Απολυτίκιο του Αγ. Τιμοθέου και Μαύρας - 3 ΜΑΙΟΥ
Η Αγία Μαύρακαι η εκκλησία της στο Κοιλάνι ΛεμεσούSaint Mavraand her church at the village of Koilani in Limassol
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗΣ
Η επίσημη εκκλησιαστική παράδοση αναφέρει ότι ο Άγιος Τιμόθεος και η Αγία Μαύρα (Αγία Μαύρη) καταγόταν από την Αίγυπτο. Ήταν και οι δύο παιδιά ενάρετων οικογενειών. Ο Τιμόθεος καθημερινά με τα πύρινα λόγια του αγωνιζόταν ενάντια στην ειδωλολατρία. Ένεκα της δράσης του αυτής συνελήφθη ως Χριστιανός μόλις 20 μέρες μετά το γάμο του με τη Μαύρα. Αρνήθηκαν και οι δύο να υποκύψουν στα φρικτά βασανιστήρια που του επέβαλε ο ηγεμόνας της Θηβαίδας Αρριανός και στο τέλος πέθαναν με το μαρτύριο του σταυρικού θανάτου που διάρκησε 9 μέρες.
Δεν είναι γνωστό πως η λατρεία των δύο αγίων μεταφέρθηκε στην Κύπρο. Φυσικά στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους γινόταν μεγάλη διακίνηση χριστιανικών πληθυσμών εξ αιτίας των διωγμών και η Αίγυπτος καθώς και η Κύπρος βρισκόταν κάτω από τη Ρωμαϊκή κυριαρχία είχαν στενές σχέσεις.
Στο χωριό Κοιλάνι της επαρχίας Λεμεσού, η Αγία αναφέρεται από τα μεσαιωνικά χρόνια και φαίνεται ότι από τότε συνεορτάζεται με το σύζυγο της Τιμόθεο στις 3 Μαΐου.
Διάφορες παραδόσεις θέλουν την Αγία Μαύρη να κατάγεται από το Πέρα Πεδί ή από το Κοιλάνι, ότι οι γονείς της ήθελαν να την παντρέψουν και η ίδια αρνιόταν. Την παραμονή του γάμου της μπήκε να καθαρίσει το φούρνο που άναβαν τα ξύλα και έτσι μαύρισε το πρόσωπο της. Με το γεγονός αυτό δικαιολογείται το επίθετο Μαύρη. Δεν κάηκε, πράγμα που ερμηνεύεται ως θαύμα και έφυγε κρυφά στα γειτονικά βουνά για να αποφύγει το γάμο. Κυνηγημένη έφτασε σε μια σπηλιά εκεί που είναι σήμερα το εξωκλήσι της. Εκεί την βρήκαν οι χωριανοί που την κυνηγούσαν. Μόλις αυτή τους είδε άρχισε να κτυπά τα χέρια της με απελπισία στο βράχο. Τότε έγινε το θαύμα. Ο βράχος άνοιξε και η κόρη μπήκε και χάθηκε σε αυτόν. Έτρεξαν τότε να την συλλάβουν αλλά τότε μια ορμητική πηγή αναπήδησε από τον βράχο. Αυτή είναι η πηγή που το κρυστάλλινο νερό περνάει κάτω από τα θεμέλια της εκκλησίας.
Η πιο πάνω παράδοση συσχετίζεται και με μια άλλη που λεει ότι μετά το θαύμα του ανοίγματος του βράχου η ίδια η Αγία τρύπησε το βουνό και προχωρώντας βγήκε κάπου μεταξύ των Μανδριών και Πέρα Πεδί ακολουθούμενη από τον αρραβωνιαστικό της.
