Αιγυπτιακά οικόπεδα και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΟΖ

 

Νότια της Κρήτης υπάρχουν τεράστια αποθέματα κι ειδικά φυσικού αερίου. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που γίνονται οι σεισμικές έρευνες από την εταιρεία PGS της Νορβηγίας.

Κάνουμε χρήση του Νόμου 2289/95, σε εθνικό επίπεδο.

Πρέπει όμως να θεμελιώσουμε σωστά αυτή την κίνηση σε διεθνές επίπεδο με την θέσπιση και την οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Λιβύη.

Η θέσπιση είναι βασική αρχή για όλη την Ελλάδα.

Όσο αφορά στην οριοθέτηση μόνο με την Ιταλία μπορούμε να κάνουμε χρήση της Συμφωνίας του 1977 που υπέγραψε ο Κ. Κονοφάγος εκ μέρους τη Ελλάδας.

Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία πρέπει να γίνει οριοθέτηση, για να υπάρξει πλαίσιο νομικό για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων και στη συνέχεια για την εκμετάλλευση.

Συνεπώς, το τωρινό στάδιο δεν επαρκεί, διότι δεν υπάρχει συμφωνία υφαλοκρηπίδας με τη Λιβύη και η de facto ΑΟΖ δεν είναι de jure.

Με άλλα λόγια πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το πλαίσιο, πριν μετατραπεί σε πεδίο και στη συνέχεια σε πεδίο δράσης με τις κοινοπραξίες, διότι καμία εταιρεία δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για μία περιοχή, όπου η ΑΟΖ δεν είναι οριοθετημένη, διότι υπάρχει ανάγκη ρύθμισης του πεδίου συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στα όρια των δύο ΑΟΖ.

Για να το αντιληφθούμε πόσο είναι απαραίτητη, αρκεί να εξετάσουμε την περίπτωση της Αφροδίτης στο οικόπεδο 12, διότι βρίσκεται στα όρια της ΑΟΖ της Κύπρου και της ΑΟΖ του Ισραήλ.

Μάλιστα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η εταιρεία Noble έχει υπογράψει ένα διαφορετικό συμβόλαιο με την Κύπρο και με το Ισραήλ για αυτό το κοίτασμα. Θα γίνει ακριβώς το ανάλογο για το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται στο Ιόνιο, ακριβώς στα όρια της ΑΟΖ της Ελλάδας και της ΑΟΖ της Ιταλίας.

Κατά συνέπεια, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι οι σεισμικές έρευνες Νότια της Κρήτης θα πιέσουν την κατάσταση, για να θεσπιστεί σύντομα η ΑΟΖ και να οριοθετηθεί με τη Λιβύη, για να μπορέσουμε επιπλέον να διευκρινίσουμε σε όλους ότι δεν πρόκειται να δώσουμε σε κανέναν την ΑΟΖ που αναλογεί στη Γαύδο.

Επίσης, η τοπική περιφέρεια δικαιούται βάσει του Νόμου των Υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ένα ποσοστό που θα την βοηθήσει άμεσα για την ανάπτυξή της.

Ας μην μπερδευόμαστε λοιπόν με διάφορες απόψεις κι ας ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 που κυρώσαμε το 1995.

Όλα τα άλλα είναι πολιτικάντικες κινήσεις που μας αφήνουν αδιάφορους, γιατί ο μοναδικός μας στόχος είναι το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας.

 

 Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Όταν εξετάζουμε τα αιγυπτιακά οικόπεδα μπορούμε να αναλύσουμε και τη γεωπολιτική προσέγγιση της Αιγύπτου όσον αφορά στο θέμα της οριοθέτησης.

Αλλά ας αρχίσουμε από την αρχή!

Τα οικόπεδο 1, South Idku και το οικόπεδο 2, South Disouq, βρίσκονται στην ξηρά και δεν αφορούν βέβαια την αιγυπτιακή ΑΟΖ, αλλά είναι τα αρχικά.

