129-130)

3. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΕΑ : «Επετηρίς των Καλαβρύτων», Έκδ. 1973, σελίδες (232 – 235), Ανάτυπο από τα προεπαναστατικά δικαιοπρακτικά έγγραφα της Μονής Αγ. Θεοδώρων

4. ΜΑΞΙΜΟΥ ΙΒΗΡΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ: «Ιστορικαί σελίδες – Ξενοχρήστος Καμενιανίτης ο θρυλικός οπλαρχηγός του 1821», Άγιον Όρος, Εκδ. 2000

5. ΑΥΓΟΥΣΤΗ ΚΩΣΤΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΠΟΥΛΟΥ : «Οι Καμενιάνοι και οι ρίζες μου» , Εκδ. Αθήνα 1986.

6. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΕΑ :

«Κατακαημένου Μοριά σελίδες του 1821», Εκδ. Αθήνα 1974

7. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΩΘΙΕΡΕΑ : «Γερμανού Παλαιών Πατρών Ανέκδοτα», Αθήνα 1969, σελ. (10 – 13)

Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης

Ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος-Καμενιανίτης , λογοτέχνης , συγγραφέας , τ. αντιπρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και αντιδήμαρχος Πολιτισμού τ. Δήμου Αροανίας Καλαβρύτων , γεννήθηκε στους Καμενιάνους Καλαβρύτων Ν. Αχαΐας .Στο χώρο των γραμμάτων εμφανίστηκε πολύ νωρίς και έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εννέα βιβλία με ποιήματα, διηγήματα, ιστορικές μελέτες κ.α. , ενώ έχει συμμετάσχει και στη συλλογική συγγραφή αρκετών άλλων βιβλίων . Έχει επιμεληθεί επίσης την έκδοση βιβλίων και οδηγών πολλών φορέων καθώς και του τ. Δήμου Αροανίας .Πολλά από τα έργα του , έχουν συμπεριληφθεί σε λογοτεχνικές εγκυκλοπαίδειες και ανθολογίες . Για αρκετά χρόνια υπήρξε αρχισυντάκτης στην περιοδική έκδοση Κεντροδυτικής Πελοποννήσου την εφημερίδα "ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ" . Σήμερα εργάζεται στους Ηλεκτρικούς Σιδηροδρόμους Αθηνών-Πειραιώς(ΗΣΑΠ) και συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά.

Κύπρος: Οι ΗΠΑ προωθούν νέο Σχέδιο Ανάν με δύο κράτη ίσα σε όλα !!

Κύπρος: Οι ΗΠΑ προωθούν νέο Σχέδιο Ανάν με δύο κράτη ίσα σε όλα !!

• Ισότιμη στην ιδιοκτησία του φυσικού πλούτου του νησιού η Τουρκία 
• «Από ευλογία τα κοιτάσματα μπορεί να εξελιχθούν σε κατάρα για τη Κύπρο» ήταν το σχόλιο βετεράνου Έλληνα διπλωμάτη με μακρά εμπειρία και γνώσεις πάνω στο κυπριακό πρόβλημα.

Καταστροφική λύση για την εθνική οντότητα της Κύπρου και τα συμφέροντα του κυπριακού λαού προωθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που έχει θέσει σε συναγερμό τις κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες προερχόμενες από παράγοντες που εμπλέκονται στις παρασκηνιακές διεργασίες, η λύση που προωθείται και μάλιστα άμεσα (οι συζητήσεις θα αρχίσουν τον Σεπτέμβρη) είναι μια παραλλαγή του περίφημου Σχεδίου Ανάν, το οποίο αποτρέψαμε, τώρα όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τότε. 

Στόχος της... παραλλαγής είναι η... εξίσωση της ελεύθερης Κύπρου με τα κατεχόμενα και την ανακήρυξή τους σε δυο απολύτως ισότιμα κράτη, ίσα σε όλα! Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι δυο πλευρές θα μοιραστούν τις πολιτικές εξουσίες, αλλά και τα κοιτάσματα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο!.. Δηλαδή, οι Τουρκοκύπριοι αν και κατακτητές, μετά από εισβολή και εκατοντάδες θύματα, θα γίνουν τώρα με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον συνιδιοκτήτες του φυσικού πλούτου του νησιού. Σε επίπεδο δε της Κεντρικής Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, θα υπάρχει πλήρης ισοτιμία σε όλα! Θα χρησιμοποιηθεί δε ως «δόλωμα» η Αμμόχωστος την οποία θα επιστρέψουν υποτίθεται οι Τουρκοκύπριοι, αλλά θα τελεί υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

«Από ευλογία τα κοιτάσματα μπορεί να εξελιχθούν σε κατάρα για τη Κύπρο» ήταν το σχόλιο βετεράνου Έλληνα διπλωμάτη με μακρά εμπειρία και γνώσεις πάνω στο κυπριακό πρόβλημα.

Το ζήτημα που προκύπτει είναι τεράστιο, θέτει προ των ευθυνών τους τις πολιτικές ηγεσίες σε Αθήνα και Λευκωσία, που δεν έχουν μεγάλα χρονικά περιθώρια, αφού οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εξελίξεις θ' αρχίσουν να τρέχουν από τον επόμενο μήνα. Ενδεικτικό της βιασύνης που υπάρχει από πλευράς ΗΠΑ είναι και το γεγονός ότι το ζήτημα της Κύπρου έθεσε ο ίδιος ο Μπ. Ομπάμα στη συνάντηση με τον Αντ. Σαμαρά και αναφέρθηκε μάλιστα σ' αυτό και στις επίσημες δηλώσεις του. Μίλησε για «σημαντική ευκαιρία» (;) για την επίλυση των εδώ και δεκαετίες αντιπαραθέσεων και εντάσεων στη Κύπρο. Υπογράμμισε επίσης ότι «θα εργαστούμε πολύ στενά όλοι μαζί για να διαπιστώσουμε κατά πόσο μπορεί να υπάρξει πρόοδος», στέλνοντας μήνυμα προς όλους ότι θα υποχρεωθούν να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου.

Το μήνυμα έχει ως αποδέκτες κυρίως Κύπρο και Ελλάδα καθώς η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι έχουν δηλώσει ότι έχουν δικαιώματα επί των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Οι πιέσεις που δέχεται η ελληνοκυπριακή πλευρά είναι ασφυκτικές, ως εκ τούτου και οι ανησυχίες σε Αθήνα και Λευκωσία. Χαρακτηριστική ήταν η αποστροφή του κ. Σαμαρά, παρουσία του Μπ. Ομπάμα, ότι στην όποια λύση δοθεί στο ζήτημα της Κύπρου θα πρέπει να είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Δήλωση που ενισχύει τις πληροφορίες (μαζί και τους φόβους) ότι η λύση που προωθεί η αμερικανική πλευρά κινείται εκτός των διεθνών κανόνων και κατά παράβαση των σχετικών αποφάσεων του ΟΗΕ.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο κ. Σαμαράς, γνωρίζοντας προφανώς ότι το θέμα θα τεθεί από την αμερικανική πλευρά, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη. Επικοινώνησε δε αμέσως μαζί του μετά τη συνάντηση με τον Μπ. Ομπάμα για να τον ενημερώσει για τα όσα διημείφθησαν σχετικά. Για την ακρίβεια τι ακριβώς του ζήτησε ο αμερικανός πρόεδρος, που δείχνει την ανησυχία του κ. Σαμαρά για τις εξελίξεις που έρχονται στο Κυπριακό και που κάθε άλλο είναι υπέρ των νομίμων συμφερόντων της Κύπρου. Δεν αποκλείεται μάλιστα οι δυο άνδρες να έχουν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα κατ' ιδίαν συνάντηση προκειμένου να συντονίσουν τις κινήσεις τους και στο τρόπο που θα αντιμετωπίσουν τις πιέσεις και εδώ τίθεται το ερώτημα πως και με τι όπλα θα μπορέσει να εμποδίσει τη λύση που θέλουν να επιβάλλουν.