Υπάρχει και η αντίθετη εκδοχή ότι δηλαδή το σημείο των Μανδριών είναι η αφετηρία της σήραγγας και ότι τελικά η Αγία εξήλθε στη τρύπα που είναι πάνω από τον ναό όπου και ανελήφθησαν με τον Τιμόθεο. Η εκδοχή αυτή συνδυάζεται και με τη μόνη γραπτή μαρτυρία εκείνη του Στέφανου Λουζινιανού ο οποίος γράφει ότι η Αγία γεννήθηκε στο Πέρα Πεδί και μαζί με τον σύζυγο της μαρτύρησαν παρά την πόλη Κοιλάνιον και συνεχίζει ότι στο τόπο του μαρτυρίου τους ανάβλυσε νερό. Στο τόπο του μαρτυρίου τους κτίστηκε το εκκλησάκι μετά που οι κάτοικοι της περιοχής, κατά τη παράδοση, έβλεπαν στην κορυφή του βράχου περίεργα φαινόμενα.Η Μονή της Αγίας Μαύρας λειτούργησε στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται ο ναός της Αγίας Μαύρας στο χωριό Κοιλάνι. Ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός, που καταγόταν από το Κοιλάνι, άφησε μία εξαιρετική και ποιητική περιγραφή για τη θέση της Μονής (1778). Από τον Αρχιμανδρίτη Κυπριανό έχουμε την πληροφορία ότι η Αγία Μαύρα μέχρι την εποχή του εξακολουθούσε να λειτουργεί σαν μοναστήρι. Ξέρει ότι οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα δεν είναι Κύπριοι, αλλά τα συνδυάζει ώστε να κατάγονται από την Αίγυπτο, αλλά να μαρτύρησαν στην Κύπρο. Πριν από αυτόν, ο Ρώσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκι επισκέφθηκε το Κοιλάνι το 1734 και μετά κατέβηκε και στην Αγία Μαύρα. Από τον μοναχό Μπάρσκι αντλούμε την πληροφορία ότι η μικρή εκκλησία ανήκε σε ένα πολύ μικρό μοναστήρι. Η ανέγερση του, μονόκλιτου με τυφλό τρούλο και με δεύτερη ξύλινη στέγη, ναού, μπορεί να τοποθετηθεί στον 12ο αιώνα. Τα σωζόμενα τμήματα του παλαιότερου ζωγραφικού διακόσμου χρονολογούνται στον 12ο αιώνα. Το μεγαλύτερο, όμως, μέρος των τοιχογραφιών μπορεί να χρονολογηθεί στον πρώιμο 16ο αιώνα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απεικόνιση του Αγίου Αυγουστίνου στο Βήμα, γιατί ο Άγιος αυτός είναι της Δυτικής Εκκλησίας και σπάνια παρουσιάζεται σε Ορθόδοξους ναούς. Γύρω στη δεκαετία του 1950 φανατικοί Τούρκοι μωαμεθανοί της περιοχής έγδαραν τα μάτια των αγίων των τοιχογραφιών. Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη αλλά και μη αναστρέψιμη. Η διασωθείσα εικόνα των αγίων Τιμοθέου και Μαύρας χρονολογείται στις αρχές του 13ου αιώνα και είναι θαυματουργή στη θεραπεία του κρυολογήματος. Στο δάπεδο υπάρχει τετράγωνη τρύπα από όπου περνά γάργαρο νερό, το αγίασμα της Αγίας Μαύρας, το οποίο καταλήγει έξω ανατολικά στο δρόμο, κάτω από το νότιο προαύλιο του ναού, σε μια μαρμάρινη πηγή. Δίπλα στο ναό υπάρχει αιωνόβιος πλάτανος ύψους 35 μέτρων και περιφέρειας κορμού 8 περίπου μέτρων
Η Μονή πανηγυρίζει στις 3 Μαΐου.
official Church Tradition states that Saint Timothy and Saint Mavra (Mavra or Mavri means Black in Greek) came from Egypt. They were both children of virtuous families. With fierce words, Timothy fought daily against idolatry. In virtue of this action, he was arrested as a Christian, just 20 days after his marriage to Mavra. They both refused to succumb to the horrific torture that they had to endure from Arianos, the ruler of Thebaid, and they finally died through the suffering of crucifixion which lasted for 9 days.
It is not known how the worship of the two Saints arrived to Cyprus. Of-course during early Christian times there was a great movement by Christian communities due to persecutions and both Egypt and Cyprus were under Roman rule and thus had close relations. In the village of Koilani in the district of Limassol, there is already reference to Mavra from the Medieval Period and it seems that it is since then that her memory is co- celebrated along with her husband Timothy on the 3rd of May.Different legends want Saint Mavra to come from the village of Pera Pedi or from the village of Koilani, and that her parents wanted to marry her off but she refused. On the eve of her marriage she went to clean the outdoor oven where they burned wood for food, and in doing so her face was blackened. With this excuse, her name Mavri (Black) is justified. However, she did not burn from the wood, which is interpreted as a miracle and secretly fled to the nearby mountains to avoid the marriage. Being chased after, she reached a cave at the place where today her church is found. This is where she was found by the villagers who chased her. Once she saw them, she began to beat her hands with despair on the rock. Then a miracle happened. The rock opened up and the girl went in and was lost in it. They then ran to catch her, but a very fast running water spring started flowing from the rock. This is the water spring whose crystal water passes under the foundation of the church. The above legend is associated with another that says that after the miracle of the opening of the rock, the Saint herself made a hole in the mountain and by passing through it, she arrived somewhere between the villages of Mandria (Limassol) and Pera Pedi, followed by her fiancé.
