ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΧΑΒΙΑΡΑΣ 1925 2005

Ο Παντελης Χαβιαρας εφηβος ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΧΑΒΙΑΡΑΣ
¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨

Ο πατέρας μου Παντελής γεννήθηκε στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στην Ισμαιλια το 1925 από γονείς Έλληνες. Ο πατέρας του Ιωάννης χαβιαρας Χιώτης στην καταγωγή και η μητέρα του Όλγα μετανάστες κι' αυτή με την οικογένεια της στην Αίγυπτο από κάποιο μικρό χωριό κάπου πάνω στα βουνά των Ιωαννίνων.
Δυστυχώς ο πατέρας μου έμεινε ορφανός από τη μητέρα του, τη γιαγιά μου Όλγα δηλαδή, σε ηλικία εννέα χρόνων.
Η γιαγιά μου πέθανε από οξεία περιτονίτιδα που προήλθε από ρήξη σκωληκοειδίτιδας .
Μα ας ξεκινήσουμε την ιστορία λίγο πιο πίσω. Ο παππούς μου ο Ιωάννης Χαβιαρας είχε λάβει μέρος στον πόλεμο της Μικρασιατικής καταστροφής. Βρισκόταν με το εκστρατευτικό σώμα που προχώρησε μέχρι τα βάθη της Τουρκιάς όταν αποκομμένοι και χωρίς υποστήριξη δέχτηκαν την μεγάλη αντεπίθεση του Κεμάλ και οπισθοχωρώντας ήταν ανάμεσα στους τυχερούς που κατάφεραν να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στη Χίο από όπου είχε καταγωγή .
Εκεί ο παππούς του που είχε ένα καράβι και έκανε εμπόριο. Από τη Χίο φόρτωνε πρόβατα ,μαστίχα καθώς και άλλα προϊόντα και τα έπαιρνε στη Ρωσία. Εκεί φόρτωνε άλλα προϊόντα και αγόραζε και χαβιάρι που είχε πάντα μέσα στο ζωνάρι του και όταν πήγαινε στο καφενείο για ούζο το έβγαζε για μεζέ. Έτσι πήρε και το επίθετο του γιατί όλοι τον φώναζαν χαβιαρα.
Ο παππούς ο Ιωάννης στη Χίο δεν έκατσε πολύ γιατί η κατάσταση ήταν πάρα πολύ άσχημη λόγο του πολέμου και των πολλών προσφύγων που έφτασαν από την Μικρά Ασία. Πήρε το καράβι για τον Πειραιά και από εκεί πήγε στην Αίγυπτο αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ο πατέρας μου ο Παντελής μου έλεγε ότι ο παππούς όταν ήταν φαντάρος έκανε εμπόριο , αγόραζε καπνό, χαρτί και σοκολάτα. Έστριβε τσιγάρα και τύλιγε κομματάκια σοκολάτας σε μικρά πακετάκια και όταν στρατοπέδευαν κάπου όλοι του ζητούσαν να αγοράσουν τσιγάρα και σοκολατακια .Φτάνοντας στην Αίγυπτο αγόρασε ένα βιβλιοπωλείο στην Ισμαιλια. Στο βιβλιοπωλείο είχε και το πρακτορείο Ελληνικού τύπου στην Ισμαηλία. Αν και αγράμματος είχε το ένστικτο να κάνει σωστές αγορές βιβλίων που θα είχαν ζήτηση και θα πουλιόντουσαν.
Την γιαγιά την Όλγα την γνώρισε με προξενιό. Αυτή και η οικογένεια της είχαν ένα πολύ καλό ξενοδοχείο στην Ισμαηλία. Ο πατέρας της ήταν σεφ και είχε κάνει κάποτε ένα θαυμάσιο δείπνο στον βασιλιά Φαρουκ και του έδωσε εξαίρετα συγχαρητήρια.
Όταν ήταν μικρός ο πατέρας μου είχε μια γκουβερνάντα που την έλεγαν sintihanne. Η sintihanne ήταν μια γριά αιγύπτια πάρα πολύ καλή και αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά. Είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον Παντελή. Του έλεγε ιστορίες και του μάθαινε καλούς τρόπους. Μα όλα αυτά χάθηκαν σε λίγο καιρό. Ζούσαν μια καλή ζωή μέχρι που ήρθε το κακό με την γιαγιά, το οποίο εκτός από το χαμό της γιαγιάς κόστισε και αρκετά λεφτά. Όσο και αν προσπάθησαν σε γιατρούς και νοσοκομεία δυστυχώς για την εποχή και τα μέσα που είχαν ήταν πολύ δύσκολο να θεραπευτεί από την οξεία περιτονίτιδα.
Ο παππούς Ιωάννης μη μπορώντας να μεγαλώσει τα παιδιά μονός του αναγκαστικέ να τα βάλει στο Κανισκερειο ορφανοτροφείο τα παιδιά ήταν ο πατέρας μου Παντελής ,
η θεία μου η Αμαλία, θείος μου ο Αναστάσιος και ο θείος μου ο Χρήστος. Αυτή ήταν και η διαδοχική σειρά που γεννήθηκαν.

Ο Παντελής Χαβιαρας ήταν άριστος μαθητής ,επιμελής και με μεγάλη έφεση στις ξένες γλώσσες και στη μουσική.
Ο καθηγητής της μουσικής του έδωσε το μουσικό όργανο κόρνο όπου άρχισε με πολλή επιτυχία να ασκείτε σ' αυτό παππούς Γιάννης αποφάσισε να βγάλει τον πατέρα μου από το γυμνάσιο για να τον πάρει κοντά του να τον βοηθά στο βιβλιοπωλείο. Όσο και αν τον παρακάλεσαν τόσο ο πατέρας μου όσο και οι καθηγητές του ο παππούς ήταν ανένδοτος. Ήθελε να στείλει και τον επόμενο που ήταν ο θειος Τάσος στο γυμνάσιο . Πηγαίνοντας στο βιβλιοπωλείο άρχισε να διαβάζει ότι έπεφτε στα χέρια του όχι όμως με τόση άνεση γιατί ο παππούς τον έβαζε συνέχεια σε δουλειές.
Μια φορά του ζήτησε λεφτά για να πάει να δει σινεμά. Αυτός τον κοίταξε με απορία και του είπε γιατί θα πας σινεμά και τι θα καταλάβει. Του έδωσε όμως λεφτά και μόλις γύρισε του λέει τι κατάλαβες τώρα.