Στη συνέχεια έχουμε την ομάδα των οικοπέδων 3,4 και 5 δηλαδή North El Burullus, North Marakia, North El Maamura που αποτελούν το πρώτο μέτωπο στη Μεσόγειο.

Όμως η πρώτη ομάδα που αφορά στρατηγικά την αιγυπτιακή ΑΟΖ είναι αυτή που αποτελούν τα οικόπεδα 6,7,8 και 9 δηλαδή North El Arish, North Thekah, North Port Fouad, Shorouk διότι βρίσκονται όλα στα όρια της ΑΟΖ με την ΑΟΖ του Ισραήλ και της Κύπρου.

Είναι το ανατολικό μέτωπο, όπου υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης με την Κύπρο. Η δεύτερη σημαντικότερη ομάδα αποτελείται από τα οικόπεδα 10, 11, 12 και 13, δηλαδή North Tennin, North Leil, North El Dekheila, North El Max.

Είναι η πιο μεγάλη σε εμβαδόν και έχει την ενδιαφέρουσα ιδιότητα να αγγίζει την ελληνική ΑΟΖ και την κυπριακή ΑΟΖ.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η εθνική και de facto οριοθέτηση δεν καταπατά την ελληνική ΑΟΖ, πράγμα το οποίο θα διευκολύνει τις διαδικασίες της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ακλουθώντας το παράδειγμα της συμφωνίας Αιγύπτου και Κύπρου.

Διότι έχοντας δύο de facto οριοθετήσεις που ταυτίζονται στα όρια τους, μπορούμε να πετύχουμε μία de jure οριοθέτηση.

Το οικόπεδο 14 δηλαδή East Matruh και το οικόπεδο 15 North Burg El Arab είναι ανεξάρτητα και βρίσκονται προς το ανατολικό μέρος δίχως να αγγίζουν ξένα όρια.

Συνολικά λοιπόν βλέπουμε ότι η Αίγυπτος μπορεί να ερμηνευτεί ως ένας ορθολογικός παίκτης που δεν πρόκειται να παραχωρήσει οικόπεδα από την ΑΟΖ του.

Αλλά επίσης ότι δεν προσπαθεί να ξεπεράσει τη μέση γραμμή, ακόμα και για λόγους εντυπωσιασμού, όπως κάνει η Τουρκία όταν εκδίδει τις αυθαίρετες παραχωρήσεις του.

Είναι σημαντικό λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας αυτήν τη δομή των αιγυπτιακών οικόπεδων, για να βασιστούμε στη συμβατότητά τους με την ελληνική ΑΟΖ και να ενεργοποιήσουμε παράλληλα, με τη διαδικασία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, τη συμφωνία οριοθέτησης για να μπορούμε να προσελκύσουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα γίνεται στρατηγικούς επενδυτές, οι οποίοι θέλουν πάντα να έχουν ένα ξεκάθαρο πεδίο δράσης.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις φοβίες στις κότες κι ας λειτουργήσουμε σοβαρά και ορθολογικά στην ομάδα διαπραγμάτευσης για να έχουμε το ζητούμενο αποτέλεσμα στην περιοχή αυτή.

Υπολογισμός αποθεμάτων υδριτών
Με βάση την εικόνα 1 αν θεωρήσουμε, σε πρώτη προσέγγιση βέβαια, ότι το μήκος της περιοχής των υδριτών είναι 1000km και το πλάτος τους, εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, είναι 200km, τότε η επιφάνεια που καλύπτεται από τους υδρίτες είναι 200000 km².

Αν πάλι, με βάση την εικόνα 1, θεωρήσουμε ότι το μέσο πάχος των υδριτών είναι 150 μέτρα, τότε ο όγκος των υδριτών συν τις συμπαρομαρτούσες μάζες ιλύος είναι 30000km³.

Τα 30000km³ ισοδυναμούν με 30x1012m³ ή 30 Τρισεκατομμύριο m³. Αυτός είναι ο όγκος του στερεοποιημένου μεθανίου, δηλαδή του υδρίτη, και της συμπαρομαρτούσας ιλύος.

Ο καθαρός υδρίτης είναι το 1,1 % του όγκου, ήτοι 0.3 Τρισεκατομμύριο m³.

Τα 0.3m³ υδρίτη x 167m³ φυσικού αερίου/ κυβικό μέτρο υδρίτη ισοδυναμούν με 50,1 Τρισεκατομμύριο m³ φυσικού αερίου.

Αν γίνουν καλύτεροι υπολογισμοί όσον αφορά στο πάχος των υδριτών πάντα με βάση την εικόνα 1 αλλά και με νέες έρευνες, θα έχουμε ακριβέστερες εκτιμήσεις.

Υπενθυμίζουμε ότι αυτοί οι υπολογισμοί αφορούν τους υδρίτες πάνω από τον πυθμένα της θάλασσας. Έχουμε όμως και υδρίτες κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.

Μόνο που εδώ χρειάζονται άλλοι υπολογισμοί.
ΙΙ. Οικονομικά οφέλη με βάση την ύπαρξη φυσικού αερίου
Επειδή τα 1000 κυβικά πόδια αντιστοιχούν με 1Gj που εκτιμούμε ότι το 2030 θα έχει $10/ Gj η αξία του κοιτάσματος των υδριτών εκτιμάται ως εξής 50 Τρισεκατομμύριο m³ φυσικού αερίου x 35.315 κυβικά πόδια/ m³ φυσικού αερίου = 1765.75 Τρισεκατομμύριο Κυβικά πόδια x $10/1000 κυβικά πόδια =$17, 65 Τρισεκατομμύριο.

Η Ελλάδα θα πάρει, κατά μέσο όρο, το 10% στα 100 χρόνια εκμετάλλευσης δηλαδή $1,765 Τρισεκατομμύριο στα 100 χρόνια. Εκτιμούμε ότι η φορολογία θα είναι για τα πρώτα 33 χρόνια 0%, για τα επόμενα 33 χρόνια 10% και τα τελευταία 33 χρόνια 20% διότι η διάρκεια ζωής του κοιτάσματος είναι 100 χρόνια.

Μία χοντρική εκτίμηση είναι ότι κάθε χρόνο θα εξάγουμε 500 Δισεκατομμύρια m³ φυσικού αερίου κυρίως στην Ευρώπη.

Αν εξάγουμε λιγότερα τότε η διάρκεια της εκμετάλλευσης θα είναι μεγαλύτερη με περισσότερα οφέλη για την ελληνική οικονομία. Βεβαίως θα χρειαστεί να κατασκευαστούν τουλάχιστον 6 αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου από Κρήτη προς την Ευρώπη, χωρίς να συνεκτιμήσουμε ότι θα χρειαστούν άλλοι τόσοι για να μεταφερθεί το σχιστολιθικό φυσικό αέριο του Ισραήλ προς την Ευρώπη.

Άρα πέραν της οικονομικής ευμάρειας που αποκτά η Ελλάδα αποκτούμε και τρομακτικά μεγάλη γεωπολιτική δύναμη για τα επόμενα 100-130 χρόνια εξ’ αιτίας της εκμετάλλευσης των υδριτών.

Για να γίνουν όμως όλα, χρειάζεται να κάνουμε το πρώτο βήμα διότι ο μεγάλος δρόμος αρχίζει με αυτό.

Και αυτό το πρώτο βήμα αρχίζει με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ.

Για να συνεχίσουμε εντατικά με σεισμικές έρευνες στην ΑΟΖ μας.

Πώς ξεπουλάνε την ελληνική ΑΟΖ

Πώς ξεπουλάνε την ελληνική ΑΟΖ

 

Είναι εξόχως λυπηρό, πως κανείς πολιτικός, δεν ασχολείται ούτε κατ’ ελάχιστο, στην Ελλάδα, με πολύ σοβαρά εθνικά θέματα, την ίδια στιγμή που οι Τουρκαλάδες κινούνται με ιδιαιτέρως υψηλούς ρυθμούς.

Ίσως γιατί και εμείς ως πολίτες, δεν «πολυκαταλαβαίνουμε» από τα θέματα αυτά, αφού σταθερώς και διαχρονικώς είναι «κομμένα», από την επικαιρότητα και την στημένη επιφάνεια.