There is also the opposite scenario which states that the opening of the mountain in Mandria is the starting point of the tunnel and that the Saint came out of the mountain hole which is above the church, where she was ascended to Heaven along with Timothy. This scenario is coupled with the only written evidence, that of Stephen Lusignan, who writes that Mavra was born in the village of Pera Pedi and that she, along with her husband, became Martyrs at the town of Koilani, and continues on by writing that a water spring started running at the place where their martyrdom took place. According to tradition, at the place of their martyrdom, a church was built after the locals saw strange phenomena occurring at the top of the mountain.
The Monastery of Saint Mavra functioned on the site where now the church of Saint Mavra in Koilani village is to be found. Archimandrite Kyprianos, who came from Koilani, left an extraordinary and poetic description about the location of the Monastery (1778). From Archimandrite Kyprianos we learn that Saint Mavra continued to function as a monastery until his time. He knows that the Saints Timothy and Mavra are not Cypriots, but he combines facts and legend in such a way as to have them originating from Egypt, but martyred in Cyprus. Before him, the Russian monk Basil Barsky visited Koilani in 1734, and after that, he came down to visit the Monastery of Saint Mavra also. From monk Barsky we derive the information that the small church belonged to a small monastery. The construction of the single aisled, with a blind dome and a second wooden roof church, can be assigned to the 12th century. The surviving parts of the older painted decoration date to the 12th century. However, the biggest part of the wall paintings can be dated to the early 16th century. Of particular interest is the depiction of Saint Augustine in the Sanctuary of the church, because this Saint belongs to the Western Church and is rarely depicted in Orthodox churches. Around the 1950's fanatical Turkish Muslims of the region erased the eyes of the saints painted on the murals. The damage is incalculable and irreversible. The surviving icon of the Saints Timothy and Mavra date to the early 13th century and is miraculous in the treatment of colds. At the floor of the church there is a square hole where gurgling water runs, the Holy Water of Saint Mavra, which leads out to the East, on the road, beneath the southern courtyard of the church, to a marble fountain. Beside the church, there is a perennial plane tree with a 35 m trunk and is approximately 8 meters in hight.The Monastery celebrates on May 3.
Δεν είναι γνωστό πως η λατρεία των δύο αγίων μεταφέρθηκε στην Κύπρο. Φυσικά στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους γινόταν μεγάλη διακίνηση χριστιανικών πληθυσμών εξ αιτίας των διωγμών και η Αίγυπτος καθώς και η Κύπρος βρισκόταν κάτω από τη Ρωμαϊκή κυριαρχία είχαν στενές σχέσεις.
Στο χωριό Κοιλάνι της επαρχίας Λεμεσού, η Αγία αναφέρεται από τα μεσαιωνικά χρόνια και φαίνεται ότι από τότε συνεορτάζεται με το σύζυγο της Τιμόθεο στις 3 Μαΐου.
Διάφορες παραδόσεις θέλουν την Αγία Μαύρη να κατάγεται από το Πέρα Πεδί ή από το Κοιλάνι, ότι οι γονείς της ήθελαν να την παντρέψουν και η ίδια αρνιόταν. Την παραμονή του γάμου της μπήκε να καθαρίσει το φούρνο που άναβαν τα ξύλα και έτσι μαύρισε το πρόσωπο της. Με το γεγονός αυτό δικαιολογείται το επίθετο Μαύρη. Δεν κάηκε, πράγμα που ερμηνεύεται ως θαύμα και έφυγε κρυφά στα γειτονικά βουνά για να αποφύγει το γάμο. Κυνηγημένη έφτασε σε μια σπηλιά εκεί που είναι σήμερα το εξωκλήσι της. Εκεί την βρήκαν οι χωριανοί που την κυνηγούσαν. Μόλις αυτή τους είδε άρχισε να κτυπά τα χέρια της με απελπισία στο βράχο. Τότε έγινε το θαύμα. Ο βράχος άνοιξε και η κόρη μπήκε και χάθηκε σε αυτόν. Έτρεξαν τότε να την συλλάβουν αλλά τότε μια ορμητική πηγή αναπήδησε από τον βράχο. Αυτή είναι η πηγή που το κρυστάλλινο νερό περνάει κάτω από τα θεμέλια της εκκλησίας.
