Υδρογονάνθρακες: Ιδού το ελληνικό χάλι με χάρτες…

|

 

Μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις λένε οι σοφοί Κινέζοι…
Η σύντομη λοιπόν αυτή ανάλυση παρουσιάζει μέσω δύο εικόνων-χαρτών το τι ακριβώς έχει καταφέρει η Ελλάδα στον τομέα της έρευνας υδρογονανθράκων από τη «μεταπολίτευση» και ύστερα.
Η καταθλιπτική σύγκριση με το τι ακριβώς πράττουν οι γείτονες, όχι μόνο η Τουρκία, πλέον δεν είναι δυνατόν να φέρει στα χείλη των Ελλήνων μειδίαμα αλλά μόνο οργή και αγανάκτηση στα χείλη δε του Έλληνα πρωθυπουργού φέρνει την… απόγνωση.
Ας δούμε το γιατί.
Των Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη & Δρ. Ηλία Κονοφάγου
Στο καίριο ερώτημα λοιπόν το τι ακριβώς έπραξαν οι κυβερνήσεις που πέρασαν από τον τόπο αυτό τις τελευταίες δεκαετίες αναφορικά με την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην «περιοχή ευθύνης» της Ελλάδας, δηλαδή στην ευρύτερη περιοχή που καθορίζει η δυνητική ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), η απάντηση είναι μονολεκτική και απόλυτη: TIΠΟΤΑ…
Σε άρθρο ανάλυση με τίτλο «Ποια η πιθανότητα να ΜΗΝ έχει η Κρήτη υδρογονάνθρακες;», που παρουσιάστηκε στο «defence-point.gr» (http://www.defence-point.gr/news/?p=61151), αναφερόταν σαφέστατα πως η πιθανότητα η περιοχή της Κρήτης να μην διαθέτει επαρκή κοιτάσματα είναι μηδαμινή αφού «Επί της ουσίας οι πρώτες εκτιμήσεις δείχνουν ότι με πιθανότητα μόλις 0,5% είναι δυνατόν η υπεράκτια περιοχή της Νότιας Κρήτης να μην έχει σχεδόν τίποτα ή πιο συγκεκριμένα μόλις 1 Δις βαρέλια ισοδυνάμου πετρελαίου. Αυτό όμως παράλληλα δείχνει ότι η πιθανότητα ύπαρξης αποθεμάτων μεγαλύτερο από 1 Δις βαρέλια (ή ~160 Δις m3 φυσικού αερίου) είναι 99,5%». Οι έως τώρα επιστημονικές εργασίες και σεισμικές καταγραφές, κυρίως ανεπίσημες, είναι σαφείς και πληρώνονται… χρυσό από κάθε ενδιαφερόμενο στην αγορά, με αποτέλεσμα οι πραγματικοί γνώστες των δεδομένων να είναι μεν λίγοι και αποτελούν ένα κλειστό κλαμπ προνομιούχων οι οποίοι όμως βλέπουν τα καμώματα των έως τώρα ελληνικών κυβερνήσεων και… γελάνε, αφού οι ίδιοι έχουν «ενημερώσει» παντοιοτρόπως για την πραγματική κατάσταση.

Με έναν μαγικό τρόπο, η Ελλάδα έχει καταφέρει επί δεκαετίες να μην έχει ορίσει κανένα οικόπεδο βγάζοντάς το προς αξιοποίηση στη διεθνή αγορά, τη στιγμή που ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι έχουν σπεύσει. Ας όψονται τα συμφέροντα εκείνα – και αυτούς που τα ανέχονται – που για τους δικούς τους λόγους δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα να βγει από το σημερινό τέλμα…