Το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο πήρε μία απόφαση στις 16 Μαρτίου 2012, ενώ δημοσιεύθηκε ήδη σε ΦΕΚ και προβλέπει πως, θα πραγματοποιηθούν έρευνες για εξόρυξη υδρογονανθράκων, σε περιοχές νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου! (Το τί ... εψέλισε μετά, ο κάθε Δελαβέκουρας του ΥΠΕΞ, προκαλεί ασυγκράτητους γέλωτες στην Άγκυρα και στον Νταβούτογλου).

Προσέξτε τώρα ότι, αυτή η τουρκική «πρεμούρα»-πρωτοβουλία, συνδέεται ευθέως με την πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιον της Θαλάσσης (ITLOS) , που εδρεύει στο Αμβούργο! Η ετυμηγορία για την διένεξη μεταξύ Μπαγκλαντές και Μιανμάρ, μετά την ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στον Κόλπο της Βεγγάλης, δεν αναγνωρίζει ούτε υφαλοκρηπίδα, αλλά ούτε και ΑΟΖ, στο νησί Σαίν-Μάρτιν, που ανήκει στο Μπαγκλαντές, αλλά βρίσκεται απέναντι στις ακτές της Μιανμάρ.

Δηλαδή, η τουρκική διπλωματία αντιμετωπίζει ήδη την απόφαση αυτή, ως νομολογία που ... δικαιώνει τις θέσεις της, σε σχέση με τα ζητήματα του Καστελόριζου! ΑΛΛΑ και την συνδέει επίσης με την απόφαση του 2009, για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας, στην Μαύρη Θάλασσα, για την γνωστή (στους ασχολουμένους), νήσο των Όφεων (Serpents’ Island), από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με απλά λόγια, η νήσος αυτή, ανήκει μεν στην Ουκρανία,

ΑΛΛΑ βρίσκεται κοντά στις ρουμανικές ακτές και δεν έχει ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε ΑΟΖ, παρά μόνον χωρικά ύδατα!

(Για την ακρίβεια δεν είναι κατοικημένη και διαθέτει μόνον στρατιωτική φρουρά, σε αντίθεση με το κατοικημένο Καστελόριζο).

Ακούσατε κανένα κόμμα, έστω στα... ξώφαλτσα, να αρθρώσει κάτι τι για όλα αυτά, τα ουσιώδη, αλλά ίσως ακαταλαβίστικα για τους πολλούς; Ετόλμησαν οι κατά τα άλλα, λαλίστατοι μεγαλοδημοσιογράφοι των... μεγκάλων καναλιών, να θέσουν τέτοιου είδους ερωτήματα, είτε σε αρχηγούς, είτε σε βουλευτές; «Μαύρη η νύχτα στα βουνά»!!!

Πόσοι έχουν διαβάσει άραγε στο Κοινοβούλιο την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης; Πόσοι βουλευτές γνωρίζουν τι υπεγράφη στο Μοντέγκο-Μπέϋ, το 1982; Δεν τολμούμε να δώσουμε απάντηση, γιατί θα είναι τρομερά απογοητευτικό. (Φαντασθείτε μόνον πως ο διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ και πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ρόναλντ Ρήγκαν, καθιέρωσε δια νόμου στο Κογκρέσο, την αμερικανική ΑΟΖ στα ...200 μίλια!)

 

 Το μέλλον της Κύπρου
 

 

Για όσους δεν κατάλαβαν ακόμα το πολιτικό πλαίσιο που ετοιμάζεται στην Κύπρο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα απλά!

Η ουδετερότητα είναι πάντα με το μέρος του θύτη και ποτέ του θύματος.

Όλοι ξέρουμε ότι η Κύπρος ζει με κατεχόμενα, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους και πρόσφυγες.

Κι όμως εκτός από λόγια δεν βλέπουμε ουσιαστικές πράξεις.

Και η ζωή συνεχίζεται δίχως καμιά αλλαγή εκτός από αυτήν που κατάφερε να υλοποιήσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος.

Χάρη σ’ αυτόν η Κύπρος εντάχθηκε στη Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ευρωζώνη και έχει πια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη διότι δεν παραδόθηκε στο σχέδιο Αννάν που θα της αφαιρούσε κάθε δικαίωμα σε αυτόν τον τομέα.

Δεν φτάνει λοιπόν που αυτός ο πατριώτης δεν μπόρεσε να περάσει στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών αλλά τώρα είναι ένας υπέρμαχος του σχεδίου που απολαμβάνει την Προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κι αν αυτό δεν επαρκούσε μας εξηγούν ότι ο επόμενος είναι διατεθειμένος να δώσει ένα μερίδιο των υδρογονανθράκων όχι στα άλλα θύματα αλλά στον ίδιο τον εισβολέα για λόγους διπλωματίας.

Ενώ με αυτήν τη δήλωση βάζει σε κίνδυνο όχι μόνο τις ελληνο-κυπριακές σχέσεις αλλά και τις ευρωπαϊκές και αυτό γίνεται τώρα που επιτέλους η Κύπρος καταφέρνει να γίνει ένας ενεργειακός κόμβος.

Δεν καταλαβαίνει κανείς λοιπόν ότι προσπαθούν να ξηλώσουν όλα όσα προσέφερε ο Τάσος Παπαδόπουλος στον κυπριακό λαό με επικίνδυνες προσεγγίσεις λες και δεν ξέρουμε ποιος είναι ο στόχους τους.

Την ώρα που ετοιμαζόμαστε να θεσπίσουμε και την ελληνική ΑΟΖ για να υπάρξει επιτέλους η ΑΟΖ του ελληνισμού, η μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, έρχονται να μας εξηγήσουν για λόγους πολιτικάντικους ότι μπορεί ο καθένας να δηλώνει ότι θα κάνει νέες επαφές με τον εισβολέα χωρίς να διαμαρτύρεται κανένας, λες και δεν καταλαβαίνουμε ότι με αυτόν τον τρόπο υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει η ΑΟΖική συμμαχία που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο λόγω του ηλεκτρικού καλωδίου και του αγωγού φυσικού αερίου.

Δεν είναι δυνατόν να ακούμε αυτήν τη μικροπολιτική δίχως ν’ αντισταθούμε για όλον τον Ελληνισμό και την Ευρωπαϊκή Ένωση ενάντια στη βαρβαρότητα που συνεχίζει να διαπράττει έγκλημα πολέμου με τον εποικισμό και σε συνεργασία με τους διπλωμάτες πολιτικούς

Ν. Λυγερός Οκτωβρίου 3, 2012

 

Η ελληνική ΑΟΖ ως κυρίαρχο θέμα



Η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν είναι μόνο μια προτεραιότητα μεταξύ άλλων για μας, αλλά το κυρίαρχο θέμα για την πατρίδα μας.

Βασιζόμαστε νομικά στον Νόμο περί Υδρογονανθράκων 2289/1995, ο οποίος τροποποιήθηκε με τον Νόμο 4001/2011 και στο Προεδρικό Διάταγμα 10/02/2012 για την εξασφάλιση της εκμετάλλευσης αυτού του ελληνικού πλούτου, αποκλειστικά από το ελληνικό Δημόσιο.

Στρατηγικά ακολουθούμε την πορεία της Κύπρου σε αυτό το θέμα και ειδικά με την προώθηση που του έδωσε ο Τάσος Παπαδόπουλος με τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ.

Θεωρούμε ότι είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να καταπολεμήσουμε τις φασιστικές τάσεις που βρίσκουν έδαφος πάνω στη φτώχεια του ελληνικού λαού, ο οποίος έχει αξίες που δεν είναι ρατσιστικές.

Γι’ αυτό το λόγο μάλιστα δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Διότι πιστεύουμε στην αξία του για να προστατέψει την Ελλάδα και την Κύπρο από αντιδημοκρατικές απόπειρες στο τομέα της οικονομίας, αλλά και των εργαζόμενων.

Η ελληνική ΑΟΖ, με το ευρωπαϊκό πλαίσιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, παράγει ένα τεράστιο πεδίο δράσης για τον ελληνικό λαό. Αν ο αγώνας μας για τη θέσπιση της ΑΟΖ έχει νόημα, είναι γιατί προσφέρει μέλλον στην πατρίδα μας την ώρα που πιέζεται οικονομικά και που το ανθρώπινο δυναμικό της υποφέρει λόγω της τωρινής κατάστασης.

Η Ελλάδα χρειάζεται ανακούφιση σε πρώτο στάδιο και βέβαια στρατηγική σε δεύτερο στάδιο, διότι ο λαός μας είναι και ο επόμενος δηλαδή τα παιδιά μας.

Οι τακτικοί ελιγμοί δεν επαρκούν για να βοηθήσουν την πατρίδα μας.

Χρειάζεται ο στρατηγικός συνδυασμός. Αυτό δεν είναι μια ουτοπία, αλλά ένα όραμα απόλυτα υλοποιήσιμο καθώς αποδεικνύεται καθημερινά από την Κύπρο.

Είναι μάλιστα η απόδειξη ότι μια μικρή χώρα μπορεί όχι μόνο να έχει ένα μεγάλο λαό μέσω του ελληνισμού, αλλά μπορεί επίσης να έχει και μια υψηλή στρατηγική που του προσφέρει ένα δυναμικό και αποτελεσματικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης.

Επιπλέον δεν είναι μόνο μια έξυπνη επιλογή, αλλά πραγματικά ένα ισχυρό στρατηγικό άνοιγμα μεγάλης εμβέλειας, ικανό να αλλάξει τα δεδομένα που θεωρούμε πια λόγω έλλειψης ενθουσιασμού, δεδομένα.

Όμως η Ελλάδα αντέχει εδώ και αιώνες και θα αναπτυχθεί με την ελληνική ΑΟΖ.

Επίκουρος Πάντα Επίκαιρος:

ΑΝΟΧΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΥΠΟΤΑΓΗ.



 

Η διδασκαλεία του Επίκουρου είναι μία φιλοσοφία με καθαρά πρακτικές εφαρμογές στην ζωή των ανθρώπων. Ένα από τα πρώτα και βασικά που μαθαίνουμε είναι η αντιμετώπιση του φόβου. Ειδικότερα των φόβων που η κάθε εξουσία εκμεταλλεύεται για να υποδουλώνει, εξαφανίζοντας κάθε είδος ελευθερίας.

Η κάθε εξουσία, αν και θεμελιώνεται πάντοτε από το Κράτος και την Βία (Αισχύλου, Προμηθεύς Δεσμώτης στίχος 12), μπορεί άνετα να εκμηδενιστεί εφόσον καταφέρουμε να απαλλαγούμε από δύο βασικούς φόβους: του Θεού και του Θανάτου.

Ανοχή σε αυτούς τους

υπέρτατους

 

φόβους σημαίνει υποταγή στον

οποιονδήποτε

δυνάστη:

θρησκευτικό, πολιτικό, οικονομικό.

Ξεπερνώντας αυτούς τους φόβους, φτάνεις στο ύψιστο αγαθό της Ελευθερίας. Ζεις και απολαμβάνεις την κάθε στιγμή. Στέκεσαι μπροστά στην Ζωή και την αντιμετωπίζεις με θάρρος. Ζεις, σκέφτεσαι, δημιουργείς, πράττεις, δρας, αντιδράς. Υπάρχεις.

Υπάρχεις για τα παιδιά σου και το μέλλον τους, υπάρχεις για σένα και την ζωή σου, υπάρχεις για τους φίλους και τους γύρω σου. Και όλοι μαζί υπάρχουμε και συνυπάρχουμε σαν άνθρωποι καθώς σύμφωνα με τον Αλκιδάμαντα «ουδένα δούλον φύσις πεποίηκεν», δηλαδή, η Φύση δεν δημιουργεί δούλους.