Και εδώ υπάρχει προβληματισμός για τη στάση που θα τηρήσει ειδικά ο Ν. Αναστασιάδης καθώς είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Σχεδίου Ανάν και είχε δώσει μάχη την περίοδο του δημοψηφίσματος και στις εκλογές. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση είχε δηλώσει ότι θέμα επαναφοράς του Σχεδίου Ανάν δεν πρόκειται να υπάρξει. Δυστυχώς όμως να που υπάρχει. Το ερώτημα είναι αν αυτή τη φορά η κυπριακή ηγεσία θα καλέσει τον λαό να εγκρίνει ή να απορρίψει τη λύση που προωθεί η Ουάσιγκτον, με ένα αντίστοιχο δημοψήφισμα, ή θα μεθοδευθεί άλλη... πρακτική, ώστε να μην εκφρασθεί ο κυπριακός λαός. Και τούτο γιατί ξέρουν ότι θα πει και ξανά όχι. Είναι επομένως βέβαιο ότι οι ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν την διενέργεια δημοψηφίσματος, έχοντας την πικρή εμπειρία με το Σχέδιο Ανάν.

Διπλωματικοί παράγοντες εκτιμούν ότι το Κυπριακό είναι το πρώτο βήμα στον κύκλο παρεμβάσεων που θα επιχειρήσουν τους επόμενους μήνες οι Αμερικανοί στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών. Κι ότι η συνέχεια θα δοθεί στο Αιγαίο, στην υφαλοκρηπίδα και τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Ιστορική επιστολή Εβραίου Ραββίνου προς Έλληνες, που σπάει κόκκαλα!!

Ιστορική επιστολή Εβραίου Ραββίνου προς Έλληνες, που σπάει κόκκαλα!!

 

 

Εκπληκτική επιστολή η οποία δημοσιεύτηκε στο

THE CENTURY MAGAZINE, τον Ιανουάριο του 1928,

από τον ραββίνο Marcus Eli Ravage  και θεωρείται πλέον ιστορική.
(Ραββίνος συγγραφέας που "ετιμάτο υπό την εύνοια των Rothschilds,  σαν ο μόνος εγκεκριμένος βιογράφος τους".)

Όσα αναφέρονται στην επιστολή είναι σκληρές αλήθειες,

που σπάζουν κόκκαλα. Ίσως ορισμένα να μην μας αρέσουν

και όμως έτσι είναι. Δέστε τα απελευθερωμένοι από ιδεοληψίες, εμμονές, ψεύτικες αντιλήψεις και μετά κρίνετε.

"Φυσικά και μας απεχθάνεστε. Δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητείτε αυτό. Γι' αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας με αμφισβητήσεις και δικαιολογίες. Ξέρετε πολύ καλά ότι έτσι είναι, και εγώ το γνωρίζω αυτό και εμείς καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Είναι το επιθετικό, ανερχόμενο, καταπιεστικό, υλιστικό είδος που απεχθάνεστε- αυτούς, που με μια λέξη, σας υπενθυμίζουν τόσο πολύ τη δική σας ανερχόμενη γενιά. Κατανοούμε απόλυτα ο ένας τον άλλον. Δεν σας κατηγορώ.
Μα το Θεό, δεν κατηγορώ κανένα που δεν του αρέσει κάποιος. Αυτό όμως που μου προκαλεί το ενδιαφέρον σε όλη αυτήν την αντι-Εβραϊκή υπόθεση, όπως εσείς το παρουσιάζετε, είναι η πλήρης έλλειψη θάρρους. Αυτός ο πλάγιος και σχετικός τρόπος τον οποίο χρησιμοποιείτε. Αν η όλη παράσταση δεν ήταν τόσο τραγελαφική, θα ήταν εκνευριστική.

Δεν είναι ότι είστε ερασιτέχνες: ασχολείστε με αυτό πάνω από δεκαπέντε αιώνες. Όμως παρακολουθώντας και ακούγοντας τα παιδικά σας προσχήματα, σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι εσείς οι ίδιοι δεν γνωρίζετε για πιο πράγμα πρόκειται. Μας σιχαίνεστε, αλλά δεν μπορείτε ξεκάθαρα να πείτε το γιατί. Σκέφτεστε μια νέα δικαιολογία -αιτία την ονομάζεται- κάθε μέρα. Έχετε συσσωρεύσει δικαιολογίες για τον εαυτό σας αυτά τα εκατοντάδες χρόνια και κάθε νέο σας εύρημα είναι περισσότερο γελοίο από το προηγούμενο και κάθε καινούρια δικαιολογία αντιφάσκει και εξουδετερώνει την προηγούμενη.


Πριν από λίγα σχετικά χρόνια, συνήθιζα να ακούω ότι ήμαστε σκαφτιάδες χρημάτων και εμπορικοί υλιστές. Τώρα διαδίδεται το παράπονο ότι κανένα έργο τέχνης και κανένα επάγγελμα δεν είναι ασφαλές ενάντια στην Εβραϊκή εισβολή.
Εμείς είμαστε, αν σας πιστέψει κανείς, συγχρόνως και προσηλωμένοι στη φυλή μας και αφιερωμένοι σε αυτήν και μη αφομοιώσιμοι επειδή δεν συνάπτουμε γάμους με σας.
Είμαστε συγχρόνως οι ιδρυτές και ηγέτες του καπιταλισμού αλλά και οι κύριοι υποκινητές των επαναστάσεων εναντίον του καπιταλισμού.
Δίχως αμφιβολία, η ιστορία δεν έχει να επιδείξει άλλο παράδειγμα, σαν εμάς, για την προσαρμοστικότητα!
Και ναι! Παρ' ολίγο να ξεχάσω την αιτία όλων των αιτιών. Εμείς είμαστε οι ξεροκέφαλοι άνθρωποι που ποτέ δεν δέχθηκαν τον χριστιανισμό, και εμείς είμαστε οι εγκληματίες που σταύρωσαν τον ιδρυτή του.

Όμως μπορώ να σας πω ότι αυτόαπατάστε. Σας λείπει είτε η αυτογνωσία είτε το θάρρος να αντιμετωπίσετε με αντικειμενικότητα τα γεγονότα και να σταθείτε μπρος στην αλήθεια. Απεχθάνεστε τον Εβραίο όχι επειδή, όπως ίσως κάποιοι από σας να νομίζουν, αυτός σταύρωσε τον Ιησού αλλά γιατί αυτός τον γέννησε. Η πραγματική αντιμαχία σας με μας δεν είναι γιατί εμείς απορρίψαμε τον Χριστιανισμό, αλλά γιατί σας τον επιβάλλαμε!
Μας κατηγορείτε για την ανακίνηση της επανάστασης στη Μόσχα. Ας υποθέσουμε ότι αποδεχόμαστε την κατηγορία. Και λοιπόν; Συγκρινόμενο με το τι κατάφερε ο Παύλος, ο Εβραίος της Ταρσού, στη Ρώμη, ο ρωσικός ξεσηκωμός δεν αποτελεί παρά ένα καβγά του δρόμου.
Δημιουργείτε πολύ θόρυβο και εκφράζετε μεγάλη οργή για την ανάρμοστη Εβραϊκή επιρροή στα θέατρα και στους κινηματογράφους σας. Πολύ καλά. Δεκτό, το παράπονό σας, είναι βάσιμο. Αλλά τι είναι αυτό συγκρινόμενο με την συγκλονιστική μας επιρροή στις εκκλησίες σας, στα σχολεία σας, στους νόμους σας και στις κυβερνήσεις σας, και ακόμα και στις ίδιες τις σκέψεις σας που κάνετε κάθε μέρα;