Όπως είναι γνωστό, από μία σειρά επιστημονικώς αξιόπιστων μελετών, δηλαδή μέσω της χρησιμοποίησης κοινώς αποδεκτής επιστημονικής μεθοδολογικής προσέγγισης, οι γεωλογικές ομοιότητες μεταξύ της περιοχής νότια της Κρήτης «με αντίστοιχες ανά τον κόσμο περιοχές όπου υπάρχει σύγκλιση τεκτονικών πλακών με παρόμοια γεωλογική ιστορία» μας αποκαλύπτουν στοιχεία τα οποία και δικαιολογούν την όλη «φασαρία» για το τι ακριβώς υπάρχει στα φιλόξενα νερά της μεγαλονήσου. Με λίγα λόγια η περιοχή νότια της Κρήτης παρουσιάζει «σημαντικές γεωλογικές αναλογίες» με την «Καραϊβική (Νήσοι Barbados & Trinidad & Tobago) …[την]… υπεράκτια Βόρεια Αυστραλία (Νήσος Τimor & Nήσοι Salomon) και …[τον]… Κόλπο της Βεγγάλης (Νήσοι Andaman & Nicobar)».
Με βάση ακριβώς τις συγκεκριμένες εκτιμήσεις τόσο η… πιάτσα, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, γνωρίζουν πως η πιθανότητα να μην υπάρχει τίποτα στη συγκεκριμένη περιοχή είναι όπως προαναφέρθηκε της τάξης του 0,5%, με τη πιθανότητα να ανακαλύψουμε αξιόλογα κοιτάσματα (πιθανότητας 50% για αποθέματα που αντιστοιχούν σε 20 δις. βαρέλια πετρελαίου) να ανέρχεται σε 99,5% χωρίς στις μελέτες αυτές να συμπεριληφθεί η Λεκάνη του Ηροδότου, περιοχή η οποία βρίσκεται πλησίον της Κύπρου η οποία μπορεί να συμπεριληφθεί πλέον στις χώρες παραγωγούς ενέργειας. Όπως δε έχει προαναφερθεί «στη Κύπρο η πιθανότητα ανακάλυψης κοιτάσματος το 1998 ήταν μόλις 2%-3% και σήμερα -πριν την ανακάλυψη του κοιτάσματος Αφροδίτη (~200 Δις m3 αναμενόμενα αποθέματα)- είχε φτάσει στο εντυπωσιακό επίπεδο του 70%».
Με τις πλέον μετριοπαθείς μετρήσεις, αναγωγές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις μόνο η περιοχή νότια της Κρήτης μπορεί να παράξει ποσότητες που να αντιστοιχούν το λιγότερο σε 20 δις. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου με οροφή τα 55 δις. και την πλέον πιθανή ποσότητα τα 30 με 35 δις.
Το ερώτημα που πλέον προκύπτει από όλα τα παραπάνω είναι το τι ακριβώς έχουν κάνει για όλα αυτά οι κυβερνήσεις των Αθηνών, ειδικά τώρα που έχει καταστεί φανερό πως διαθέτουν όλα τα απαραίτητα επιστημονικά εργαλεία αναφορικά με την εκπόνηση μελετών και εκτιμήσεων για τη συγκεκριμένη περιοχή. Να υπογραμμίσουμε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΕΣ για το τι ακριβώς υπάρχει και έχει βρεθεί, από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές, ενώ περί άλλων τυρβάζουν όταν ερχόμαστε στο προκείμενο, δηλαδή στο να ανοίξουν περιοχές προς τους ενδιαφερόμενους για να προχωρήσουν σε δοκιμαστικές εξορύξεις.
Να υπενθυμίζουμε λοιπόν πως ΟΛΕΣ οι γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένου της Αλβανίας και του Λιβάνου βρίσκονται δεκαετίες μπροστά όχι μόνο στον τομέα εξόρυξης αλλά κυρίως στη διαμόρφωση της απαραίτητης «επιχειρηματικής κουλτούρας» γύρω από το θέμα. Οι παρακάτω χάρτες δείχνουν του λόγου του αληθές και αποδεικνύουν την αφοπλιστική αλήθεια η οποία είναι μία και λέει πως: ολόκληρη η Μεσόγειος «ανασκάπτεται» και όλοι συμμετέχουν στο παίγνιο… πλην Λακεδαιμονίων οι οποίοι κλεισμένοι στη μίζερη εικονική – εν πολλοίς – πραγματικότητά τους έχουν καταντήσει παρατηρητές των εξελίξεων.

Πριν από μερικές ημέρες ο πρωθυπουργός της χώρας Αντώνης Σαμαράς σε εκδήλωση της εφημερίδας International Herald Tribune μίλησε για τις πέντε προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα έτσι ώστε να μπει στον δρόμο της ευημερίας και της ανάπτυξης, της πραγματικής όμως ευημερίας και ανάπτυξης η οποία δεν θα στηρίζεται στα «δανεικά» και στον «μεταπρατισμό» αλλά στην πραγματική παραγωγή, στην επένδυση και στην αξιοποίηση των τεραστίων δυνατοτήτων έμψυχου δυναμικού της χώρας. Δεν είναι τυχαίο που ο Α. Σαμαράς ανέφερε πως η πρώτη πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα θα είναι η εκμετάλλευση των ενεργειακών της πηγών αρκεί «να το πιστέψουν» οι Έλληνες και να σπεύσουν οι ξένοι επενδυτές.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο πως ο Έλληνας πρωθυπουργός υπογραμμίζει πως το πρώτο που θα πρέπει να γίνει είναι οι ίδιοι οι Έλληνες να αντιληφθούν τη συγκεκριμένη αλήθεια. Οι χάρτες λοιπόν που δημοσιεύουμε αντικατοπτρίζουν τη πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, την μη θέληση των «ειδικών» να κοιτάξουν τα… αστέρια αντί για το δάχτυλό τους. Την πεισματική εθελοτυφλία να θέλουν να κάνουν ένα ολόκληρο έθνος να πιστέψει πως οι υδρογονάνθρακες είναι «μύθος», ενώ είναι γνωστό πως για όλους τους γείτονες, κοντινούς και μακρινούς, εχθρούς και φίλους, οι υδρογονάνθρακες αποτελούν μία «πραγματικότητα».
Ας ελπίσουμε λοιπόν πως πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε στους συμπατριώτες μας χάρτες με τους οποίους η ελληνική ΑΟΖ δεν θα παρουσιάζει μία «μαύρη τρύπα» στη Μεσόγειο, και θα μπορέσουμε με υπερηφάνεια να επανέλθουμε στον παγκόσμιο ενεργειακό και όχι μόνο χάρτη, με τις αξιώσεις που αρμόζει στο έθνος των Ελλήνων… έως τότε όμως δεν μπορούμε παρά να οργιζόμαστε, να ενημερώνουμε, να αγωνιζόμαστε και να ελπίζουμε…