Chaviaras Kyriacos - Χαβιαρας Κυριακος

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

REUNION


























Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη στις 28 Ιουλίου του 2010 στο κοσμικό κέντρο ''ΚΟΝΤΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ" στη Λευκωσία συνάντηση των τελειοφοίτων του 1979 τμήματος ΣΤ 1 του ΜΕΙΚΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ . Την πρωτοβουλία για να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση είχε η αγαπημένη μας καθηγήτρια δακτυλογραφίας και παιδαγωγός κα ΝΙΟΒΗ ΠΑΡΠΑ . Στη συνάντηση αυτή που έγινε τριαντα-ενα χρόνια μετά έδωσαν το παρόν τους οι κάτωθι: Χριστόφορου Μιχάλης, Βασιλείου Μύρια, Πρωτόπαπας Σέργιος, Κυριακού Τζώρτζης, Μηνα Δαβίδ, Ανδρέας Χαραλάμπους, Γιαξη Έλενα, Αντωνίου Αντρη, Λαζάρου Λευτέρης, Ηρακλή Μυριανθη, Χατζηπετρου Σωτηρουλα, Τζιαρρας Αντώνης, Λοιζιδης Σταύρος, Χαραλάμπους Χαραλαμπια, Χριστοδούλου Αντρη,Γιαννακου Μαρία, Χουβαρτα Νίκη, Παλαισης Σάββας, Χαραλάμπους Παμπος, Νικηφόρου Κώστας, Χατζηιωάννου Ελένη και εγώ ο Χαβιαρας Κυριάκος.
Όταν έφθασα στο τόπο της συνάντησης οι πιο πολλοί ήταν ήδη εκεί . Ήταν πάρα πολύ συγκινητικές οι στιγμές , με την πρώτη ματιά γνώρισα κάποιους όπως την παλαιά μου γειτόνισσα Μύρια τον διπλανό μου στο θρανίο Τζωρτζη, τον Σταύρο τον Λοιζιδη την Μαρία την Γιαννακου,τη Νίκη τη Χουβαρτα την Αντρη την Χριστοδούλου Κάποιους άλλους δυσκολεύτηκα να τους γνωρίσω. Μετά όταν καθίσαμε στο τραπέζι και άρχισα να τους παρατηρώ, λίγο με την ομιλία τους λίγο με τις κινήσεις τους άρχισα να ταυτίζω τα πρόσωπα με τα ονόματα τους. Τριάντα χρόνια τώρα, για εμένα που λείπω από την Κύπρο όποτε ερχότανε στη μνήμη μου οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες μου παρέμειναν στην μνήμη μου με εκείνη την τελευταία ημέρα της αποφοίτησης, χαρούμενους με νεαρά σφριγηλά σώματα και νεανικά πρόσωπα έτοιμα να κατακτήσουν τα πάντα. Θυμηθήκαμε τις πλάκες,τις ωραίες στιγμές ,τα απρόοπτα τους καθηγητές την τάξη δίπλα στο γραφείο του γυμνασιάρχη,την υπόγεια αίθουσα δακτυλογραφίας Τον καθηγητή Γιαλλουρο που περνούσε κάτω από το δίχτυ του βόλεϋ με το αυτοκίνητο και καθώς περνούσε από κάτω έσκυβε το κεφάλι του,μαζευόμασταν όλοι σε παράταξη κάθε πρωί για να τον αναγκάζουμε να περάσει κάτω από το δίχτυ

Ετικέτες