Αν πράγματι εννοείτε αυτά που λέτε όταν μιλάτε για Εβραϊκά σχέδια, να μην σας στρέψω την προσοχή σε ένα που αξίζει να αναφερθεί; Σε τι ωφελεί να χάνετε τα λόγια σας για τον ισχυριζόμενο έλεγχο της δημόσιας γνώμης από Εβραίους χρηματοδότες, ιδιοκτήτες εφημερίδων και κινηματογραφικούς μεγιστάνες, όταν μπορείτε πολύ απλά δίκαια να μας κατηγορήσετε για τον αποδεδειγμένο έλεγχο ολόκληρου του πολιτισμού σας από τα Εβραϊκά Ευαγγέλια;
Ανατρέξετε λίγο πίσω και αναλογιστείτε τι έχει συμβεί. Δεκαεννέα αιώνες πριν, ήσαστε μια αθώα, ανέμελη, παγανιστική φυλή. Λατρεύατε αναρίθμητους θεούς και θεές, τα πνεύματα του αέρα, των τρεχούμενων νερών και του δάσους. Νιώθατε αδιάντροπη περηφάνια στη ομορφιά των γυμνών σας κορμιών. Χαράζατε μορφές των θεών σας καθώς και του προκλητικού ανθρωπίνου σώματος. Γοητευόσαστε με τις μάχες στις πεδιάδες, στις αρένες και στα πολεμικά εδάφη. Πόλεμος και σκλαβιά αποτελούσαν καθιερωμένους θεσμούς στα κοινωνικά σας συστήματα. Διασκεδάζοντας στις βουνοπλαγιές και στις πεδιάδες της εξοχής, ασχοληθήκατε με τη θεώρηση του θαύματος και του μυστηρίου της ζωής και θέσατε τα θεμέλια της φυσικής επιστήμης και φιλοσοφίας. Είχατε μια ευγενική, αισθησιακή κουλτούρα, ανεπηρέαστη από τις όποιες ενοχλήσεις μιας κοινωνικής συνειδήσεως ή από οποιεσδήποτε συναισθηματικές αμφισβητήσεις περί ανθρώπινης ισότητας. Ποιος ξέρει ποιο μεγάλο και δοξασμένο πεπρωμένο θα ήταν δικό σας αν σας αφήναμε ήσυχους.
Αλλά δεν σας αφήσαμε ήσυχους. Σας πήραμε από το χέρι και γκρεμίσαμε το όμορφο και ευγενικό οικοδόμημα που είχατε εγείρει, και αλλάξαμε ολόκληρη την πορεία της ιστορίας σας. Σας κατακτήσαμε όπως ποτέ καμιά δικιά σας αυτοκρατορία δεν υπέταξε την Αφρική ή την Ασία. Και το καταφέραμε αυτό δίχως στρατούς, δίχως σφαίρες, δίχως αίμα και αναταραχές, δίχως κανένα είδους εξαναγκασμού. Το καταφέραμε αποκλειστικά και μόνο με την ακαταμάχητη δύναμη του πνεύματός μας, των ιδεών μας, της προπαγάνδας μας.

Σας κάναμε τους πρόθυμους και ασυνείδητους φορείς της αποστολής μας σε ολόκληρο τον κόσμο, στις βαρβαρικές φυλές της γης, στις αναρίθμητες αγέννητες γενιές. Χωρίς να καταλάβετε πλήρως το τι σας κάναμε, γίνατε οι ενεργοί πράκτορες της φυλετικής μας παράδοσης, μεταφέροντας το ευαγγέλιο μας στις ανεξερεύνητες γωνιές του κόσμου.

Τα έθιμα της φυλής μας έχουν γίνει ο πυρήνας του ηθικού σας κώδικα. Οι νόμοι της φυλής μας έχουν μορφοποιήσει τη βάση όλων των συνταγμάτων σας και των νομικών σας συστημάτων. Οι θρύλοι μας και τα λαϊκά μας παραμύθια αποτελούν την ιερή, (απόρρητη) από γενεά σε γενεά γνώση, την οποία σιγοτραγουδάτε στα νήπιά σας. Οι ποιητές μας έχουν γεμίσει τα υμνολόγιά σας και τα προσευχητάριά σας. Η εθνική μας ιστορία έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος των παστόρωνήρωές σας. Η μικρή αρχαία μας χώρα είναι ο Ιερός σας Τόπος. Η εθνική μας λογοτεχνία είναι το Ιερό σας Βιβλίο (Βίβλος). Αυτά που σκέφτηκε και δίδαξε ο λαός μας έχουν ανεξίτηλα ενσωματωθεί τόσο στην ίδια σας την ομιλία όσο και στην παράδοσή σας, ώστε κανείς από σας δεν μπορεί να αποκαλείται μορφωμένος αν δεν γνωρίζει την εθνική μας κληρονομιά.
Εβραίοι τεχνίτες και Εβραίοι ψαράδες αποτελούν τους δασκάλους και τους αγίους σας, με αμέτρητα αγάλματα λαξευμένα με την μορφή τους και αναρίθμητες εκκλησίες αναγερμένες στην μνήμη τους. Μια Εβραία παρθένα ενσαρκώνει το ιδανικό σας για την γυναίκα. Ένας εβραίος επαναστάτης-προφήτης είναι η κεντρική μορφή της θρησκευτικής σας λατρείας. Έχουμε γκρεμίσει τα είδωλά σας, έχουμε παραμερίσει την εθνική σας κληρονομιά, και τα έχουμε αντικαταστήσει με το δικό μας Θεό και τις δικές μας παραδόσεις. Καμία κατάκτηση στην ιστορία μπορεί έστω αμυδρά να συγκριθεί με αυτήν την απόλυτη κατάκτησή μας πάνω σε σας.
Οι μισοί σας πόλεμοι, μεγάλοι και μικροί, είναι θρησκευτικοί πόλεμοι, που έχουν πραγματοποιηθεί βασιζόμενοι στην ερμηνεία ενός ή άλλου εδαφίου της διδασκαλίας μας. Δεν προλάβατε καλά καλά να απελευθερωθείτε από την πρωτόγονη θρησκευτική σας απλοϊκότητα και να επιχειρήσετε την εξάσκηση της παγανιστικής Ρωμαϊκής διδασκαλίας όταν ο Λούθηρος, οπλισμένος με τα δικά μας ευαγγέλια, σηκώθηκε να σας ρίξει κάτω και να ενθρονίσει την δική μας κληρονομιά. Πάρτε τις τρεις κύριες επαναστάσεις των σύγχρονων καιρών - την Γαλλική, την Αμερικάνικη και την Ρωσική. Τι αποτελούν παρά τον θρίαμβο της Εβραϊκής ιδέας για κοινωνική, πολιτική και οικονομική δικαιοσύνη.
Και το τέλος είναι ακόμα πολύ μακριά. Εξακολουθούμε να κυριαρχούμε πάνω σας. Αυτήν ακριβώς τη στιγμή οι εκκλησίες σας είναι τεμαχισμένες από τον εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Φανατικών και Μοντερνιστών, ή με άλλα λόγια μεταξύ αυτών που κρέμονται κατά γράμμα στις διδασκαλίες μας και στις παραδόσεις μας και αυτών που προσπαθούν με αργά βήματα να μας αποβάλλουν. Στην Dayton, Tennessee, μια κοινωνία μεγαλωμένη με την Βίβλο, απαγορεύει την διδασκαλία της επιστήμης σας γιατί έρχεται σε αντίθεση με την δική μας Εβραϊκή εκδοχή για την προέλευση της ζωής. Και ο Mr.Bryan, ο αρχηγός του αντί-Εβραϊκού Ku Klux Klan στο Εθνικό Δημοκρατικό Συνέδριο, δίνει την υπέρτατη μάχη της ζωής του για δικό μας λογαριασμό, χωρίς να αντιληφθεί την αντίφαση.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, εσείς σαχλαμαρίζετε με την Εβραϊκή επιρροή στις ταινίες!

Στην ουσία, βέβαια, ποτέ δεν δεχτήκατε τα Χριστιανικά μας διδάγματα, Στην καρδιά σας παραμένετε παγανιστές. Εξακολουθείτε να αγαπάτε τον πόλεμο, τις χαραγμένες μορφές και τον ανταγωνισμό. Εξακολουθείτε να περηφανεύεστε για το γυμνό ανθρώπινο σώμα. Η εθνική σας συνείδηση, παρ' όλη την δημοκρατία και τις κοινωνικές επαναστάσεις, παραμένει ένα αξιολύπητο ατελές αντικείμενο. Εμείς απλά έχουμε διαιρέσει την ψυχή σας, έχουμε προκαλέσει σύγχυση στις ορμές σας, έχουμε παραλύσει τις επιθυμίες σας. Στη μέση της μάχης είστε υποχρεωμένοι να γονατίζετε κάτω σε αυτόν που σας πρόσταξε να γυρίσετε το άλλο μάγουλο, που είπε να μην Αντισταθείτε σε κανένα κακό και Ευλογημένοι είναι οι ειρηνοποιοί. Μέσα στον πόθο σας για απόκτηση, ενοχλείστε ξαφνικά από κάποια ανάμνηση από τις ημέρες του κατηχητικού περί καμία έγνοιας για την επόμενη μέρα. Στις βιομηχανικές σας μάχες, όταν θα τσακίζατε μια απεργία δίχως τύψεις, ξαφνικά θυμόσαστε ότι οι φτωχοί είναι ευλογημένοι και ότι οι άνδρες είναι αδέλφια στην Πατρότητα του Κυρίου. Και καθώς είστε έτοιμοι να υποκύψετε στον πειρασμό, η Εβραϊκή σας εξάσκηση ακουμπά ένα αποτρεπτικό χέρι στον ώμο σας και εκσφενδονίζει το υπερχειλισμένο ποτήρι μακριά από τα χείλη σας. Εσείς οι Χριστιανοί δεν έχετε ποτέ εκχριστιανιστεί. Σε αυτό το σημείο έχουμε αποτύχει. Αλλά όμως έχουμε καταστρέψει για πάντα τη χαρά του παγανισμού για σας.

Έτσι λοιπόν γιατί να μην μας απεχθάνεστε;
Αν βρισκόμαστε εμείς στη δική σας θέση κατά πάσα πιθανότητα θα απεχθανόμαστε εσάς πιο έντονα απ' ότι εσείς εμάς. Όμως εμείς δεν θα είχαμε πρόβλημα να σας πούμε το γιατί. Δεν θα ανατρέχαμε σε υπεκφυγές και σε διάφανα προσχήματα. "
 http://www.greatlie.com

Δημοσιεύτηκε σε: Feature, Άρθρα - Αναλύσεις, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΤΖΩΗΣ

Το φρούτο της μακροζωίας

Το φρούτο της μακροζωίας

Οταν ένας βοσκός στην αρχαία Αιτωλία παρατήρησε ότι μια κατσίκα του έτρωγε τους καρπούς ενός φυτού και αμέσως γινόταν πιο ζωηρή, μάζεψε τους καρπούς και τους έδειξε στον βασιλιά του. Εκείνος τους έστυψε κι ήπιε το ζουμί τους. Και του άρεσε τόσο πολύ που έδωσε στον χυμό το όνομά του και στο φυτό το όνομα του βοσκού του. Ο ίδιος ήταν ο βασιλιάς Οινέας και ο βοσκός του ο Στάφυλος. Κάπως έτσι η μυθολογία εξηγεί τη δημιουργία του κρασιού.

Η πραγματική ζωή βέβαια απέχει από τον μύθο. Γιατί τα αμπέλια και οι καρποί τους ήταν γνωστά στον αρχαίο κόσμο, κατ' αρχάς στη Μαύρη Θάλασσα και στην Κασπία μέχρι το Αφγανιστάν. Αργότερα στην Αίγυπτο, καθώς σε τοιχογραφίες στους τάφους των φαραώ απεικονίζονται αμπέλια. Και τέλος στην Ελλάδα όπου φαίνεται ότι τα έφεραν οι Φοίνικες γύρω στο 1000 π.Χ.

Αλλωστε οι αρχαίοι Ελληνες είχαν και θεό για το κρασί και το αμπέλι, τον Διόνυσο. Δεν έφτιαχναν πάντως μόνο κρασί από τα σταφύλια. Τα έτρωγαν και φρέσκα, πολτοποιούσαν τα άγουρα για να φτιάξουν την ξινή αγουρίδα και να μαρινάρουν κρέατα και λαχανικά, έφτιαχναν μούστο και πετιμέζι, ξέραιναν τους καρπούς για να φτιάξουν σταφίδα. Οι σταφίδες ακόμη και σήμερα ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο με το ελληνικό τους όνομα (κορινθιακή) ενώ άλλη μια, η σταφίδα της Ζακύνθου, ανήκει στα προϊόντα με ονομασία προέλευσης.

Διατροφική αξία

Η κατανάλωση κρασιού και σταφυλιού από τους Γάλλους φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στο περίφημο French Paradox, στο γεγονός δηλαδή ότι ενώ ακολουθούν μια πλούσια σε λιπαρά διατροφή, έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων. Περιέχει περίπου 80 θερμίδες στα 100 γραμμάρια, αλλά είναι και το φρούτο της μακροζωίας καθώς περιέχει κάλιο και βιταμίνες Α, Β και C, το αντιοξειδωτικό ρεσβερατρόλη και φλαβονοειδή.

ΑΝΟΗΤΟΙ ή ΔΕΙΛΟΙ;

ΑΝΟΗΤΟΙ  ή  ΔΕΙΛΟΙ;

 

ΔΕΙΤΕ ΠΟΣΑ ΕΥΡΩ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΟΙ …ΤΡΑΠΕΖΕΣ!!!

Πληθυσμός Ελλάδας : 10.815.197 άνθρωποι ***1

Λεφτά που πήραν οι τράπεζες από τα Μνημόνια : 238 δις € ***2

Άρα οι τράπεζες χρωστούν σε κάθε Έλληνα :

238.000.000.000 / 10.815.197 = 22.006,07 €

Για μια τετραμελή οικογένεια το ποσό είναι :

22.006,07 Χ = 88.024,29 € !!!

Κι από πάνω απειλεί να πάρει και το σπίτι του κάθε ανήμπορου δανειολήπτη!

Είμαστε ανόητοι ή δειλοί;

***1:

Η Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας ανέρχεται τελικά σε 10.815.197 άτομα όταν το 2001 στην Ελλάδα ζούσαν 10.964.020 άνθρωποι.

 

Την πλειοψηφία, έστω και οριακή, αποτελούν οι γυναίκες που ανέρχονται σε 5.512.494 (ή ποσοστό 51%) έναντι των ανδρών που συνολικά είναι 5.302.703 (̟ή ποσοστό 49%) ενώ σε επίπεδο περιφερειών οι γυναίκες είναι περισσότερες από τους άνδρες σε 10 από τις 13 (εξαίρεση οι περιφέρειες Πελοποννήσου, Νοτίου και Βορείου Αιγαίου). 

 

Οι δέκα πολυπληθέστεροι δήμοι είναι κατά σειρά: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Πειραιάς, Λάρισα, Βόλος, Περιστέρι, Ρόδος, Ιωάννινα

 

Όσο για τη μέση ηλικία των κατοίκων της Ελλάδας, αυτή ανέρχεται στα 41,9 έτη ενώ ο πιο νέος πληθυσμός κατά μέσο όρο εντοπίζεται στη Μύκονο (37 έτη) και ο γηραιότερος στην Ευρυτανία (49 έτη).

 

Σε επίπεδο δήμων ο «μεγαλύτερος» είναι αυτός των Κεντρικών Τζουμέρκων με το μέσο όρο να είναι τα 57,9 έτη και ακολουθούν 

η Κίμωλος με 55,7

η Γορτυνία στην Αρκαδία με 54,8

η Αργιθέα στην Καρδίτσα με 54,3

το Οροπέδιο Λασιθίου με 54,1

η Δωδώνη με 53,6

η Λίμνη Πλαστήρα με 53,6

ο Γεώργιος Καραϊσκάκης με 53,3

τα Άγραφα με 53,3

και το Μεγανήσι με 52,9

 

Οι μισοί Έλληνες είναι, επίσης, κατά νόµο έγγαµοι (έγγαµοι, σύµφωνο συµβίωσης, σε διάσταση), τέσσερις στους δέκα είναι άγαμοι με τους περισσότερους από αυτούς να είναι άντρες.

 

Όσον αφορά τέλος τους αλλοδαπούς που απεγράφησαν, αυτοί ανέρχονται σε 911.929 με τους 199.101 να έχουν υπηκοότητα χωρών της Ε.Ε. και 708.003 να προέρχονται από άλλες χώρες. Οι μισοί από τους αλλοδαπούς είναι Αλβανοί και ακολουθούν οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι, οι Πακιστανοί και οι Γεωργιανοί. Όπως προκύπτει, δε, από την επεξεργασία των στοιχείων οι περισσότεροι αλλοδαποί επιλέγουν τις αστικές και όχι τις αγροτικές περιοχές.

 

Η Στατιστική Αρχή, πάντως, υπενθυμίζει ότι η µεθοδολογία της Α̟πογραφής του 2011 διαφέρει σηµαντικά σε αρκετά σηµεία α̟πό αυτή του 2011 τόσο ως προς τον τρόπο διενέργειάς της όσο και ως προς την επεξεργασία των συλλεγέντων στοιχείων. «Συνεπώς τα αποτελέσµατα της Απογραφής του 2011 και αυτά προηγούµενων Απογραφών δεν είναι απολύτως συγκρίσιμα» καταλήγει η ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ.

 

***2: Πώς οι τράπεζες πήραν 238 δις από τα μνημόνια.

Το άρθρο είναι αποτέλεσμα πολύμηνης εργασίας και έρευνας, και αποτελεί το καλύτερο μέχρι στιγμής εγχειρίδιο έρευνας για το πως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας μας πήραν 238 δις ευρώ από την πίσω πόρτα!