Η πιο πάνω παράδοση συσχετίζεται και με μια άλλη που λεει ότι μετά το θαύμα του ανοίγματος του βράχου η ίδια η Αγία τρύπησε το βουνό και προχωρώντας βγήκε κάπου μεταξύ των Μανδριών και Πέρα Πεδί ακολουθούμενη από τον αρραβωνιαστικό της.
Υπάρχει και η αντίθετη εκδοχή ότι δηλαδή το σημείο των Μανδριών είναι η αφετηρία της σήραγγας και ότι τελικά η Αγία εξήλθε στη τρύπα που είναι πάνω από τον ναό όπου και ανελήφθησαν με τον Τιμόθεο. Η εκδοχή αυτή συνδυάζεται και με τη μόνη γραπτή μαρτυρία εκείνη του Στέφανου Λουζινιανού ο οποίος γράφει ότι η Αγία γεννήθηκε στο Πέρα Πεδί και μαζί με τον σύζυγο της μαρτύρησαν παρά την πόλη Κοιλάνιον και συνεχίζει ότι στο τόπο του μαρτυρίου τους ανάβλυσε νερό. Στο τόπο του μαρτυρίου τους κτίστηκε το εκκλησάκι μετά που οι κάτοικοι της περιοχής, κατά τη παράδοση, έβλεπαν στην κορυφή του βράχου περίεργα φαινόμενα.Η Μονή της Αγίας Μαύρας λειτούργησε στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται ο ναός της Αγίας Μαύρας στο χωριό Κοιλάνι. Ο Αρχιμανδρίτης Κυπριανός, που καταγόταν από το Κοιλάνι, άφησε μία εξαιρετική και ποιητική περιγραφή για τη θέση της Μονής (1778). Από τον Αρχιμανδρίτη Κυπριανό έχουμε την πληροφορία ότι η Αγία Μαύρα μέχρι την εποχή του εξακολουθούσε να λειτουργεί σαν μοναστήρι. Ξέρει ότι οι Άγιοι Τιμόθεος και Μαύρα δεν είναι Κύπριοι, αλλά τα συνδυάζει ώστε να κατάγονται από την Αίγυπτο, αλλά να μαρτύρησαν στην Κύπρο. Πριν από αυτόν, ο Ρώσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκι επισκέφθηκε το Κοιλάνι το 1734 και μετά κατέβηκε και στην Αγία Μαύρα. Από τον μοναχό Μπάρσκι αντλούμε την πληροφορία ότι η μικρή εκκλησία ανήκε σε ένα πολύ μικρό μοναστήρι. Η ανέγερση του, μονόκλιτου με τυφλό τρούλο και με δεύτερη ξύλινη στέγη, ναού, μπορεί να τοποθετηθεί στον 12ο αιώνα. Τα σωζόμενα τμήματα του παλαιότερου ζωγραφικού διακόσμου χρονολογούνται στον 12ο αιώνα. Το μεγαλύτερο, όμως, μέρος των τοιχογραφιών μπορεί να χρονολογηθεί στον πρώιμο 16ο αιώνα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απεικόνιση του Αγίου Αυγουστίνου στο Βήμα, γιατί ο Άγιος αυτός είναι της Δυτικής Εκκλησίας και σπάνια παρουσιάζεται σε Ορθόδοξους ναούς. Γύρω στη δεκαετία του 1950 φανατικοί Τούρκοι μωαμεθανοί της περιοχής έγδαραν τα μάτια των αγίων των τοιχογραφιών. Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη αλλά και μη αναστρέψιμη. Η διασωθείσα εικόνα των αγίων Τιμοθέου και Μαύρας χρονολογείται στις αρχές του 13ου αιώνα και είναι θαυματουργή στη θεραπεία του κρυολογήματος. Στο δάπεδο υπάρχει τετράγωνη τρύπα από όπου περνά γάργαρο νερό, το αγίασμα της Αγίας Μαύρας, το οποίο καταλήγει έξω ανατολικά στο δρόμο, κάτω από το νότιο προαύλιο του ναού, σε μια μαρμάρινη πηγή. Δίπλα στο ναό υπάρχει αιωνόβιος πλάτανος ύψους 35 μέτρων και περιφέρειας κορμού 8 περίπου μέτρων
Η Μονή πανηγυρίζει στις 3 Μαΐου.