του Σταύρου Τσίπρα, Δικηγόρου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Βρισκόμαστε στην Ελλάδα της εποχής της Τρόικας. Στην Ελλάδα που τα χρήματα που έχουμε, υποτίθεται δεν επαρκούν για τα φάρμακα των καρκινοπαθών. Στην Ελλάδα που παιδιά υποσιτίζονται στα σχολεία. Στην Ελλάδα που πρέπει να κοπεί ακόμα και η χαμηλότερη σύνταξη, για να διασωθούν τα οικονομικά της Χώρας, αλλά παράλληλα με νόμους της Βουλής στηρίζεται το τραπεζικό σύστημα με περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια.

Παράλληλα με αυτά το θέμα εν προκειμένω είναι, ότι εισάγονται και ψηφίζονται από τη Βουλή σε άσχετους νόμους, άσχετες διατάξεις που αφορούν δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι όμως ζήτημα, αν ορισμένοι νόμοι που ψηφίζουν οι βουλευτές, έχουν πράγματι το περιεχόμενο που οι βουλευτές θεωρούν ότι έχουν. Άραγε οι βουλευτές γνωρίζουν, ότι όταν ψήφισαν νόμο που αφορούσε τα ζώα και την κτηνοτροφία, όπως θα καταδειχθεί παρακάτω, υπήρχε μέσα στο κείμενο του νόμου, άρθρο που αύξησε κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ τη στήριξη προς το τραπεζικό σύστημα! ‘Όλα αυτά μάλιστα ορισμένες φορές ενδεχομένως και κατά παράβαση του Συντάγματος.

πηγή:  taxalia.blogspot.com

Α. ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Στις 11 και 12 Σεπτέμβρη του 2012 αναφέρθηκε για πρώτη φορά στη Βουλή, ότι το ποσό που αφορά τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος (κυρίως μέσω παροχής εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου) αγγίζει τα 203 δις ευρώ. Όμως τους διέφυγε μία μικρή λεπτομέρεια 30 δισεκατομμυρίων ευρώ.. κρυμμένη … σε νόμο για την κτηνοτροφία (βλέπε παρακάτω)! Συνεπώς με βάση το σύνολο των

νόμων που ακούστηκαν στη Βουλή (και με συνυπολογισμό των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχαν δοθεί το 2008 για την αγορά μετοχών των τραπεζών, βλ. κατωτέρω περίπτωση 1) το συνολικό ποσό φθάνει τα 238 δισεκατομμύρια ευρώ ! Η παρακάτω αιτιολόγηση αναφέρεται με βάση τα κείμενα των ίδιων των νόμων, που διακρίνονται επιγραμματικά στις εξής περιπτώσεις (1-5):

1. Ανάληψη από το Δημόσιο προνομιούχων μετοχών ανωνύμων τραπεζικών εταιριών

Νόμος 3723/2008 άρθρο 1 παράγραφος 1

-> 5 ΔΙΣ

2. Παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου (μέσω του Ο.Δ.ΔΗ.Χ «Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους») προς τα πιστωτικά ιδρύματα (υποχρεωτικά) για δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στεγαστικών δανείων.

Νόμος 3723/2008, άρθρο 3 ( 8 δις ευρώ ) και άρθρα 4 (- > δυνατότητα ανακατανομής κονδυλίων ) , 5

-> 8 ΔΙΣ

3. Παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για κάλυψη ομολογιακών δανείων και χορηγήσεις σε επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της Χώρας.

Νόμος 3723/2008 άρθρα 2 ( 15 δις ) ,4 & 5 * Νόμος 3845/2010, άρθρο 4 παράγραφος 8 ( + 15 δις ) Νόμος 3872/2010 άρθρο 7 ( +25 δις ) * Νόμος 3965/2011, άρθρο 19 παράγραφος 1 ( + 30 δις )

-> 85 ΔΙΣ

4. Σταδιακή κάλυψη κεφαλαίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Νόμος 3864/2010, άρθρο 3 παρ. 1 ( 10 δις ) * Νόμος 4079/2012, άρθρο πρώτο, άρθρο 1 , παρ. 1 ( + 40 δις)

-> 50 ΔΙΣ

5. Παροχή εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα.

Υ. Α 2 / 43219 / 0025 , Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) Β’ 1143 / της 6ης Μαΐου 2011 ( 15 δις ευρώ) Νόμος 4031/2011, άρθρο πρώτο, άρθρο 1 παράγραφος 1 (+ 15 δις ) & άρθρο δεύτερο (+ 30 δις ) Νόμος 4056/2012, άρθρο 21 παράγραφος 1 (+ 50 %)

-> 90 ΔΙΣ

Τα ανωτέρω απαιτούν ορισμένες παρατηρήσεις για να γίνουν ορθότερα κατανοητά. Όλες οι ανωτέρω περιπτώσεις αφορούν την περίοδο από το τέλος του 2008 έως το Σεπτέμβρη του 2012. Το πρώτο νομοθέτημα που άνοιξε το χορό ήταν ο νόμος 3723 του 2008 γνωστός και ως νόμος Καραμανλή (ανωτέρω περιπτώσεις 1,2, και ο πρώτος νόμος της περίπτωσης 3) με σκοπό την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Στα ανωτέρω (δηλαδή στις τρείς πρώτες περιπτώσεις που εισήχθησαν με τον αρχικό νόμο Καραμανλή), προστέθηκε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που ιδρύθηκε αργότερα (ανωτέρω περίπτωση 4) το 2010 επί Παπανδρέου, με σκοπό τη διατήρηση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος, μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών. Τον επόμενο χρόνο και συγκεκριμένα στις 6 Μαΐου 2011 (ένα χρόνο ακριβώς μετά το πρώτο μνημόνιο, που κυρώθηκε με το νόμο 3845/2010), με βάση την απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών άνοιξε περισσότερο η «βεντάλια», με την παροχή εγγυήσεων προς την Τράπεζα Ελλάδος, για κάλυψη πιστώσεων (ανωτέρω περίπτωση 5).

Για να συνειδητοποιηθεί το οικονομικό μέγεθος των 238 δισ. ευρώ που μόλις αναφέρθηκε, αρκεί να παρατεθεί το παρακάτω απόσπασμα από την ομιλία του Υφυπουργού Οικονομικών στην ‘’Επιτροπή Απολογισμού και Γενικού Ισολογισμού του Κράτους και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους’’ στις 19/9/2012 : ‘’Σύμφωνα με τα στοιχεία των εταίρων, οι θυσίες των Ελλήνων πολιτών ανέρχονται περίπου στα 49 δισ. ευρώ την περίοδο 2010-2012, δηλαδή σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία στο 22,6% του ΑΕΠ’’ (επομένως χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα μέτρα που ψηφίσθηκαν το Νοέμβριο του 2012)! Για να το πούμε απλά το τραπεζικό σύστημα έχει στηριχθεί σε ευρώ με ποσό τουλάχιστον 4 φορές μεγαλύτερο από το σύνολο των φόρων και των περικοπών 2010-2012!! Για να έχουμε όμως μία συνολική εικόνα των οικονομικών μεγεθών που παρουσιάστηκαν, αρκεί να αναφερθεί ότι η συνολική οικονομική «ενίσχυση» που έχει λάβει μέχρι στιγμής η Ελλάδα με τα δύο οικονομικά προγράμματα από τις συμφωνίες με την Τρόικα, είναι (73 δις ευρώ) από το πρώτο του 2010 και (75,6 δις ευρώ) από το δεύτερο του 2012, δηλαδή σύνολο 148,6 δισ. ευρώ (European Commission, ‘’The economic adjustment programme for Greece’’, First Review November 2012, Draft 10/11/2012, κεφάλαιο 1 ‘’Introduction’’ , παράγραφος 3, σελίδα 1 και Table 1, σελίδα 3 ). Οι ανωτέρω νόμοι (που συνοδεύονται από πλήθος υπουργικών αποφάσεων, διμερών συμβάσεων, κ.α.) προκαλούν πολλαπλά ερωτηματικά σχετικά με το σκοπό, τον τρόπο, τον έλεγχο της όλης διαδικασίας, την εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος. Για να γίνει όμως, καλύτερα αντιληπτή η κορυφαία σημασία του ζητήματος, πρέπει επιπλέον να επισημανθούν τρία σημεία:

Πρώτον το Υπουργείο Οικονομικών είναι αποκλειστικά αρμόδιο για την παροχή εγγυήσεων για λογαριασμό του Δημοσίου (σύμφωνα με τον ισχύοντα Κώδικα Δημόσιου Λογιστικού, άρθρο 65). Κάθε επιμέρους υπουργική απόφαση για παροχή εγγυήσεων καταλήγει με τη φράση ‘’σε περίπτωση κατάπτωσης της εγγύησης το κόστος θα βαρύνει το Δημόσιο πλέον των προβλεπομένων τόκων και πάσης φύσεως επιβαρύνσεων , το ακριβές ύψος των οποίων δεν μπορεί να υπολογιστεί’’ !

πηγή:  taxalia.blogspot.com

Δεύτερον το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («Hellenic Financial Stability Fund»,HFSF) σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο (3864/2010) δεν ανήκει στο Δημόσιο και διαθέτει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια (ανωτέρω περίπτωση 4). Ο αμιγώς ιδιωτικός χαρακτήρας του Ταμείου μάλιστα δεν αναιρείται, ούτε από την κάλυψη του συνόλου του κεφαλαίου του από το Ελληνικό Δημόσιο (άρθρο 1, Ν. 3864/2010). Ιδρύθηκε με αρχικό κεφάλαιο 10 δις ευρώ, το οποίο αυξήθηκε στα 50 δις (αρχικά με πράξη νομοθετικού περιεχομένου στις 19/4/2012 που έπειτα κυρώθηκε) με το πρώτο άρθρο του νόμου 4079 τον Σεπτέμβρη του 2012. Τα ανωτέρω 50 δις καλύπτονται σταδιακά από το Ελληνικό Δημόσιο στο πλαίσιο του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (άρθρο 3, Ν. 3864/2010), δηλαδή με δανεισμό δια νόμου από την Τρόικα και χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των θυγατρικών αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων, εφόσον λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα κατόπιν άδειας της Τράπεζας της Ελλάδος (άρθρο 2, Ν. 3864/2010). Εδώ άλλωστε κατευθύνονται για τη λεγόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τα 23,5 δις ευρώ της αναμενόμενης δόσης έως το τέλος του 2012, που αρχικά προβλέπονταν να είναι συνολικά 31 δις πριν τις αποφάσεις του τελευταίου Eurogroup. Έτσι μαζί με τα 25 δις που είχαν ήδη δοθεί έως τον Οκτώβρη του 2012, σχεδόν καλύφθηκε η νομοθετική πρόβλεψη των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα κεφάλαια του ΤΧΣ.

Τρίτον τον κομβικό και κυρίαρχο ρόλο της Τράπεζας της Ελλάδος σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις (1-5), το οποίο χρήζει ειδικής αναλύσεως.

Πέραν όμως του οικονομικού σκέλους, αξίζει να σταθούμε και στον τρόπο νομοθέτησης από τη Βουλή, ενδεικτικά ορισμένων από τους νόμους που προαναφέρθηκαν, ο οποίος είναι για σεμινάριο!

Β. ΣΥΝΤΑΓΜΑ & ΝΟΜΟΙ «ΚΟΚΤΕΙΛ»

Οι πηγές (κανόνες και αρχές) του δικαίου συγκροτούν σύστημα και είναι δομημένες ιεραρχικώς, όπου στην κορυφή (αν και πλέον όχι αναμφίλεκτα σε σχέση με το δίκαιο της Ε.Ε.) βρίσκεται το Σύνταγμα. Οι υπόλοιποι κανόνες δικαίου ( Νόμοι , Κανονισμός της Βουλής , Υπουργικές αποφάσεις κτλ. ), θα πρέπει να εναρμονίζονται προς τις συνταγματικές διατάξεις είτε προβλέπουν κύρωση (sanction) είτε όχι ,ενώ Βουλή και Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να τις εκλαμβάνουν ως ευχές!

Ο νομοθέτης έχει επιλέξει ως καταλληλότερο τρόπο να γίνονται οι νόμοι γνωστοί στους πολίτες τη δημοσίευση τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μάλιστα εξαιτίας της ταχύτητας που θεσπίζονται οι νόμοι, ήδη από το Σύνταγμα του 1911 και κατόπιν και από το Σύνταγμα του 1927 είχε προβλεφθεί ότι δεν θα πρέπει να παρεμβάλλονται άσχετες διατάξεις στους νόμους, ώστε να γνωρίζουν οι βουλευτές τι ψηφίζουν και οι πολίτες ποιο είναι το ισχύον Δίκαιο. Το ίδιο επαναλαμβάνει και στη σημερινή του μορφή, το (ξεχασμένο) άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος που ορίζει ότι νομοσχέδιο (προερχόμενο από την Κυβέρνηση) ή πρόταση νόμου (προερχόμενη από τη Βουλή) που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους ’’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Επίσης αναφέρει ότι προσθήκη (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, η οποία έχει διαφορετικό περιεχόμενο από το περιεχόμενο της συγκεκριμένης διάταξης του αρχικού νομοσχεδίου ή της αρχικής πρότασης νόμου, και προτείνεται αντ’ αυτής) ή τροπολογία (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, με την οποία προστίθενται νέες ρυθμίσεις επί πλέον των περιλαμβανομένων στο αρχικό νομοσχέδιο ή στην αρχική πρόταση νόμου) άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου ‘’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Τέλος το άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος αναφέρει ότι ‘’σε περίπτωση αμφισβήτησης αποφαίνεται η Βουλή’’.

πηγή:  taxalia.blogspot.com

Όμως ο Κανονισμός της Βουλής (στο άρθρο 85 § 2) διαφοροποιεί και υποβαθμίζει, το νόημα της διάταξης του Συντάγματος (74 § 5) που διατυπώνει με σαφήνεια ότι δεν μπορεί να συζητηθεί και πολύ περισσότερο να ψηφιστεί νόμος που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενο, με την αλλαγή της διατύπωσης σε: ‘’νομοσχέδια ή προτάσεις νόμου δεν πρέπει να περιέχουν άσχετες διατάξεις’’. Επιπρόσθετα ουσιαστικά αποκλείεται η δυνατότητα της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’, σε περίπτωση αμφισβήτησης, αν μια διάταξη είναι σχετική ή όχι με το κύριο αντικείμενο του νόμου, αφού μόνο ο υπουργός (!) ή γραπτώς τριάντα Βουλευτές (!) μπορούν να προτείνουν την ‘’αμφισβήτηση’’ ! (Σύμφωνα με το ισχύον άρθρο 101 § 6 του Κανονισμού της Βουλής, που αναφέρει μόνο την περίπτωση της άσχετης προσθήκης ή τροπολογίας νόμου). Συνεπώς τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας του ίδιου του Κανονισμού της Βουλής, όσο και αν αυτό φαντάζει περίεργο σε κάποιον μη νομικό.

Οι ανωτέρω διατάξεις είναι οι συχνότερα παραβιαζόμενες και μάλιστα διαχρονικά (χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται για αυτό), γεγονός που ενισχύεται από το ότι όλα τα δικαστήρια (όταν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας σε σχέση με μία ή περισσότερες διατάξεις του Συντάγματος) εξετάζουν μόνο την αντίθεση του ‘’περιεχομένου’’ των νόμων προς το Σύνταγμα, (σύμφωνα με τα άρθρα 93 § 4 , 87 § 2 του Συντάγματος) και ότι αφορά τη διαδικασία έκδοσης και δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή τα λεγόμενα εξωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (βλ. και άρθρο 42 του Συντάγματος) Αντιθέτως τα σχετικά με τη διαδικασία κατάθεσης, επεξεργασίας, συζήτησης και ψήφισης του νόμου χαρακτηρίζονται ως εσωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (interna corporis) που θεωρούνται ότι ανήκουν στην κυριαρχική δικαιοδοσία της Βουλής και δεν ελέγχονται από τη δικαστική εξουσία (διαχρονικά κρατούσα άποψη). Συνεπώς ότι αφορά τη κοινοβουλευτική διαδικασία από την είσοδο ενός νομοσχεδίου στην Βουλή μέχρι την έξοδο του από αυτή και την όδευσή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν ελέγχεται δικαστικά.

Όσα προηγουμένως αναφέρθηκαν, δηλαδή ο παροπλισμός της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’ σε σχέση με τη δυνατότητα υποβολής της αμφισβήτησης και ο μη δυνατότητα ελέγχου μετέπειτα από τα δικαστήρια, έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρότατα οικονομικά θέματα με τεχνικούς όρους, να εισάγονται με διατάξεις σε νόμους με τελείως διαφορετικό κύριο αντικείμενο, που είναι ζήτημα, κατά πόσο οι βουλευτές κατανοούν τελικά τι πραγματικά ψηφίζουν. Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις άσχετων παρεμβολών (διατάξεων) σε νόμους με διαφορετικό κύριο αντικείμενο. Οι συγκεκριμένοι νόμοι εύστοχα έχουν χαρακτηριστεί ήδη από το 1952 ως «κουρελούδες» ή «Νόμοι Κοκτέιλ» :

-Στο νόμο 3872 της 3ης Σεπτεμβρίου του 2010 που αφορά (ανωτέρω περίπτωση 3), την ‘’εκτέλεση περιηγητικών πλόων από πλοία με σημαία τρίτων χωρών με αφετηρία ελληνικό λιμένα και άλλες διατάξεις’’, εμφανίζεται «ως δια μαγείας» διάταξη (άρθρο 7) που αυξάνει το ποσό (που μέχρι τότε ήταν 30 δις) των παρεχόμενων εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας .. κατά 25 δισεκατομμύρια ευρώ!

-Στο νόμο 4056 της 12ης Μαρτίου του 2012 που αφορά (ανωτέρω περίπτωση 5), την ‘’κτηνοτροφία και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες διατάξεις’’ (μάλλον συμβολική επιλογή), εισάγεται διάταξη (το άρθρο 21 § 1) που αυξάνει το ποσό των εγγυήσεων (προς την Τράπεζα της Ελλάδος) .. κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ!! Αξίζει να αναφερθεί δε ότι στην ανωτέρω διάταξη δεν αναφέρεται ούτε ειδικότερος τίτλος ούτε καν το ποσό (των 30 δις) σε ευρώ, όπως στις υπόλοιπες περιπτώσεις (1-4), αλλά μία αύξηση 50%, σε σχέση με το ποσό (60 δις) που είχε δοθεί από τα προηγούμενα σχετικά νομοθετήματα. [Αναλυτικότερα: Με την αρχική απόφαση της 6ης Μαΐου 2011 του Υφυπουργού Οικονομικών είχαν δοθεί 15 δις ευρώ ως όριο των εγγυήσεων προς την Τράπεζα της Ελλάδος. Κατόπιν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) στις 14/9/2011 αυξήθηκε το ποσό στα 30 δις ευρώ. Αργότερα με το πρώτο άρθρο του Νόμου 4031 της 9ης Δεκεμβρίου του 2011 κυρώθηκε η ΠΝΠ, όμως με το δεύτερο άρθρο του ίδιου νόμου(!), το ποσό αυξήθηκε εκ νέου στα 60 δις ευρώ. Τέλος με το νόμο για την κτηνοτροφία αυξήθηκε επιπλέον 50%]. Η φαντασία στην εξουσία!, Διαβάζοντας λοιπόν κάποιος τον συγκεκριμένο νόμο, διαπιστώνει ότι μετά από 20 άρθρα που αφορούν τα ζώα, τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα πρόχειρα καταλύματα των ζώων, τα βοοειδή, τα προβατοειδή, τα αιγοειδή και την κτηνοτροφία, εμφανίζεται «με αλεξίπτωτο» το άρθρο 21 που αφορά το χρηματοπιστωτικό τομέα. Για του λόγου το αληθές ιδού το περίφημο άρθρο 21 παράγραφος 1, κρυμμένο στο νόμο 4056 του 2012, όπως ακριβώς ψηφίσθηκε από τη Βουλή!

‘’Άρθρο 21. Ρυθμίσεις θεμάτων χρηματοπιστωτικού τομέα.’’

πηγή:  taxalia.blogspot.com

1. Το προβλεπόμενο, στο πρώτο εδάφιο της υπ. αριθμ. 2/43219/0025/6.5.2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών (Β΄ 1143), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 1 της, από 14.9.2011, Πράξης Νομοθετικού Περιεχόμενου (Α΄ 203), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4031/2011 (Α΄ 256) και αυξήθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4031/2011, συνολικό ποσό εγγύησης, αυξάνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%)’’.

Συμπέρασμα

Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα σε σχέση με μία ενδεικτική συνταγματική διάταξη, μόνο ακροθιγώς έθιξαν ορισμένα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και ασφαλώς δημιουργούν πολλαπλά ερωτηματικά. Οι περισσότεροι από τους ανωτέρω νόμους θεσπίζονται από τη Βουλή ταχυδακτυλουργικά, ψηφίζονται με την «ταχύτητα του φωτός», με αμφίβολα κριτήρια και διαδικασίες, θέτοντας σοβαρό θέμα αν και κατά πόσο οι βουλευτές που τους ψηφίζουν αντιλαμβάνονται πραγματικά το περιεχόμενο τους. Η ίδια η Βουλή έχει θεσπίσει άρθρο στον Κανονισμό της Βουλής που είναι ζήτημα αν συμβαδίζει ή παραβιάζει το Σύνταγμα. Κορυφαίας σημασίας ζητήματα εμφανίζονται «ως δια μαγείας» σε άσχετους νόμους και μάλιστα διαχρονικά. Τα δύο παραδείγματα νόμων με τις «κρυμμένες» άσχετες διατάξεις που αναφέρθηκαν, που δεν είναι δυστυχώς τα μόνα σε τέτοιας κορυφαίας σημασίας δημοσιονομικά ζητήματα, αφορούν 55 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην ουσία το συνολικό μέγεθος όλων των θυσιών των ελλήνων από το 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012, που φθάνει σε σύνολο τα 49 δισεκατομμύρια ευρώ κατά δήλωση του Υφυπουργού Οικονομικών, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα μέτρα του Νοεμβρίου του 2012, είναι τόσα λίγα, ώστε ίσα-ίσα καλύπτουν ως οικονομικό μέγεθος, τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουμε δανειστεί μέχρι στιγμής δια νόμου από την Τρόικα για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας! Οι τράπεζες έχουν στηριχθεί με 238 δισεκατομμύρια, στην ουσία με τις πλάτες των φορολογουμένων, αλλά παράλληλα δεν υπάρχουν λεφτά για φάρμακα! Όλα αυτά όμως υποτίθεται είναι για το καλό μας! Δισεκατομμύρια … λόγοι συνιστούν στους βουλευτές μας … Κωδικοποιήστε τους νόμους, ώστε να γνωρίζουν όλοι τι ισχύει. Απαγορεύστε δια νόμου ρητά και κατηγορηματικά την παρεμβολή άσχετων διατάξεων σε άσχετους νόμους, ειδικά για υψίστης σημασίας θέματα. Ασκείστε επαναλαμβανόμενο και σε βάθος κοινοβουλευτικό έλεγχο που ακριβώς πάνε όλα αυτά τα χρήματα. Ποιος, πότε, πόσα, γιατί, πως … Ξανασκεφτείτε το! Αφορά το μέλλον μας. Τα συμπεράσματα δικά σας …

πηγή:  taxalia.blogspot.com

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΩΝ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΩΝ

Μπορεί η οθωμανική κατοχή στην Ελλάδα να κράτησε σχεδόν 400 χρόνια, αλλά

η πραγματική σκλαβιά των Ελλήνων ξεπερνά στην πραγματικότητα τα 1500 χρόνια, αν αναλογιστούμε ότι πριν τους Οθωμανούς ήταν κάτοχοι οι Βυζαντινοί!
Από τότε που ιδρύθηκε το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος, δηλαδή το Βυζάντιο, από τον λεγόμενο Μεγάλο Κωνσταντίνο, η λέξη Έλληνας ταυτίζεται με τη λέξη «εθνικός» και η λέξη «εθνικός» με τον εχθρό του Κράτους και της Εκκλησίας.
Σε όλα αυτά τα 1500 χρόνια, Βυζαντινοί, Οθωμανοί και Εκκλησία, έκαναν τα πάντα για να εξαφανιστεί η Ελληνική κληρονομιά της Αρχαιότητας και η Ελληνική συνείδηση. Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, υπό την άμεσο επήρεια της Εκκλησίας, απαγόρευαν κάθε αναφορά στους Έλληνες, με θεσμοθετημένη ποινή θανάτου για τους παραβάτες.

Στα δε μαύρα χρόνια του μεσαίωνα, δεν υπήρχαν Έλληνες. Υπήρχαν μόνο ρωμιοί και Ρωμαίοι.

 

 

To ίδιο συνέβη κι αργότερα επί Οθωμανών.
Υπάρχουν πολλές αναφορές απλών ανθρώπων της εποχής, οι περισσότεροι των οποίων ήταν αγράμματοι, όταν ερωτώμενοι αν είναι Έλληνες, απαντούσαν

«όχι, είμαι ρωμιός και χριστιανός»!

Δεν πρέπει δε να παραβλέπουμε, ότι μέχρι και την επανάσταση του 1821 – για να μη πούμε μέχρι σήμερα – η μεγάλη πλειοψηφία του πλήθους ήταν άλαλα πρόβατα, κοπάδι, που υπάκουε στον ….Ποιμένα! Δέσμιοι των παραδόσεων, των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμονιών, που θα τους έσωζαν οι άγγελοι, οι …Άγιοι και θα τους περίμενε ο …Πέτρος στην πόρτα του Παραδείσου να τους κρατήσει ή να τους στείλει στην κόλαση. Ο φόβος, ήταν η κυρίαρχη ιδεολογία.

 Όχι μόνο ο φόβος των κατακτητών, αλλά κι εκείνος που δημιουργούσε η Εκκλησία για την επίγεια και αιώνια ζωή!

 

Όταν η ανθρωπότητα ολόκληρη, εμπνευσμένη από τις ιδέες του διαφωτισμού, έκανε τεράστια βήματα στον πολιτισμό και τις επιστήμες, οι δικοί μας πρόγονοι είχαν …έφεση στον σκοταδισμό των προλήψεων και των προκαταλήψεων με τα… μαντζούνια, τα γιατροσόφια, τα ξωτικά και την καταδίκη κάθε ελεύθερου πνεύματος.

 

Τα πάντα, «τάσκιαζε η φοβέρα» και η άλογη πίστη.
Για να ηρεμήσει η θάλασσα, το αντίδοτο στη φύση ήταν ο Άη Νικόλας!
Για να σωθεί το κοπάδι από τις αρρώστιες ή τους λύκους, το αντίδοτο ήταν η λαμπάδα στον Άη Δημήτρη.
Για να φτάσει γρήγορα η Άνοιξη, έπρεπε να βάλουν το χέρι τους οι Άγιοι Σαράντα, μετά φυσικά από κάθε είδους τάμα!
Για να φανερωθεί η επιθυμία, η λύση ήταν ο Άγιος Φανούριος!
Για να έχει ηρεμία η θάλασσα έξω από το Αίγιο, έπρεπε να πέφτουν νομίσματα στη γούρνα πούτανε στο προαύλιο της Παναγίας της Τρυπητής!
Όλοι οι Άγιοι, ήταν αντίδοτο για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν!
Οι δε δεισιδαιμονίες ήταν στην ημερήσια διάταξη των δυστυχισμένων ραγιάδων, έρμαια της Εκκλησίας.

 

Άκουγαν έναν κόρακα να κράζει και …ετοιμαζόντουσαν να αντιμετωπίσουν το κακό που …θα έρθει!
Έβλεπαν μαύρη γάτα νύχτα και ….άρχιζαν να ετοιμάζονται για …συμφορές!

 

Για να αποφύγουν το μάτιασμα σ’ ένα πρόσωπο, έφτυναν επάνω του για να… εξορκίσουν το κακό που… ζήλευε τους ανθρώπους!
Η Τρίτη και 13 αποτελούσε τη μέρα-εφιάλτη.

Η Τρίτη ήταν η ημέρα που έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης, ενώ ο αριθμός 13 ήταν γρουσούζικος επειδή, όπως λέγεται, συμβολίζει τον 13^ο μαθητή του Ιησού, τον Ιούδα, ο οποίος τον πρόδωσε.

 

Απίστευτα πράγματα, τα περισσότερα από τα οποία …φτάνουν μέχρι σήμερα.

 

Μια άλλη δεισιδαιμονία αφορούσε τον γάμο!
Όποιος ήθελε να κάνει κακό σε ένα ζευγάρι που παντρευόταν, έφτιαχνε ένα κορδόνι με τρεις κόμπους και την ώρα του γάμου τραβούσε το κορδόνι κι έσφιγγε τους κόμπους! Το αντίδοτο στο μαγικό δέσιμο, ήταν ότι τη στιγμή που νύφη άκουγε το αναχρονιστικό

«η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», έπρεπε να πατήσει το πόδι του γαμπρού!
Μη μου πείτε ότι κι αυτό δεν φτάνει μέχρι τις ημέρες μας, έστω και με την μορφή χιούμορ ή ακόμη και γελοιοποίησης….

 

  Το λύσιμο του δεσίματος και των μαγικών, αναλάμβανε η Εκκλησία. Αγιασμοί, ξορκισμοί, κατάρες κατά του διαβόλου κι άλλα τέτοια όμορφα!
Έτσι λειτουργούσε και λειτουργεί αναλλοίωτο και άκρως κερδοφόρο το θρησκευτικό εμπόριο…

Κι η Εκκλησία, μπροστάρισσα στην οπισθοδρόμιση

και στην καπηλεία της ευπιστίας των αγραμμάτων, δημιουργούσε ξόρκια για κάθε περίπτωση, λιμό, καταποντισμό!

 

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας» ο Θεόδωρος Παναγόπουλος, όταν έπεσε στην Άρτα πανούκλα, μαζεύτηκαν καλόγεροι από τη Θεσσαλία για να θεραπεύσουν το κακό, λες κι είχαν πάρει Νόμπελ Ιατρικής! Είχαν πάρει μαζί τους τη γλώσσα του Αποστόλου Παύλου, τα δόντια του Άγιου Βελισσάριου και το ζουνάρι της Παναγίας.

Το δε σχετικό ξόρκι έλεγε, όπως μας πληροφορεί ο Πουκεβίλ:

«Εις το όνομα του Πατρός αμήν και του Υιού Αμήν

και του Αγίου Πνεύματος αμήν, Άγιοι Ανάργυροι θαυματουργοί, Αγία Αναστασία φαρμακολύτρια, όπου εσκόρπισες και εδιάλυσες τα μάγια, σκορπίσατε και την πανούκλα του δούλου σου…μα είναι δεμένη και χαλινωμένη από ορισμό του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και της υπεραγίας δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των αγίων να είναι δεμένη και λινωμένη…Μάρτυρες βοηθήσατέ μοι δέσατε και χαλινώσατε την πανούκλα…Άγιοι Γεώργιε και Δημήτριε Μυροβλήτα, βοηθήσατε, σκεπάσατε τον δούλο του Θεού, δέσατε, χαλινώσατε την πανούκλα, ότι τον Θεόν έχω βοηθόν μου, τον τίμιον Σταυρόν έμπροσθέν μου, άγγελον κυρίου Μιχαήλ εκ δεξιών μου, Ραφαήλ

εξ αριστερών μου και όπισθέν μου Γαβριήλ».

 

Φυσικά, οι συφοριασμένοι πέθαιναν, αλλά οι καλόγεροι γύρισαν στη Θεσσαλία έχοντας στο πουγκί τους 200.000 πιάστρα. Οι δε Άγιοι που επικαλούντο, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από κανονικούς ανθρώπους, οι οποίοι αγιοποιήθηκαν εξ αιτίας του τραγικού θανάτου τους, αρνούμενοι να αποκηρύξουν την πίστη τους.

Τότε, όμως, πρέπει να αγιοποιηθεί και ο Νίκος Μπελογιάννης που πέθανε επειδή αρνήθηκε να αποκηρύξει την δική του πίστη τον κομμουνισμό

ή ο συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, που πέθανε δολοφονημένος από τους κομμουνιστές εξ αιτίας της δικής του πίστης.

Ας είναι.

Σε όλα αυτά τα σημειώματα, έχουμε γράψει πολλές φορές ότι την ιστορία τη γράφουν οι νικητές και την αγιοποίηση την κάνουν οι παπάδες, έστω κι αν είναι πιο αμαρτωλοί από πολλούς αμαρτωλούς.

 

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

 

http://antichainletter.wordpress.com/2012/03/24/1821-2/

Για τους διωγμούς των Ελλήνων (εθνικών) δεν μας μίλησε επισήμως και μέσα από τα σχολεία κανείς. 

 

Διαβάστε: Οι με αυτοκρατορικά διατάγματα διωγμοί των Ελλήνων (εθνικών) από το χριστιανικό ιερατείο την εποχή της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Βυζάντιο)

Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