official Church Tradition states that Saint Timothy and Saint Mavra (Mavra or Mavri means Black in Greek) came from Egypt. They were both children of virtuous families. With fierce words, Timothy fought daily against idolatry. In virtue of this action, he was arrested as a Christian, just 20 days after his marriage to Mavra. They both refused to succumb to the horrific torture that they had to endure from Arianos, the ruler of Thebaid, and they finally died through the suffering of crucifixion which lasted for 9 days.
It is not known how the worship of the two Saints arrived to Cyprus. Of-course during early Christian times there was a great movement by Christian communities due to persecutions and both Egypt and Cyprus were under Roman rule and thus had close relations. In the village of Koilani in the district of Limassol, there is already reference to Mavra from the Medieval Period and it seems that it is since then that her memory is co- celebrated along with her husband Timothy on the 3rd of May.Different legends want Saint Mavra to come from the village of Pera Pedi or from the village of Koilani, and that her parents wanted to marry her off but she refused. On the eve of her marriage she went to clean the outdoor oven where they burned wood for food, and in doing so her face was blackened. With this excuse, her name Mavri (Black) is justified. However, she did not burn from the wood, which is interpreted as a miracle and secretly fled to the nearby mountains to avoid the marriage. Being chased after, she reached a cave at the place where today her church is found. This is where she was found by the villagers who chased her. Once she saw them, she began to beat her hands with despair on the rock. Then a miracle happened. The rock opened up and the girl went in and was lost in it. They then ran to catch her, but a very fast running water spring started flowing from the rock. This is the water spring whose crystal water passes under the foundation of the church. The above legend is associated with another that says that after the miracle of the opening of the rock, the Saint herself made a hole in the mountain and by passing through it, she arrived somewhere between the villages of Mandria (Limassol) and Pera Pedi, followed by her fiancé.
There is also the opposite scenario which states that the opening of the mountain in Mandria is the starting point of the tunnel and that the Saint came out of the mountain hole which is above the church, where she was ascended to Heaven along with Timothy. This scenario is coupled with the only written evidence, that of Stephen Lusignan, who writes that Mavra was born in the village of Pera Pedi and that she, along with her husband, became Martyrs at the town of Koilani, and continues on by writing that a water spring started running at the place where their martyrdom took place. According to tradition, at the place of their martyrdom, a church was built after the locals saw strange phenomena occurring at the top of the mountain.
The Monastery of Saint Mavra functioned on the site where now the church of Saint Mavra in Koilani village is to be found. Archimandrite Kyprianos, who came from Koilani, left an extraordinary and poetic description about the location of the Monastery (1778). From Archimandrite Kyprianos we learn that Saint Mavra continued to function as a monastery until his time. He knows that the Saints Timothy and Mavra are not Cypriots, but he combines facts and legend in such a way as to have them originating from Egypt, but martyred in Cyprus. Before him, the Russian monk Basil Barsky visited Koilani in 1734, and after that, he came down to visit the Monastery of Saint Mavra also. From monk Barsky we derive the information that the small church belonged to a small monastery. The construction of the single aisled, with a blind dome and a second wooden roof church, can be assigned to the 12th century. The surviving parts of the older painted decoration date to the 12th century. However, the biggest part of the wall paintings can be dated to the early 16th century. Of particular interest is the depiction of Saint Augustine in the Sanctuary of the church, because this Saint belongs to the Western Church and is rarely depicted in Orthodox churches. Around the 1950's fanatical Turkish Muslims of the region erased the eyes of the saints painted on the murals. The damage is incalculable and irreversible. The surviving icon of the Saints Timothy and Mavra date to the early 13th century and is miraculous in the treatment of colds. At the floor of the church there is a square hole where gurgling water runs, the Holy Water of Saint Mavra, which leads out to the East, on the road, beneath the southern courtyard of the church, to a marble fountain. Beside the church, there is a perennial plane tree with a 35 m trunk and is approximately 8 meters in hight.The Monastery celebrates on May 3.
Πηγη: noctoc
Ετικέτες ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
αναρτήθηκε από το χρήστη χαβιαρας Κυριακος @ 7:40 π.μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα