ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ Η ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΠΕΘΑΝΕ ΚΑΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΓΚΕΜΜΑ
Τό πρόβλημα Θ ε ό ς είναι χρέωση καί αξίωση τής κριτικής φιλοσοφίας καί τής θετικής επιστήμης. Εκείνων δηλαδή των μεθόδων έρευνας πού προσφέρουν τόν υψηλότερο βαθμό φερεγγυότητος σχετικά μέ τό ακίβδηλο τής αληθείας.
Ή ερώτησις τής Μαργαρίτας : Πιστεύεις στόν Θεό ; Ή ερώτησις τής Μαργαρίτας είναι ή απόκριση τού Φάουστ πού γεννά τό βαθύπλουτο τού προβλήματος.
Ποιός τολμά νά ειπεί δέν πιστεύω στόν Θεό ;
Ποιός τολμά νά ειπεί πιστεύω στόν Θεό ;
Έτσι αποκρίθηκε ό Φάουστ στήν ερώτηση τής Μαργαρίτας.
Ή απόκριση σύμφωνα μέ τήν λογική επιστήμη, καταργώντας σύμφωνα μέ τήν αρχή τής αντιφάσεως τό πρώτο καί δεύτερο, δέχεται τό τρίτο. Όπως έδειξε καί στήν φυσική ή αρχή τής απροσδιοριστίας. Ό Φάουστ θά απαντήσει : τρίτον χωρεί. Κάπου δηλαδή ανάμεσα στήν Τρίτη καί τέταρτη πρέπει νά παρέπεσε ή αλήθεια, όπως είπε καί ό Ελύτης.
Άν αποκριθούμε ναί ! πιστεύω στόν Θεό, γίνομαι αυτοστιγμή μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα καί στενόμυαλα κάτι πού δέν τό ξέρω, σάν αληθινό. Καταντώ δογματικός. Καί ή επιστήμη θά μέ πετάξει έξω από τά όριά της.
Άν αποκριθούμε όχι ! δέν πιστεύω στόν Θεό, γίνομαι πάλι μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα καί στενόμυαλα κάτι πού πάλι δέν τό ξέρω σάν αληθινό. Ή επιστήμη πάλι θά μέ πετάξει έξω από τά όριά της.
Τί απομένει νά αποκριθούμε ;
Αύτο είναι τό πρόβλημα πού γεννά τήν ανεξάντλητη γονιμότητα τού προβλήματος.
Γκαίτε : Μάς μένει ότι δίδεται σέ εκείνο τό σημείο , τό απείρως ελάχιστο ανάμεσα στό Όχι καί τό Ναί, νά τό ευρύνουμε – νά τό πλατύνουμε – νά τό βαθύνουμε καί νά τό εκτείνουμε.
Φάουστ : όποιος πιστεύει στόν Θεό έχει μέσα του έναν νεκρό Θεό.
όποιος δέν πιστεύει στόν άνθρωπο έχει μέσα του έναν νεκρό
άνθρωπο.
Όποιος πιστεύει αλλά δέν πιστεύει στόν Θεό
έχει μέσα ζωντανό τόν νόμο τής φύσεως
Οί θεοί τών θρησκειών όπως διάβολος γιά τούς Ινδούς, Μωυσής καί Γιαχβέ γιά τούς εβραίους, Μωάμεθ γιά τούς Ισλαμιστές, Βούδας καί Κομφούκιος γιά τούς ανατολίτες, Μαρδούκ, Κυβέλη, Μίθρας, Βαάλ, Αστάρτη γιά τούς Μεσοποτάμιους, αργότερα Λούθηρος, Βραχμάνοι, Ραββίνοι, Μουφτήδες, Μουλάδες, Πατριάρχες, Παπάδες, Πέτροι καί Πάυλοι, όλοι γυρολόγοι καί λατερνάδες.
Ή αναζήτηση τού Θεού απευθύνεται στόν δίκαιο άνθρωπο, στόν φρόνιμο, δηλαδή στόν λογικό καί πάσχοντα.
Ό Θεός γιά τά μέτρα τού ανθρώπου είναι καί δέν είναι
Υπάρχει καί δέν υπάρχει πού λέει ό Φάουστ
Έχει καί δέν έχει όνομα πού είπε καί ό Ηράκλειτος
«Τώ αγνώστω» πού έλεγαν καί στήν Αθήνα
Ντοστογιέβσκι :
Εάν πιστεύεις, δέν πιστεύεις ότι πιστεύεις
Εάν δέν πιστεύεις , δέν πιστεύεις ότι δέν πιστεύεις
Καί ό Μεγάλος Ευριπίδης θά πεί :
Τί είναι Θεός καί τί μή Θεός , καί τί ανάμεσά των ;
Ποιός άνθρωπος τό έψαξε καί βρήκε μακρυνότερο τέλος ;
Ό θεός τού Ευριπίδη είναι τό πιστεύω τού Φάουστ (Γκαίτε) καί τού Σταυρόγκιν (Ντοστογιέβσκι). Ό μή θεός τού Ευριπίδη είναι τό δέν πιστεύω τού Φάουστ καί τού Σταυρόγκιν. Τέλος τό ανάμεσα στόν Θεό καί στόν μή Θεό τού Ευριπίδη είναι τό ανάμεσα στό Νάι καί Όχι τού Γκάιτε καί τού Ντοστογιέβσκι.
Είναι ό άνθρωπος τής γής πού, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σέ ζωή καί θάνατο, αγωνίζεται νά κατανοήση τό νόημα τής υπάρξεώς του μέσα στό σύμπαν.
Μετά τά Φυσικά καί τής πρώτης θεολογίας τού Αριστοτέλη, ή μέ τό φώς τής νοήσεως καί τής γνώσης, όχι όμως μέ τήν ανοησία καί τό σκότος τών θρησκειών :
Ή σύλληψη αυτή μάς οδηγεί νά αντικρύσουμε τό ίδιο τό σώμα τού Θεού. Όλα τά γνωρίζουμε τώρα πιά γιά τόν Θεό, εκτός από ένα. Εκτόε από τόν νού του. Σημείο πού οί κοσμολόγοι τό λένε μοναδικότητα άγνοιας τού ανθρώπου, ή singularity τής σχετικιστικής φυσικής ή ανωμαλία.
Μέ τόν Χάμπλ ό άνθρωπος έφτασε στά όρια τού χώρου καί στήν αρχή τού χρόνου. Τήν απόσταση ανάμεσα σέ ουρανό καί γή καί καταχθόνια τήν εμέτρησε ώς τήν άκρη.
Δέν μετράμε πλέον τίς μέρες μέ τίς Ολυμπιάδες, τούς ρωμαϊκούς μήνες, τήν εγίρα τού Μωάμεθ καί τά πρό καί μετά τών χριστιανών.
• Σήμερα γνωρίζουμε τό ύψος τού Θεού σέ έτη φωτός.
• Σήμερα γνωρίζουμε τήν ηλικία του σέ έτη ζωής
• Πώς εγεννήθη (σωματίδιο τού Θεού - Higgs)
• Τί τρώει (Υδρογόνο, ήλιο, βηρύλιο)
• Πώς λειτουγεί τό πεπτικό του σύστημα μέ τί πυρηνικές συντήξειις στό εσωτερικό τών αστέρων.
• Πώς ασπρίζουν τά μαλλιά του μέ τούς ερυθρούς γίγαντες καί τούς λευκούς νάνους, καί πώς καραφλιάζει. Οί μελανές οπές δέν έχουν τρίχες ισχυρίζεται ό Χώκιν.
• Γνωρίζουμε ακόμα τό μέρος όπου αποπατεί μέ τούς αστέρες νετρονίων καί τίς μελανές οπές, καί τί λογής είναι τά περιττώματά του. 1κυβικό εκατοστό κόπρανα τού Θεού, ζυγίζουν 1 δις τόνους βάρους
Ιερείς καί θεολόγοι, είναι ή τάξη πού πρέπει νά λείψει από τίς κοινωνίες τών ανθρώπων. Όπως ακριβώς οφείλουν νά λείψουν οί ξεματιάστρες καί οί μάγοι, οί κομπογιανίτες καί οί τεκετζήδες.
Οί φέροντες τόν Θεό εβραίοι, δέν έκαναν ανακαλύψεις, αλλά μάς έφεραν τήν Αποκάλυψη. Οί Εβραίοι καί Ιουδαιοχριστιανοί δέν εδημιούργησαν επιστήμη, όπως οί Έλληνες. Απέναντι στήν προσωκρατική φυσική καί ευκλείδεια γεωμετρία, οί εβραίοι τό μόνο πού κατάφεραν νά στήσουν, ήταν νά στήσουν τόν νοητό ναό τού Ιεζεκιήλ. Απέναντι στήν φιλοσοφία τών Ελλήνων, τήν διαλεκτική των μέθοδο δηλαδή, οί εβραίοι έστησαν τό δεσποτικό λόγο τών πατριαρχών, τών κριτών, τών βασιλέων, τών προφητών. Απέναντι στό γεωμετρημένο ήθος τού ελληνικού δράματος, έστησαν τήν καρμανιόλα τού μωσαϊκού δεκάλογου. Απέναντι στήν ελληνική δημοκρατία τόσο τού Ιωνικού όσο καί δωρικού τύπου, οί εβραίοι έστησαν τό αρχέτυπο τού Γιαχβέ.
«Εγώ είμαι ό κύριος ό θεός σου, καί οί άλλοι θεοί έξω από μένα δέν υπάρχουν» είναι ό πρώτος νόμος τών εβραίων καί χριστιανών. Τό κενό πού έχουν στήν κοσμοθεωρία των, οί εβραίοι, οί χριστιανοί καί γενικά οί θρησκείες, λόγω τής απουσίας τής λογικής, τό εκάλυψαν μέ τήν αυθαίρετη επινόηση τού θεού. Οί πιστεύοντες στόν θεό καλλιεργούν τήν γή τής πίστεως, οί Έλληνες εκαλλιέργησαν τήν γή τής γνώσεως. Ό θεός είναι δήμιος, ενώ ό Έλλην δικαστής. Ό θεός είναι αδίστακτος, ό Έλλην είναι ευγενικός.
Γιαυτό ενίκησαν οί εβραίοι τούς Έλληνες. Οί εβραίοι εχρησιμοποίησαν σάν όπλο τόν χριστιανισμό, ένα νόθο καί μυσαρό παρασάρκωμα τού σώματός των, από τούς ίδιους απόβλητο καί αφάνισαν τήν ωραία Ελλάδα. Ότι δέν εκατάφερε ή ανδρεία, τό κατάφερε ό δόλος. Έτσι μέ δόλο καί απάτη ενικήθη ό Διγενής από τόν Χάρο.
Έτσι μάς κατάντησαν οί Βυζαντινοί Πατριάρχες τότε καί οί βαζιβουζούκοι παπάδες σήμερα. Οί Νεοέλληνες σήμερα δέν έχουν νά δείξουν τίποτα, ενώ οί εβραίοι Φρόυντ, Μάρξ καί Αϊνστάϊν έχουν επιβληθή σέ όλον τόν πλανήτη. Πετάξαμε τόν Ρήγα, τόν Κοραή, τόν Δραγούμη, τόν Καστοριάδη, τόν Καραθεοδωρή, τόν Γιαννόπουλο καί μετά τί; ; Έμ δέν τραβάει μπροστά ό άνθρωπος μέ τό θυμιατό καί μέ τά κυριελέησον
Ή πείρα τού έρωτα καί ή πείρα τού θανάτου
Ό Έρωτας καί ό θάνατος είναι δύο στιγμές απόλυτα μοναδικές γιά τόν καθένα μας. Ποτέ δέν γίνεται νά ζήσουν δύο άνθρωποι τήν ερωτική τους βίωση μέ όμοιο τρόπο. Αλλά μέ όμοιο τρόπο ποτέ δέν γίνεται νά ζήσουν καί τήν βίωση τού θανάτου. Ό Μάκμπεθ έζησε εντελώς διαφορετικά πράγματα στόν θάνατό του από τόν τραγικό Οθέλλο, κατά Σαίκσπηρ. Καί ή Ναστάσια Φιλίπποβνα έζησε διαφορετικά τόν έρωτα από τήν Ιοκάστη κατά Ντοστογιέβσκι καί Σοφοκλή.
• Κάθε φορά πού ερωτέυεται κάποιος γεννιέται τό σύμπαν
• Κάθε φορά πού πεθαίνει ένας άνθρωπος πεθαίνει τό σύμπαν
Ό έρωτας καί ό θάνατος δέν είναι απλές καταθέσεις τής ενόργανης ζωής. Ό έρωτας καί ό θάνατος είναι οί δύο νόμοι ανάμεσα στούς οποίους ξεδιπλώνεται ή διαλεκτική τού σύμπαντος. Τά 92 στοιχεία τής ύλης έγιναν γιά νά υπηρετήσουν τόν έρωτα καί τόν θάνατο. Οί 4 θεμελιώδεις δυνάμεις τής φύσεως, ηλεκτρομαγνητική ασθενής ισχυρή βαρυτικής, λειτουργούν γιά νά υπηρετήσουν τόν έρωτα καί τόν θάνατο.
Άδης καί Διόνυσος έν’ καί ωυτό (Ηράκλειτος)
Μόλις ειν’ έτσι δυνατός ό έρωτας καί ό χάρος (Σολωμός)
Τί έρωτας , τί θάνατος , δέν έχεις νά διαλέξεις (Δημοτικός δεκαπεντασύλλανος)
Ό Έρωτας Φιλότητα καί ό Θάνατος Νείκος (Εμπεδοκλής)
Τήν φύση ποσώς τήν ενδιαφέρει , άν υπάρχουμε εμείς σάν μονάδες. Άν υπάρχεις εσύ καί εγώ ή άν υπάρχει ή λεμονιά στόν κάμπο καί άν στά όρη λειώνει τό χιόνι γιά νά ποτίζονται οί τρυφεροί κλώνοι. Τήν φύση τήν ενδιαφέρει ή διαιώνιση τών ειδών γιά όσο χρόνο γίνεται. Όταν εξαφανιστεί ένα είδος, τότε ή φύσις θά τό ενταφιάσει καί ταυτοχρόνως θά μεριμνήσει νά τό αντικαταστήσει μέ ένα νέο είδος. Τό 99% τών εμβίων όντων πού υπήρχαν πρίν 600 εκατομμύρια χρόνια, σήμερα έχουν εξαφανισθεί. Στήν φύση τίποτα δέν μένει ανωλέθριο. Ή φύση οικοδομεί καί φροντίζει τήν αλυσίδα τής ανόργανης ύλης. Ή φύση πετυχαίνει τήν διαιώνιση τών ειδών μέ τήν γενετήσια ηδονή. Μέ τόν ίμερον τών Ελλήνων καί τήν voluptas καί libido τών Λατίνων.
Ιερατίο, συναγωγή, κατήχηση (δέν λέω εκκλησία, γιατί ή εκκλησία είναι ωραία ελληνική λέξη καί δηλώνει τόν αγνό καί ρωμαλεό δήμο). Ή παράκρουση, ό φανατισμός, ό παραλογισμός είναι εκεί. Οί θρησκείες εμπήκαν στόν δρόμο καί έφεραν μαζί των όλα τά λερωμένα καί άπλυτα τής ιστορίας.
Ήρθαν στή χώρα τού πολιτισμού από τό πουθενά καί αφορίζουν Ρήγα, Κοραή, Ροϊδη, Λασκαράτο, Καϊρη καί άλλους.
Έλληνες ελευθερούτε θεών τε πατρώων έδη (Αισχύλος)
Σ Ω Κ Ρ Α Τ Η Σ
Δύο είναι οί αιτίες γιά τίς οποίες ό Σωκράτης ανέβηκε καί μαρμάρωσε στό περίοπτο βάθρο του, μάς λέει ό Αριστοτέλης.
Ή μία είναι ότι εδίδαξε τό ορίζεσθαι καθόλου, καί ή άλλη ότι επινόησε τούς επακτικούς λόγους.
Μέ τό πρώτο ό Σωκράτης πέτυχαι νά ορίσει τίς έννοιες. Δυσάρεστο έργο καί δύσκολο. Τί είναι ελευθερία, δικαιοσύνη, αρετή, φιλότιμο. Ό Σωκράτης εδίδαξε πώς ό ορισμός είναι ένας. Γιά νά ορίσεις μία έννοια, μάς είπε, θά τήν περιγράψεις μέ τόσες καί τέτοιες λέξεις, ώστε νά μήν μπορείς νά αλλάξεις ούτε μία. Αυτό είναι ανακάλυψη όπως εκείνες τού Αριστοτέλη καί Νεύτωνα, όπως τού Ιάσονα καί Κολόμβου, όπως τού Ηράκλειτου καί Δαρβίνου, όπως τού Αρίσταρχου καί Κοπέρνικου.
Τό δεύτερο πού επέτυχε είναι οί επακτικοί λόγοι. Εισηγήθηκε δηλαδή τήν επαγωγική μέθοδο. Τήν επιστήμη τού ανθρώπου τήν έφεραν οί Έλληνες, καί γιά τούτο ξεχωρίζει ό Ελληνικός από όλους τούς πολιτισμούς.
Καθώς είμαστε ημιμαθείς καί προχειρολόγοι καί πνευματικά νεόπλουτοι, ισχυριζόμαστε καμιά φορά ότι επιστήμη έκαμαν καί άλλοι αρχαίοι λαοί. Οί Αιγύπτιοι, οί Αζτέκοι, οί Ασσσύριοι, οί Κινέζοι, οί Χαλδαίοι κ.α.
Λάθος. Επιστήμη έκαμαν μόνο οί Έλληνες. Οί άλλοι έκαναν εμπειρικές διαπιστώσεις, όπως αστρολογία λόγου χάρη, αντί γιά αστρονομία. Κομπογαννιτισμός αντί Ιατρικής καί παπαδαριό αντί φιλοσοφίας, καί αγροφυλακή αντί γεωμετρίας. Μαγεία καί κατηχητικό αντί γιά αρετή καί ηθική. Κρυφτό καί αμπάριζα αντί αθλητισμό.
Ιδού γιατί ό Σωκράτης, γιός Σωφρινίσκου καί Φαιναρέτης ήτο ή μαμμή τής ιστορίας τής επιστήμης. Ό πρωτόπλαστος τής επιστήμης καί ό αρχιπυροβάτης τής αληθείας. Ό σημαιοφόρος στήν μεραρχία τών εφευρετών τού ανθρωπίνου γένους. Ή διαλεκτική μέθοδος τού Σωκράτη είναι καθαρά μαθηματικά. Πού γίνονται ακόμα πιό δύσκολα γιατί δέν προχωρούν μέ αριθμούς καί σύμβολα, αλλά μέ έννοιες.
Ό Σωκράτης είναι ό θρίαμβος τής αστικής ηθικής
Ή Ελληνική αρετή καί ή ηθική ελευθερία τών Ελληνών είναι τό υπέροχο τού Ελληνικού πολιτισμού. Αντιθέτως πόσο αφύσικη καί μοχθηρή είναι ή ηθική τών εβραιοχριστιανών. Εκείνο τό ού μοιχεύσεις τού μωσαϊκού νόμου πόσες φορές άραγε έχει παραβιαστεί από τούς ίδιους ψεύτες καί απατεώνες χριστολάτρες.
Ή αρετή τών ελλήνων κρύβει βούληση, δύναμη, φυσικότητα, υγεία, πόνο, εμορφία. Πράγμα πού τήν έκανε αβάσταχτη σέ όλους τούς κατοπινούς ευρωπαίους, νεοέλληνες, χριστιανούς, αμερικανούς καί άλλους.
Σύμφωνα μέ τό πνεύμα τού Σωκράτη, τό νά’ σαι άνθρωπος δηλώνει ότι δέν κρεουργείς τό φυσικό τής ανθρώπινης υπάρξεως μέ διαταγές- γιαταγάνια- τού τύπου ού μοιχεύσεις τών εβραίων. Τό ού μοιχεύσεις απεργάζεται καταπίεση, απωθήσεις, νευρώσεις, διαστροφές. Δέν μπορεί νά υπάρχει απόλυτο στήν ανθρώπινη συμπεριφορά. Όποιος μπορεί μπορεί, όποιος δέν μπορεί δέν είναι λάθος, έτσι είναι ή φύσις.
Ή ελληνική αρετή είναι νά χαίρεσαι τήν ζωή πού είναι σύντομη καί ανεπίστροφη. Αλλά μέσα στόν ρυθμό καί τήν τάξη. Φυσική καί ελεύθερη, αλλά μέ γνώση καί πειθαρχία. Εκείνο πού θά σέ κρίνη δέν είναι ή ηθική σου πτώση , αλλά ή βούληση γιά δύναμη πού θά βρίσκει στόν δρόμο νά σέ αναβάζει ξανά στήν καθαρή σου αρχικότητα.
Ό Σωκράτης ήτο τραγικό πρόσωπο
γιατί ήξερε ότι ή φύσις καταδικάζει τό λουλούδι νά μαραίνεται
γιατί έβλεπε ότι ήτο σοφός μέ ωραία ψυχή, αλλά άσχημος καί γέρος
γιατί μέσα στήν φύση δίπλα στήν ευωδία τού βασιλικού, είναι ή ανυπόφορη ή δυσωδία τού πτώματος πού αποδομούν τά σκουλήκια.
Γιατί ήξερε πώς μόνος του καταδίκασε τόν εαυτό του νά πιεί τό φαρμάκι, γιά νά γλυτώσει από τήν άχρηστη ζωή καί τό άθλιο γήρας
γιατί δέν εξαπατήθηκαν οί αθηναίοι νά τόν δικάσουν άδικα, αλλά αυτός εξαπάτησε τούς αθηναίους νά τόν δικάσουν δίκαια
ό αρχιτέκτων τής καταδίκης τούς Σωκράτη δέν ήτο ή δικαστική πλάνη ενός λαού πού δέν ήξερε, αλλά ή τραγική σοφία ενός σοφού πού ήξερε
ό φρόνιμος ένας μεταχειρίστηκε σάν εργαλείο τούς άφρονες πολλούς
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΦΕΥΓΕΙ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΧΑΡΗ
ΣΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝΩ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΖΩΑ, ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ,
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ.
« Ώ ΚΡΙΤΩΝ , ΤΏ ΑΣΚΛΗΠΙΏ ΟΦΕΊΛΟΜΕΝ ΑΛΕΚΤΡΥΌΝΑ,
ΑΛΛ΄ΑΠΟΔΌΤΕ ΚΑΙ ΜΉ ΑΜΕΛΉΣΗΤΕ »
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αλήθεια
Σήμερα ό άνθρωπος είναι ένα ζώο πού τρέχει νά προλάβει τούς στόχους του, καί κάθε φορά πού πετυχαίνει έναν, αμέσως έχει εμφανιστεί στό ορίζοντα νέος. Ή ζωή μας είναι μία παραπομπή σέ συνεχώς εμφανιζομένους στόχους κατά τό ακόλουθο σχήμα :
1) Επίπεδο. Νά τελειώσω τό λύκειο , νά περάσω στίς πανελλήνιες, νά πάρω πτυχίο, νά βρώ δουλειά, νά παντρευτώ, νά κάνω 1,2 παιδιά, νά χτίσω σπίτι, νά πάρω αυτοκίνητο καί νά πάω ένα καλοκαίρι διακοπές.
2) Επίπεδο. Νά χτίσω εξοχικό, νά πάρω καλύτερο αυτοκίνητο, από Honda σέ BMW καί νά πάω διακοπές στήν Μύκονο, επίσης νά γραφτώ στούς μασόνους ή σιωνιστές γιά νά γίνω μία μέρα β-Ο-λευτής.
3) Επίπεδο. Νά αποκτήσω κοινωνική επιφάνεια, νά βγώ κάποια μέρα στήν τελεβιζιόν νά μέ θαυμάΞουν καί νά πηγαίνω σέ κέντρα διασκεδάσεως μέ μοντέλα – μοντέλους, δημοσιογράφους καί άλλους τέτοιους.
4) Επίπεδο. Νά έχω οδηγό στήν λιμουζίνα μου, νά έχω φουσκωτούς γιά μπράβους, νά γίνω πολιτικός ή επιχειρηματίας καί νά μέ κάνουν τεμενάδες όλοι.
Έρχεται λοιπόν μία ωραία πρωϊα στίς δυσμές τού βίου μας, καί τίποτα από αυτά δέν έχουμε πετύχει. Τότε γκρεμιζόμαστε απότομα μέσα σέ άπατο χάνδακα. Έχουμε πεθάνει χωρίς νά τό καταλάβουμε, όπως ακριβώς ζήσαμε χωρίς νά υπάρξουμε.
Ή αδιάκοπη μέριμνα νά πραγματώσουμε τούς στόχους πού θέτουμε, σκεπάζει όλη τήν ζωή μας, έτσι ώστε όλα τά βαθύτερά τής νά βυθίζονται στό σκότος. Μπάινουμε σέ ένα είδος οντολογικής ομίχλης, πού κρύβει τό τοπίο τής υπάρξεώς μας. Ζούμε μέσα στήν λήθη, δηλαδή δέν ζούμε στήν αλήθεια.
Αλήθεια είναι εκείνο πού βλέπεις καί ζείς, όταν αναδυθείς από τήν λήθη. Τό α είναι στερητικό καί αλήθεια είναι τό έξω από τήν λήθη. Ζώντας στήν οντολογική λήθη ζούμε σάν πεθαμένοι.
Ή μελέτη τής ιστορίας κακόμαθε τήν σκέψη μας νά σταματά σέ πρόσωπα πού μετριούνται. Λέμε Θερμοπύλες ίσον ό Μεγάλος Λεωνίδας, λέμε Κάννες ίσον ό ανόητος Τερέντιος Ουάρρων, Στάλινγραντ ίσον ό τραγικός Φόν Πάουλους καί ό Γκαίρινγκ πού τόν πήρε στόν λαιμό του, Σαγγάριος καί ό Μεγάλος Παπούλας, αλλά ό ανόητος Χαντζηανέστης. Αμερική 1865 ίσον ό τραγικός Ρόμπερτ Λί καί παλιότερα Λατινική Αμερική ίσον οί ανόητοι Κορτέζ καί Πιζάρο.
Γιά προσπάθησε όμως νά δείς έναν έναν τούς 300 πού έπεσαν στίς Θερμοπύλες, τούς 50.000 λεγεωνάριους πού έπεσαν στίς Κάννες, τούς 90.000 πού έπεσαν στό Στάλιγκραντ, τούς 20.000 πού έπεσαν στόν Σαγγάριο, τούς χιλιάδες πού έπεσαν στήν Καρολίνα, Γεωργία καί τούς εκατομμύρια ινδιάνους πού έπεσαν στό Μεξικό καί Περού. Καί ό καθένας τους πρέπει νά βαραίνει όπως ό Λεωνίδας, ό Γκαίρινγκ, ό Ουάρρων κτλ.
Προσπάθησε νά αντικρύσεις όλους τούς ανθρώπους πού έχουν πεθάνει τά τελευταία 12000 χρόνια πολιτισμού μέχρι σήμερα. Όπως ουσιαστικά είμαστε ανύπαρκτοι γιά τούς κατοίκους τής Κίνας καί τής Γουατεμάλας, είμαστε καί πεθαμένοι στήν οντολογική μας λήθη. Έκτός τίς 5, 10 εκατοντάδες ανθρώπους πού γνωρίζει ό καθένας μας γιά τούς άλλους, καί ό καθένας από τούς άλλους γιά εμάς, τί θά γίνει όταν λείψουν καί αυτοί.
Λίγο ακόμα καί θά τά ξεχάσεις όλα
Λίγο ακόμα καί θά σέ ξεχάσουν όλα
Ή λέξη Man στά Γερμανικά είναι αόριστη αντωνυμία καί σημαίνει κάποιος. Ό Χάϊντεγγερ χωρίζει τούς ανθρώπους στούς Πλείστους, αυτούς πού τούς έχει απορροφήσει ή μέριμνα καί στούς Ελάχιστους πού ό καημός καί τό μεράκι γιά τόν άνθρωπο καί τήν μοίρα τούς απορροφά σέ τέτοιο βαθμό, ώστε ζούν έξω από τήν μέριμνα καί τήν οντολογική λήθη. Ζούν στήν αλήθεια τής υπάρξεώς τους. Αυτοί βοούν μόνοι των στήν ερημιά, στά άγρια μεσάνυχτα :
Τί είναι ;
Τί πρέπει ;
Είναι ή φυσική σχιζοφρένεια τής μεγαλοφυίας
Αυτοί μένουν έξω από τήν ευδοκίμηση καί τήν πρόοδο, όπως τήν εννοεί ό πολύς ό κόσμος. Άλλοι τρελαίνονται άλλοι αυτοκτονούν, όπως ό Βαν Γκόγκ.
Επαμεροι, τί δέ τις ; τί δ’ ού τις ; σκιάς όναρ άνθρωπος
Είμαστε τής στιγμής, τί είναι , τί δέν είναι κάποιος ; ό άνθρωπος είναι ίσκιος ονείρου
Πίνδαρος
Ν Ε Ο Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ
Εχάσαμε στεριές μεγάλες καί θάλασσες πλατιές, πού γιά 120 αιώνες ήσαν ατόφυα Ελλάδα. Σήμερα τίς κοιτάμε μακρυά, όπως ό Κολοκοτρώνης από τήν Ζάκυνθο εκοίταγε τόν Μοριά καί έκλαιγε.
Καί τί νά ειπείς, πού έρχεται τό πρωί καί τό δείλι καί πίνουμε τόν καφέ μας στήν παραλιακή.
Ω Έλληνες πώς πέσαμε στό λαγούμι τού φόβου ;
Πώς εμείς οί σύγχρονοι Έλληνες έχουμε τόσα κοινά μέ τούς προγόνους μας, όσα ό χασαποσφαγέας μέ τίς μοδίστρες.
Ή δάφνη κατεμαράνθη εψιθύριζε ό Σολωμός κλαίγοντας
Ποιά Ελλάδα μακάριε άνθρωπε, μόνο οί ίσκιοι καί σύννεφα έχουν μείνει από Ελλάδα. Κανένας δέν τήν ξέρει, κανένας δέν τήν μελετά, κανένας δέν τήν συλλογάται
Κλάψε με , μάνα κλάψε με ,
Καί πεθαμένο γράψε με
Οί ξένοι ασχολούνται μέ τήν Ελλάδα, όπως εμείς στήν Ελλάδα παραγγέλνουμε καφέ στό καφενείο καί στά μπιλιάρδα. Αυτήν τήν εικόνα έχουν οί ξένοι γιά τήν ελλάδα. Ό Σουλτάνος σήμερα είναι ό έλληνας πολιτικός, αυτό τό γομάρι πού δέν ξέρει τί του γίνεται πέρα από τήν τσέπη.
Σέ ποσότητα άν ό πλανήτης ήτο 1000 άνθρωποι, οί Έλληνες είμαστε 2 άτομα ανάμεσα στούς χίλιους πού τρεκλοπατάμε μέσα στό πλήθος, ζαλισμένοι φουκαράδες.
Σέ ποιότητα είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα, μέ μιά ιστορία πού δέν τήν ξέρουμε, αλλά είμαστε σίγουροι ότι ήτο λαμπρή καί περιμένουμε οί ξένοι νά πέφτουν ξεροί μπροστά στό μεγαλείο της.
Οί θεωρίες τών διαφόρων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στούς Φράγκους καί αντιμετωπίζουν τούς Έλληνες όπως τούς φελλάχες τής Αιγύπτου.
Σχέση μέ τούς Αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς λέγουν οί Γάλλοι, Άγγλοι καί Γερμανοί. Εμείς λέγουν τούς ανακαλύψαμε, τούς ανασκάψαμε, τούς αναστυλώσαμε καί τούς εξηγήσαμε. Αλήθεια δέν είναι κύριοι Μπαμπινιώτιδες καί άλλοι άσχετοι δημόσιοι υπάλληλοι φιλόλογοι καί αρχαιολόγοι πού πάτε στήν ακρόπολιν σάν τουρίστες καί κάνετε διατριβές στά έργα τού Σλήμαν καί Έβανς.
Γιά τούς Ευρωπαίους είμαστε μία δράκα ανθρώπων απρόσωπη ανάμεσα στούς Βαλκάνιους, τουρκαλαβανοί καί αράπηδες. Μέ ρούσικο τυπικό στήν γραφή, μέ τούς κουμπέδες καί τούς τρούλους πάνω από τά σπίτια μας, καί φιγούρες αγίων στούς τοίχους.
Οί Βουλεπτέ εκατέστρεψαν τό έθνος γράφει ό Παπαδιαμάντης
Θέλεις τήν εικόνα τούς Νεοέλληνα ; Λάβε τό ράσο τού γύπα καί τού κόρακα. Λάβε τίς ασπιδωτές κοιλιές τών ιερέων καί τά καλογερικά γένεια πού κρύβουν τό πρόσωπο, καθώς άκοσμοι είναι. Καί τίς κουκουλωμένες καλόγριες, τήν άλλη έκδοση τού φερετζέ τής τούρκισσας καί έχεις τόν νεοέλληνα φωτογραφία στόν τοίχο.
Φέρε τίς μορφές τών Ελλήνων στόν νού σου :
• Λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων στούς Δελφούς καί Ολυμπία
• Ωραίοι χιτώνες καί λευκά ιμάτια πάνω σέ σώματα ανδρών
• Κοντυλογραμμένες λεπτές ζώνες καί λινά πάνω στό ζαρκαδένιο κορμί σάν τήν κόρη τού Ευθυδίκου.
• Ωραίοι γεωμετρικοί ναοί αναπαυμένοι στό φώς
• Άνθρωποι καί Θεοί, καί αγάλαματα ένα
Όλα ετούτα νά τά συγκρίνεις καί στήσε δίπλα έναν φράγκο νά τά κοιτάει καί νά τά αποτιμά. Μέ τό δίκιο του θά σού πεί :
Άλλο πράγμα ή μέρα καί τό φώς
καί άλλο ή νύχτα καί οί βρυκόλακες
Καί
Άκου αναίδεια θά σού πούν !
Νά μάς ζητούν καί από πάνω τά μάρμαρα τού Parthenon
Ποιοί μωρέ ;
Οί χριστιανοχομεϊνήδες
• Γιατί είμαστε σβημένοι από τόν κατάλογο τών εθνών ;
• Γιατί ή Μακεδονία γίνεται Σκόπια ;
• Γιατί ή Κύπρος γίνεται Τουρκιά ;
• Γιατί τό Αιγαίο γίνεται Οθωμανικό ;
• Γιατί οί Τούρκοι λέγουν πώς είμαστε απλά μία πρώην επαρχία των ;
• Γιατί ό Μπερίσα έχει νά λέει πώς οί έλληνες κάνουν διπλωματία πού έρχεται από τόν Μεσαίωνα καί τούς παπάδες ;
• Γιατί ό Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ καί ό Όμηρος Ομέρ ;
• Γιατί ό Σεφέρης καί ό Καβάφης καταγράφονται στίς ανθολογίες ώς μισο Έλληνες καί μισο Τούρκοι ;
• Γιατί τά εθνικά μας δίκαια οί ξένοι αλλά καί νεοέλληνες προοδευτικοί τά βλέπουν ώς ανοήτες μίζερες προκλήσεις ;
• Γιατί στά μάτια τών ξένων είμαστε πάλι οί γραικολιγούρηδες, esurientes graeculi τού Γιουβενάλη καί Κικέρωνα ;
Οί ξένοι σέ εμάς βλέπουν τίς μούμιες πού βρέθηκαν τυχαία στήν χώρα τούς Αριστοτέλη καί Αλεξάνδου.
1=1
καί
Νεοέλλην = Ιουδαιοχριστιανός
Είμαστε Τουρκόγυφτοι καί ζητάμε νά μάς βλέπουν ώς Πρίγκιπες
Νομίζουμε ότι είμαστε λιοντάρια, αλλά οί ξένοι μάς βλέπουν ώς ποντίκια
Σήμερα έχουμε από τούς αρχαίους μόνο τό τομάρι πού κρέμεται στό τσιγκέλι τού σφαγέα. Θέλει πόνο καί κόπο νά είσαι Έλλην.
Άς διατρέξουμε τήν Ελλάδα από τήν θράκη έως τήν κρήτη καί από τήν Κύπρο έως τήν Κέρκυρα καί άς ρωτήσουμε αυτούς πού έχουν ταυτότητα καί γράφει Έλλην.
Γυναίκα ή άνδρα, γέρο ή νέο, επιστήμονα ή αγράμματο, φτωχό ή πλούσιο, αριστοκράτη ή λαϊκό, πουτάνα ή καλόγρια, χωριάτη ή αστό, clubάκια ή παπαδάκι.
Άς ρωτήσουμε όλους αυτούς 3 πράγματα από Ελλάδα καί 3 από Ιουδαιοχριστιανισμό:
Τί γνωρίζεται γιά τήν Αρχαία Ελλάδα ;
Όχι άν έπνιξε ό Ηρακλής τά φίδια, όχι άν ό Αρχιμίδης εχάραξε κύκλους στήν άμμο, όχι Τάν ή επί Τάς καί πάν μέτρον άριστον, όχι γιά τόν Αχιλλέα καί τόν Μπράντ Πίτ. Όχι τέτοια γνώση τουριστική πού έχουν στήν Μελβούρνη κάθε 25η μέ κόκκινα φέσια, ούτε σάν τήν 5η λεωφόρο καί τά ελληνοαμερικανικά σημαιάκια. Γνώση όπως άν έχετε Νεοέλληνες ακουστά τόν Εμπεδοκλή, τόν Αναξίμανδρο, τόν Λαέρτιο, τόν Λεύκιππο, τόν Πυθαγόρα τόν Ρηγικό, τόν Πυθέα πού στόν καιρό μας σημαίνουν Αϊνσάϊν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μάξ Πλάνκ, Ροντέν καί Κολόμβος.
• Τί είναι ό σφαίρος στόν Εμπεδοκλή
• Τό κενό στόν Δημόκριτο
• Ή εκπύρωση στόν Ηράκλειτο
• Τό Μηδέν στόν Παρμενίδη
• Ή κατηγορία στόν Αριστοτέλη
• Ό Τόνος στούς Στωϊκούς
• Ή ψυχρά φλογί στόν Πίνδαρο
• Τό μεταβάλλον αναπαύεται στόν Ηράκλειτο
• Τό δακρυόεν γελάσασα στόν Όμηρο
• Τό χαλεπώς μετεχείρισαν στόν Θουκυδίδη
• Πόσοι φιλόλογοι καί αρχαιολόγοι έχουν διαβάσει στό πρωτότυπο τρείς διαλόγους τούς Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους τού Πίνδαρου, τήν οδή στήν αρετή τού Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό ύμνο (Αυτό δέν είναι ραψωδία)
• Ποιός καθηγητής πανεπιστημίου ξέρει ότι οί 3 τραγικοί είναι φυσικοί επιστήμονες
• Ότι ή Πλάτων έκανε μαθήματα Γεωμετρίας
• Ότι ή Ακρόπολις είναι δωρικό καί όχι Ιωνικό καλλιτέχνημα
• Ότι ή θρησκεία στήν Αρχαία Ελλάδα ήτο αισθητική προσέγγιση τών φυσικών φαινομένων.
• Ότι ή τραγωδία στό θέατρο ήτο κήρυγμα από άμβωνος
Θά μού πείτε βέβαια οί ευρωπαίοι τά ξέρουν όλα αυτά ; Όχι αλλά αυτοί δέν γράφουν στήν ταυτοτητά των ότι είναι έλληνες όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι βέλγοι, γάλλοι καί γερμανοί.
Ή Ελλάς είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος, μία κοσμοθεωρία πλήρης, ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος καί τέλειος.
Πείτε μας ευρωπαίοι τού ΝΑΤΟ καί ΟΗΕ πώς λέτε στίς γλώσσες
• Τήν Μουσική
• Τό Θέατρο
• Τόν Οργανισμό
• Τήν Φιλοσοσφία
• Τά Μαθηματικά
• Τήν Φυσική
• Τήν Δημοκρατία
• Τήν Γεωμετρία
• Τήν Πολιτική
• Τήν Αστρονομία καί Αστροφυσική
Δυστυχώς ό λαός πού ζεί στήν Ελλάδα σήμερα δέν ξέρει τί είναι ή Ελλάς. Δέν είμαστε Έλληνες μολονότι λεγόμεθα έλληνες. Ότι έχει μείνει Ελληνικό καί τρέχει στίς φλέβες μας θά χαθεί όπως χάθηκε ή γνώσις, τό πνεύμα, ή ψυχή καί ό τρόπος ζωής.
Τί γνωρίζεται γιά τόν Ιουδαιοχριστιανισμό ;
Υπάρχει γριά στήν επικράτεια πού νά μήν ξέρει τούς εβραίους :
• Μωυσή καί έξοδο
• Αβραάμ
• Ησαϊα καί Ηλία
• Νώε
• Ιωάννη βαφτιστή
• Εύα καί Αδάμ
• Ιώβ καί Δανιήλ στόν λάκκο
• Σάρα καί εξωσωματική
Οί νεοέλληνες ξέρουν απέξω ολόκληρα χωρία καί περικοπές, τό πάσχα ειδικά όλοι ψαλτάδες στίς εκκλησίες λέγουν τόν χριστός ανέστη, καί ανάβουν μέ έναν BIC τό άγιο φώς.
Κριστός ανέστη
Εκ νεκρών
Θανάτων Θάνατον μπατήσας
Κ’ έντοις – έντοις μνήμασι
Ζωήν παμμακάριστε
Παπαδιαμάντης
Καί μετά άλαλα τά χείλη , Οί Κερατάδες
Καί δόστου νά τό γυρίζουν άλλοτε στόν Αμανέ καί άλλοτε νά φωνάζουν σάν τόν Χότζα
Νεοέλληνες ποιούς τόπους ξέρετε καλύτερα :
• Γαλιλαία καί Γεσθημανή ή Βάσσες καί Αργινούσες
• Όρος Σινά καί Καπερναούμ ή Δελφούς καί Πλαταιές
Ρωτάς τούς Νεοέλληνες γιά Ελλάδα καί σού απαντούν όπως λέγει ό
Μακρυγιάννης όταν είδε τόν Σκούτρη καί τούς άλλους ναυάρχους
Νά οδηγούν στά όρη τούς στρατιώτες τού Νικηταρά
Μέ ναυτικά παραγγέλματα καί οί στρατιώτες απάνταγαν :
- Τί όρτσα καί πότζα καί γαμώ τό καυλί του μάς λέγει ό Κερατάς
Ό κάθε νεοέλλην είναι πτυχιούχος καί ειδήμονας στά περί νηστείας καί προσευχής. Ξέρει νά ταϊσει άχυρα τό σκυλί του καί κόκκαλα τό γαϊδούρι του.
Ό Νεοέλληνας έχει γνώση καί σοφία πού νά ιδούν τά μάτια σου καί νά μήν πιστεύει ό νούς σου.
Μία πηνελόπη έψαχνε γιά αγιογραφία τής αγίας πηνελόπης νά στολίσει τόν τοίχο της, αλλά πού νά δείτε καί κάτι Αχιλλέες πού θέλουν νά έχουν σπίτι τήν εικονα λέει τού αγίου Αχιλλείου.
Γιατί δέν σάς αρέσει ή Πηνελόπη τού Ομήρου καί ό Μέγας Αχιλλεύς πού λέει καί ό Ελύτης μέ τόν Καζαντζάκη.
Στήν Κόρινθο ό παπάς έχει όνειρο νά μαζέψει λεφτά από ομογενήδες λέει καί νά σηκώση εδώ στόν Ισθμό μπαίνοντας στόν Μοριά νά τό βλέπει όλος ό κόσμος ένα άγαλμα τού αποστόλου Παύλου.
Ρέ παπά τόν Κολοσσό τής Ρόδου δέν τόν ξέρεις, τό άγαλμα τού Διός καί τής Αθηνάς από τόν Φειδία δέν τά ξέρεις. Γιατί αυτή ή αγάπη γιά τούς εβραίους. Δέν άκουσες ποτέ τό δημοτικό μας τραγούδι γιά τούς εβραίους :
Καί κείνη σκύλα ή άνομα, Οβρέσσας θυγατέρα
Ό Μέγας καί βαθύς εβραϊκός πολιτισμός, μέσα από τήν χριστιανική του μετάλλαξη, έχει περάσει ώς τό μυελό τών οστών καί στήν διπλή σπείρα τού DNA όλων τών Ελλήνων.
Στήν επιφάνεια καί στόν τύπο και στό όνομα είμαστε Έλληνες, αλλά στό βάθος καί στήν ουσία είμαστε εβραίοι.
Μήν σάς παραπλανά πού λέγουν οί παπάδες, άλλο χριστιανοί καί άλλο εβραίοι, άλλο ορθόδοξοι καί άλλο καθολικοί, κακοί παπάδες υπάρχουν αλλά ο χριστός ήταν καλός κτλ. Άλλο λέμφωμα καί άλλο λευχαιμία καί άλλο νεοπλασία τού λάρυγγα. Μά καρκίνοι είναι όλοι τους καί τρώνε τούς ανθρώπους.
Οί Έλληνες είναι ή μάζα m
Τό Βυζάντιον είναι ό χώρος spatium s ό χώρος
Tempus είναι ό χρόνος t πού συντελέστηκε ό εξεβραϊσμός τών Ελλήνων από τόν Θεοδόσιο έως σήμερα.
Κωνστανίνος, Θεοδώσιος, Αθανάσιος, Βασίλειος
Όλοι των γκρεμιστάδες, αλάριχοι, βάνδαλοι, τής Ελληνικής Ιδέας
Γιατί τά σπάσαμε τά αγάλματά των
Γιατί τούς διώξαμε από τούς ναούς των
Καβάφης είναι αυτός δέν είναι σαράφης ούτε βούδας καί κούδας
Καί τό ποίημα λέγεται Ιωνικόν όχι χερουβικόν
Από τόν Θεοδόσιο έως τήν Ευδοξία καί τό 843 εξοντώθηκε ό Ελληνισμός
Η γιορτή τής Ορθοδοξίας κάθε άνοιξη έβαλε τήν ταφόπετρα τής Ελληνικής Ιδέας
Έλληνες στό δέρμα καί τό χρώμα, αλλά εβραίοι στά κόκκαλα, στήν καρδιά στά άντερα καί στήν χολή. Ιδού ή αιτία τής εθνικής σχιζοφρένειας.
ΌΤΑΝ ΕΠΕΣΕ Η ΠΟΛΙΣ, Ο ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΜΕ 8000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000 ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΣΕ ΑΛΚΙΜΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΤΡΕΦΟΥΝΕ ΠΡΩΚΤΟ.
ΕΝΩ Ό ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΨΕΛΝΕ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΓΟΝΑΤΙΖΕ ΣΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟ 1821 ΤΟΝ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΕΦΑΛΙ Ο ΡΑΓΙΑΣ.
Ό Πατριάρχης Γενάδιος δέν εκαψε τά βιβλία τού Πλήθωνα καί τού Πλάτωνα συμπατριώτες χριστιανοί ;
Οί παπάδες δέν μάς κοροίδευαν λέγοντας πάλι μέ χρόνους μέ καιρούς... καί όταν ήρθε ό καιρός τού Καραϊσκάκι καί Κολοκοτρώνη πού ήταν οί παπάδες ; Έτρεχαν στόν Όθωνα νά υπογράψει μέ διατάγματα τά Τουρκικά Φιρμάνια, γιά νά έχουν τήν μισή Ελληνική γή γιά άλλα 400 χρόνια. Αυτοί πού στέλνουν τούς βλάκες στήν Τήνο νά γίνουν καλά, ενώ εκείνοι μέ τά λεφτά μάς πάνε σέ Αμερικές καί Ευρώπες στούς καλύτερους γιατρούς.
Σουλτάνος : Θά χεις παπά από εμένα
Δίσκους, κεριά, λιβάνια, γρόσια αφορολόγητα
Θά χεις διάκους καί καλόγερους τίγκα
Κί αμάν αμάν
Πατριάρχης : Παπά κράτα τόν Ραγιά Καρδιά μου
τί ξελάφρωμα, τί πρήξιμο, κοιλιά μου
Δεσπότη Ιωαννίνων τρώς 2 οκάδες γιαούρτι σακούλας καί μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη στήν καθησιά
Ανώνυμος τής Ελληνικής Νομαρχίας
Φιλικοί καί Ρήγας καί Υψηλάντες, Μαρκομπότσαρης καί Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος καί Παπαφλέσσας, Νικηταράς καί Μακρυγιάννης, Διάκος καί Κανάρης, Καραϊσκάκης καί Καποδίστρια, Σουλιώτες καί Μανιάτες. Αυτοί ήτο Έλληνες, Αυτοί ήτο ή κρυστάλλινη πηγή τού Έλληνα.
Από τήν άλλη ό Πατριάρχης, οί πρίντζιπες, οί καλαμαράδες, οί σπουδαγμένοι, οί φαναριώτες, Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ό άθλιος Κωλέττης, οί ηγεμόνες τής Βλαχομπγδανίας πού έλεγε ό Ρήγας, οί Καρατζάδες, οί Σούτσοι, οί Ραγκαβήδες καί οί μουρούζηδες, πού σέ όσες μάχες ηγήθηκαν έσπειραν στούς Έλληνες τό θρήνο καί τήν συμφορά.
Ό Μάρκος Μπότσαρης τούς εκάλεσε καί έσκισε τό δίπλο μά του καί είπε : τά διπλώματα τά παίρνουν τά παλικάρτια μόνα τους καί τράβηξε στό κεφαλόβρυσο όπου εσκότωσε 800 Τούρκους καί έχασε 13 Έλληνες μόνο. Εκείνον τόν έφεραν από τό Καρπενήσι στό Μεσολόγγι στόν ώμο, όπως παλαιά οί Αχαιοί τόν Πάτροκλο.
Τόν κλαίει ό γέρο Νοταράς
Γονατιστός τόν έκλαιγε
Ούτε 2 χρόνος δέν πολεμήσαμε τούς Τούρκους, αλλά πάνω από 5 χρόνους σφαζόμασταν μεταξύ μας. Αυτό ήτο τό έργο τών Φαναριωτών καί Δεσποτάδων τής ελληνοεβραϊκής ανομίας.
Σέ μία σύναξη γυρίζει ό Γέρος τού Μοριά κατά τού Δεσπότη τής Άρτας :
- Μή μού βροντάς παπά τό πασουμάκι στό τραπέζι γιατί βροντώ τό σπαθί καί σού κόβω τό κεφάλι
- Πήρε φόρα τό ράσο τού δεσπότη καί ακόμα τρέχει από τόν μοριά στήν άρτα μέ τά πόδια καί τά πασουμάκια
Θά μού πείς πώς όμως σκότωσε ό Σουλτάνος τόν Πατριάρχη ; Ή συμφωνία ήτο νά κρατά τόν ραγιά μέ θηλειά. Όταν ό Κολοκοτρώνης έκοψε τήν θηλειά καί τήν πέρασε στόν Παλαιών Πατρών Γερμανό, τά πράγματα αγρίεψαν.
Ποιός είναι ό Γρηγόριος ό Έ ό Πατριάρχης :
Αφόρισε Υψηλάντη καί Φιλικούς
Τό 1819 μέ φιρμάνι απαγόρευσε στούς παπάδες νά βαφτίζουν τά παιδιά μέ Ελληνικά ονόματα.
Έσκασε πού δέν πρόλαβε νά αφορίσει καί επίσημα τόν Μεγάλο Ρήγα έν Ζωή.
Καί όμως τό άγαλμα τού Γρηγορίου είναι δίπλα μέ τού Ρήγα στό εθνικό Πανεπιστήμιο. Ό Λεωνίδας καί ό Εφιάλτης αγκαλιά, αυτή είναι ή Ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη
Σήκω Γέρο τού Μοριά νά τούς Δείς τούς Νεοέλληνες
Καί νά τούς Σιχαθείς
Αργότερα φατρίες καί κομματισμός. Εθνική αφασία κόμματα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Νού Δού, Πα(ηλεκτρο)Σόκ, ΚΚΕ κτλ. Πολιτική Ρουσφετιού, δουλοφροσύνης στούς ξένους, απαξία καί ιδιοτέλεια.
Κάπου όμως υπάρχουν κρυμμένοι Έλληνες καί περιμένουν.
Τό έδειξε ό Καποδίστριας
Αργότερα τό 1912-13 ό Σαπουτζάκης καί ό Κουντουριώτης
Τό 1921-22 ό Παπούλας καί ό Δημόπουλος
Το 1940-41 ό Δαβάκης, ό Μπακόπουλος καί ό Μεταξάς
Έλληνας θά ειπεί νά τελείς στούς νεκρούς τίς χοές τής Ηλέκτρας, όχι κεριά σέ νεκρόλακκους καί 50ευρα στόν τουρκοπαπά.
Έλληνας θά ειπεί γνώθι σ’αυτόν, όχι εξομολόγηση σέ αγράμματους ψυχοσώστες
Έλληνας θά ειπεί νά σταθείς στήν στήλη τού Κεραμικού καί νά διαβάσεις στάθι καί οίκτιρον, δηλάδή στάσου καί δάκρυσε γιατί οί ήρωες αυτοί δέν ζούν πιά. Καί όχι νά σκαλίζεις σέ σταυρούς κορακίστικα λόγια : προσδοκώ ανάσταση νεκρών καί σαχλαμάρες.
Έλληνας θά ειπεί νά χαίρεσαι μέ τούς γείτονες καί φίλους τόν ήλιο, τήν γή καί τήν θάλασσα.
Καί σάν πεθάνεις νά μαζεύονται οί φίλοι σου καί νά πίνουν κρασί καί νά τραγουδούν στήν μνήμη σου.
Οί Νεοέλληνες είμαστε εαυτούληδες, εγωκεντρικοί, ματαιόδοξοι, φοροφυγάδες, ανάγωγοι καί αλαζόνες.Εκείνα τά βαρβαρικά : «εμένα θά μου πείς καημένε , ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρέ...». Αυτοί είναι οί νεοέλληνες, πού νά δούν τί σχέση έχουν τά κόκκαλα τών οσίων μέ τίς τσέπες τών δεσποτάδων. Οί γαϊδουροκεφαλές τών αγίων πού προσκυνούνται εδώ καί εκεί, έκαναν έναν μαύρο παπά στήν Αθήνα έν μία νυκτί νά κάνει γιουρούσι από τό άγιο όρος έως τήν Αθήνα καί νά βγάλει 80.000.000 δρχ.
Κρουτάγοι καί Τσάροι τής Βουργαρίας πού λέγει καί ό Παλαμάς
Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Βάση σέ κάθε μορφή ζωής είναι ό Θάνατος. Ή ζωή είναι συνάρτηση τού θανάτου. Γιά νά ζήσει τό τσακάλι πρέπει νά φάει τόν λαγό. Άρα ό θάνατος τού λαγού δίδει ζωή στό τσακάλι ή ό θάνατος τού τσακαλιού θά δώσει ζωή στόν λαγό.
Ό θάνατος είναι τό θεμέλιο καί ή αιτία τής ζωής. Χωρίς θάνατο δέν υπάρχει ζωή. Ή ζωή τού λαγού είναι μέσα από τόν θάνατο τού τσακαλιού καί ή ζωή τού τσακαλιού είναι μέσα από τόν θάνατο τού λαγού.
Ή φύσις καταργεί τόν νόμον τής κλασσικής λογικής, τόν νόμο τού τρίτου ή μέσου αποκλείσεως.
Ή θεωρία τής απροσδιοριστίας τού Χάιζενμπεργκ υπερκέρασε τήν κλασσική Λογική τού Αριστοτέλη.
Μά είναι δυνατόν ή φύσις νά είναι τρελή φώναζε ό Χάϊζενμπεργκ ;
Τό πείραμα τού Βέρνερ Χάιζενμπέργκ, νά προσδιορίσει ταυτόχρονα καί ακριβώς τήν θέσιν καί τήν ορμή τού ηλεκτρονίου ενός ατόμου ήτο πολύ δύσκολο. Όταν τό ποσό τής ενέργειας πού έπεφτε πάνω στό ηλεκτρόνιο ήταν υψηλής συχνότητας , ακτινοβολία γ ραδιενεργού σώματος άς πούμε, τότε ή θέσις καί κίνηση τού ηλεκτρονίου μπορούσε νά προσδιοριστεί ταυτοχρόνως καί ακριβώ, αλλά καί δέν μπορούσε. Γιατί ή ενέργεια ήταν τόσο ισχυρή, ώστε νά γίνεται καθαρά ορατό τό ηλεκτρόνιο. Όμως ή ενέργεια ήταν τόσο ισχυρή, ώστε διαταράζεται ή κατάσταση τού ηλεκτρονίου. Κρατούσε τήν θέσιν αλλά έχανε τήν ορμή. Μέ μέτρια συχνότητα μόλις πού κρατούσε τήν θέσιν του καί τήν ορμή του.
Αυτό τό μόλις είναι ή αρχή τής Απροσδιοριστίας πού ανακάλυψε ό Χάϊζενμπέργκ μέσα στήν δομή τών χημικών στοιχείων. Μέσα στήν δομή δηλαδή τών λίθων πού είναι χτισμένο τό σύμπαν.
Μόλις είν’ έτσι δυνατός , ό έρωτας καί ό χάρος
Σολωμός
Όλοι οί σπουδαίοι άνθρωποι τής γής, όσοι προσέγγισαν τήν αλήθεια γιά τήν φύση καί τήν ζωή ήσαν σχιζοφρενικοί. Ένας απλός καί κοινός λόγος ότι μεγαλοφυία σημαίνει παραφροσύνη. Όλα τά έργα γεννιούνται καί μεγαλώνουν απάνω στήν στιγμή τής αστραπής Δρ επί Δq. Καί όλοι οί μεγάλοι άνθρωποι ζούν καί περπατούν απάνω στήν κόψη τής αστραπής Δρ επί Δq.
Τούς αναγνωρίζεται από τήν κόψη τού σπαθιού τήν τρομερή
Ή απροσδιοριστία ούτε λέγει ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει – Ηράκλειτος
Τό μεταβάλλον αναπαύεται, δηλαδή όλα αλλάζουν εκτός από τόν νόμο τής αλλαγής – Ηράκλειτος
Τό αθάνατοι θνητοί καί θνητοί αθάνατοι τού Ηρακλείτου, τό άνω κάτω μία οδός τού Ηρακλείτου, τό πρέπει νά είναι τό μή είναι τού Παρμενίδη, τό φαί στόν ουρανίσκο τού πεινασμένου πού παλεύει στήν νόστιμη παραμονή στό στόμα καί τήν ελκτική αδημονία τής καταπόσεως είναι τά ρ καί q τού Δ.
Τό δακρυόεν γελάσασα τής Ανδρομάχης, ή χαρμολύπη τού Ερμή, τού Ομήρου τόν γέρο Πρίαμο πού θρηνεί τόν νεκρό γιό του καί τόν Λαμπρό Αχιλλέα θρηνεί τόν ζωντανό γέροντα πατέρα του, είναι τά Δ, τού ρ καί q.
Ό Κολοκοτρώνης νικητής στό Δερβενάκι καί καταδικασμένος στό Αναπλί, καί ό Παπαφλέσσας Υπουργός καί πεσόντας στό Μανιάκι είναι τά Δ τού ρ καί q.
Είναι μεγάλος ό κόσμος καί τό σώμα μας νά τόν χωρέσει τόσο μικρό. Λέγει ό Εμπεδοκλής. Είναι πλατιά ή σκέψη μας, όμως δέν φτάνει τόν άπειρο ουρανό. Τό μέτρο τής υπάρξεώς μας είναι μία πυγολαμπίδα στήν λάμψη τού Ηλίου.
Εμπεδοκλής πάει νά πεί ό άνδρας πού κατέχει έμπεδο, σταθερή υπόληψη δηλαδή. Άνδρες σάν τό Εμπεδοκλή είχε ό Οράτιος όταν έγραψε ύστερα από 4 αιώνες τήν Ωδή πρός τήν Αθανασία :
... ούτε οί άγριες μπόρες ούτε ό βίαιος βοριάς θά μπορέσουν νά τό σκορπίσουν.
Ούτε οί αναρίθμητες διαδοχές τών ετών καί ή φυγή τών αιώνων.
Δέν θά πεθάνω ολόκληρος, ένα μεγάλο κομμάτι μου θά ξεφύγει τόν Άδη...
Αυτοί πού ξέφυγαν τού Άδη :
Πρώτος στήν τάξη ό Ηρακλής ευεργέτης τών ανθρώπων
Δεύτερος στέκεται ό Μέγας Αχιλλεύς παράδειγμα θάρρους καί ανδρείας.
Τρίτος έρχεται ό Θεμιστοκλής καί ό Λεωνίδας πού θέμις καί νόμοι ορίζουν νά δοξάζονται στήν Ελληνική Ιστορία, γιατί ήτο οί σωτήρες τών Ελλήνων.
Ό Περικλής πού ό ίδιος περιβάλλει μέ κύκλο τήν εποχή πού έζησε, ώς ό χρυσούς αιών τού Περικλή.
Ό Ευκλής ό πρώτος μαραθωνοδρόμος
Ό Μέγας Αλέξανδρος ό αήττητος
Ό Σοφοκλής ό μέγιστος τών τραγικών, μέ τόν Οιδίποδα τύραννο πού είναι τής ζωής καί τόν Οιδίποδα επί κολωνώ πού είναι τού θανάτου.
Σύμφωνα μέ τόν σχεδιασμό τού Σοφοκλή ή αόρατη πράξη τού θανάτου καί τό αόρατο ταξίδι θανάτου τού Οιδίποδα είναι ή στιγμή τής αναλήψεώς του στήν ίδια τήν ζωή. Ή ανάληψη τούς Οιδίποδα δέν γίνεται ούτε στόν ουρανό τής βλακωδούς φαντασίας τών χριστιανών, ούτε στόν Άδη τού ωμού εξευτελισμού. Ό θάνατος τού Οιδίποδα είναι ή ώρα τής ανάληψης τού ανθρώπου πού έσωσε νά γίνει άνθρωπος μέσα στόν χρόνο καί τό φώς. Είναι κατάθεση μνήμης τού βασανισμένου, πού έζησε έδειξε έπαθε έμαθε καί πέρασε. Ή ανάληψη τού Οιδίποδα είναι τό απολυτήριο μάθημα γιά τήν αλήθεια καί τό νόημα τής ζωής.
Όλα όμως γίνονται εδώ, σέ αυτήν καί τήν μόνη ζωή. Καμία μεταφυσική καί κανένα επέκεινα καί εκείθεν καί υπερβατικό καί υπερουράνιο.
Όχι ανοησίες
Όχι δειλία
Όχι πανουργία καί αθλιότητα
Τήν φρικτή στιγμή τού θανάτου μας
Μάθε νά ζείς λέγει ό Σοφοκλής γήινα , μέτρια καί εξαγνισμένα. Ό άνθρωπος στήν βάση του σημαίνει λάθος καί στήν κορυφή του εξαγνισμός. Οί καθαρμοί ήταν ένας από τούς δύο τίτλους τών βιβλίων πού έγραψε ό Εμπεδοκλής. Ό θάνατος στόν Κολωνό είναι ανείδωτος καί αφανής, είναι ή δικαιωμένη μνήμη στόν τόπο καί χρόνο τής αιώνιας δοκιμασίας τού κάθε ανθρώπου πού έρχεται στήν ζωή.
Ό νεκρός πού μένει άθαφτος στό φώς είναι τό ανάποδο τού ζωντανού πού τόν έχουν θαμμένο στό φέρετρο.
Θάπτε με όττι τάχιστα , πύλας Αίδαο περήσο
Όμηρος
Ό Πάτροκλος καί ό Πολυνείκης δέν ζητούν νά ταφιαστούν. Θά ήταν χωρίς νόημα καί γελοίο. Ζητούν νά πεθάνουν τό γρηγορότερο, γιά νά πάψει μέσα στά φρικτά τό πιό φρικτό μαρτύριο πού μπορεί νά ζήσει ό άνθρωπος. Νά γλυτώσουν δηλαδή από τό σωματικό καί κυρίως ψυχικό πόνο μπροστά στόν επερχόμενο θάνατο.
Ό Όμηρος καί ό Σοφοκλής είναι δύσκολο νά γίνουν κατανοητοί από τούς νεοέλληνες φιλόλογους. Ό Πάτροκλος καί ό Πολυνείκης δέν μιλούσαν πεθαμένοι σάν φαντάσματα, αλλά σάν ζωντανοί ετοιμοθάνατοι. Τέτοιους ετοιμοθάνατους μέ τό μάτι πελώριο καί αλλόφρονα σαστισμένο, πού νά τρέμουν παραμονή τής αγίας στάχτης, πρέπει νά δούμε τόν Πάτροκλο καί Πολυνείκη. Τούς ετοιμοθάνατους καί όχι τούς άταφους νεκρούς.
Όσο ό άνθρωπος βαθύτερα πιστεύει σέ Βούδες, Χριστούς, Μωάμεθ, Ράμα, Κρίσνα, Γιαχβέ, τόσο πλησιάζει τό ζώο καί τόσο περισσότερο τό μυαλό του ομοιάζει μέ τό μυαλό ζώο.
Οί Έλληνες αυτοθέλητα λέγει ό Ακραγαντίνος δίδουν τέλος στήν ζωή καί όχι ό θάνατος. Θά πεθάνω θάνατε όχι όταν θελήσεις εσύ αλλά όταν θελήσω εγώ. Σέ τούτη τήν έσχατη ολική πράξη δέν θά γίνει τό δικό σου, αλλά τό δικό μου.
Ό Διγενής ψυχομαχεί,
Κ’ ή γή τόνε τρομάσσει.
Βροντά κί αστράφτει ό Ουρανός
Τό Ηφαίστιο αστροβολάει καί σειέται. Λειώνουν τά σπλάχνα καί τά στοιχεία μέσα στά τρανώματα τού κρατήρα.
Τό άλμα τού εμπεδοκλή στήν μήτρα τού χάους άγγιξε τήν πιό ανθρώπινη πράξη πού έπραξε ό άνθρωπος.
Επάνω στήν στήλη τού μαρμάρου διαβάζεις τό επίγραμμα τού τύμβου :
Ελλάς καί Ήλιο
Ό πρώτος νά βλέπω
Πές μου χριστιανέ, θά τόν ρωτήσεις, πιστεύεις στήν μεταθάνατο ζωή ;
Άν Ναί τότε τό πιό φρόνιμο πού έχεις νά κάμεις είναι νά τού δώσεις ένα τάλληρο νά τού πείς καλημέρα καί νά φύγεις. Γιατί ή απάντηση πού σού έδωσε δείχνει ότι πίθηκο ρώτησες καί όχι άνθρωπο.
Όταν σού μάθουν κάτι επίμονα από τήν νηπιακή ηλικία τότε δέν ξεριζώνεται μέ τίποτα. Γιά νά τό καταορθώσεις πρέπει νά γδάρεις τό ίδιο τό μυαλό σου. Αυτό δέν τό μπόρεσε ό Νεύτων καί ό Πασκάλ.
Ό ΦΟΒΟΣ καί ό ΠΟΝΟΣ είναι ή αιτία πού ό άνθρωπος έπλασε τόν άλλο κόσμο καί τόν Άδη. Καί πάντα μέσα στήν σφαίρα τής ποιήσεως. Στήν σφαίρα τής θρησκείας όμως, ή επινόηση αυτή εκπορεύτηκε από τό χυδαίο στοιχείο τής ανθρωπίνης φεύσεως. Τέτοιος είναι ή ημιμάθεια, ό εγωισμός καί ή αναδρία. Όλα τούτα περιεντυμένα μέ μία πανούργα υποκρισία, πού έδωκε τό στίγμα καί τό χρίσμα τής ψευτιάς μέσα στό παγκόσμιο κεθεστώς καί στίς ανθρώπινες κοινωνίες.
Όμως ό Θάνατος είναι γιά τόν καθένα από εμάς τό ατομικό όριο τού απολύτου. Από τήν στιγμή πού πεθαίνουμε περιερχόμεθα αμέσως στήν ίδια κατάσταση πρίν γεννηθούμε.
Έχτισα τήν Ταρσό καί τήν Αγχίαλο σέ μία μέρα
Τώρα δέν ζώ πιά
Σαρδανάπαλος
Νά ζήσεις ζωντανός σέ όλη τήν ζωή σου τήν γνώση καί τήν λύπη τού θανάτου σου εδώ σέ αυτόν τόν κόσμο.
Νά έχεις τήν γνώση ότι υπάρχεις καί δέν υπάρχεις, ότι ενώ ζείς αυτό πού είσαι σήμερα, καί ταυτοχρόνως ζείς αυτό πού δέν είσαι, δηλαδή τό νεκρός αύριο.
Σέ αντίθετη περίπτωση αφαιρείς από τό προσωρινό τού ζωντανού τό μόνιμο τού πεθαμένου. Ποιός είσαι όμως στήν βάση σου, εάν διαλέξεις τό ελάχιστο από τό πλείστο. Γιατί πρέπει όμως νά έχεις αυταπάτες ;
Ό Οδυσσέας μέ τό νά κατέβει στόν Άδη, λογάριασε όλα τά στοιχεία τής ανθρωπίνης φύσεως : Εκείνα πού ήσαν, εκείνα πού είναι καί εκείνα πού θά είναι. Ό Οδυσσέας είναι ή πνευματική κατάσταση πού έκλεισε μέ οικονομία τέλεια καί πλήρη, ολόκληρο τόν στοχασμό καί τήν Κοσμοθεωρία τών Ελλήνων. Άν θές νά δείς τί είναι ή αρχαία Ελλάδα, νά μελετήσεις τόν Οδυσσέα. Ό Βιργίλιος μέ τόν Αινεία έκαμε ένα Ρωμαϊκό αντίγραφο από τήν Ελληνική ποίηση. Ανάλογο μέ τά αντίγραφα τών αγαλμάτων πού έπλασαν οί Ρωμαίοι πλάστες από τά πρωτότυπα τής Ελληνικής γλυπτικής.
Ή σοφία τού Ζήν, είναι νά ζείς μέσα στήν αυθεντική εγκαρτέρηση τής γνώσης ότι δέν υπάρχει λύτρωση ούτε γιά σένα ούτε γιά τούς δικούς σου, από πουθενά καί από κανέναν. Λύτρωση δέν υπάρχει καί τό μόνο πού μένει είναι νά ζήσει ό άνθρωπος ελεύθερος. Από εδώ πηγάζει αλλά καί ερμηνεύεται ή βαθύτατα αντιθρησκευτική καί ή βαθύτητατα πεσσιμιστική φύση τού Φρόυντ. Μέ άλλες λέξεις, ή βαθύτατη σύνδεση τού στοχασμού του μέ τήν αλήθεια τού κόσμου.
Ή ένταση καί τό σμίξιμο τού έρωτα, είναι τό μόνο πού μπορεί νά μετρηθεί καί βρεθεί ισότιμο πρός τήν ένταση καί τήν σκληρότητα τού θανάτου.
Αλλά γιά ποιόν Θεό μιλάτε εσείς οί χριστιανοί καί άλλοι ένθεοι ;
o Σήμερα τά απορρίματα τής Αμέρικας φθάνουν νά θρέψουν ολόκληρη τήν Αφρική
o Ένας αμερικάνος ξοδεύει ενέργεια γιά 400 Ινδούς
o Ένας αμερικανός σπαταλάει αγαθά, πού τήν εποχή τού Σόλωνα θά έπρεπε νά δουλέυουν 500 άνθρωποι, ανατολή μέ δύση, γιά νά τά παράγουν
Π Ε Θ Α Ν Ε Ο Θ Ε Ο Σ
Τόν κόσμο τόν έσωσε αυτό τό αμείλικτο άρθρο στόν καταστατικό χάρτη τού ΟΗΕ, πού ορίζει ότι όλοι οί άνθρωποι τού πλανήτη, έχουν ίσα δικαιώματα.
Γιά νά εκδοθεί κάθε μέρα ή εφημερίς τών Τάϊμς τής Νέας Υόρκης κόβεται ένα μικρό δάσος. Καί ποιοί τήν διαβάζουν ; Οί αναλφάβητοι αμερικάνοι πού κατάντησαν στήν αμερική τίς κλασσικές επιστήμες νά διδάσκονται καί νά λένε στόν κόσμο, πώς ή κύρια επίδοση τού Αισχύλου, τού Θουκυδίδη καί τών άλλων Ελλήνων, ήταν ή καλλιέργεια τού πνεύματος τών κιναίδων καί αρσενοκοιτών.
Στά γραφεία κηδειών τής Αμέρικας έφθασαν οί δημοκράτες αυτοί, νά πληρώνουν τρελά λεφτά, γιά νά ενοικιάσουν έν κρυφώ καί παραβύστω, ωραία κορίτσια στό φέρετρο προκειμένου νά ικανοποιήσουν τίς νεκροφιλικές των διαστροφές. Περίλυποι οί νεκροθάφτες εξηγούν στούς πενθούντες ότι ή άτυχη νέα φυλάγεται ακόμα στό ψυγείο σέ λίστα αναμονής ενταφιασμού.
Οί Νταβάδες αμερικάνοι απεφάσισαν μέ μία ντιρεκτίβα ότι όλα τά έθνη τού κόσμου θά βαραίνουν τό ίδιο στήν ζυγαριά τών αξιών καί τής ποιότητας, ανεξάρτητα από τήν ιστορική κληρονομιά καί τήν πνευματική παράδοση.
Δηλαδή
o Ελλάδα τού Αχιλλέα, Αλεξάνδρου, Σωκράτη, Αριστοτέλη 1 – 1 μέ τήν Ουγκάντα
o Ή Γαλλία τού Ρουσσώ καί Ροβεσπιέρου 1 – 1 μέ τούς Τουρκομογγόλους
o Ή Ρωσία τού θωρηκτού Ποτέμνκιν 1 – 1 μέ τούς φαλαινοθήρες τής Αλάσκας
o Ή Ιαπωνία τών αυτοκρατόρων καί Σαμουράϊ 1 – 1 μέ τούς Αμερικάνους τού Ναγκασάκι
Ποιός Αρμαγεδώνας προόδου ισοπέδωσε στήν τοπογραφία τής ιστορίας όρη καί λόφους, Νείλους ρύακες, νεκρά θάλασσα καί έρημη χώρα.
Ό πολιτισμός τής Αμέρικα διαπλάθει μαζικούς αριθμούς ανθρώπων μέ δείκτη ύπαρξης τόσο βλαμμένο καί τόσο βλαπτικό γιά τό παρόν καί τό μέλλον τών ανθρώπων, πού αναγκάζεσαι νά παραδεχθείς ότι τέτοιοι άνθρωποι υπολείπονται συντριπτικά σέ σύγκριση μέ τά αθώα ζώα.
Φτάσαμε σήμερα άνθρωποι νά αγαπούν περισσότερο τά οικόσιτα ζώα παρά τούς συνανθρώπους των.
Στήν Αμέρικα σήμερα καταγράφεται επιδημία λέπρας καί αρρώστεια ψυχολογικής αθλιότητας τών μαζών, όπως τήν ονόμασε ό Φρόυντ.
Τέτοια βαριά πανούκλα κανείς δέν μπορεί νά προβλέψει, πώς θά τελειώσει. Ό μισός πληθυσμός τής γής σήμερα ζεί μέ 1 δολλάριο τήν ημέρα, ενώ οί αμερικάνοι καί κάποιοι ευρωπαίοι ζούν πετώντας εκατοντάδες ή χιλιάδες δολλάρια τήν ημέρα.
Πρώτοι, τήν εποχή τού Πλουτάρχου, ό Απολλώνιος Τυανέας καί τήν εποχή τού Νίτσε, ό Καβάφης, κήρυξαν τό θάνατο τού θεού μέσα στήν ιστορία.
Τήν Αρχαιότητα, τήν Λαμπρή Ελλάδα καί παντοδύναμη Ρωμη, ξεθεμέλιωσαν 4 άνθρωποι : ό Ιησούς, ό Παύλος, ό Πέτρος καί ή Μαρία. Άοπλοι μέν αλλά ανίδεοι γιά τό πού τράβαγαν τήν ιστορία. Τί θά καταποντίσει τήν τραγική Αμέρικα καί τίς πλούσιες επαρχίες τής καί συνεργούς στά εγκλήματάς της άγνωστο γιά τώρα. Αλλά ή βροχή καί ό κεραυνός όταν χτυπούν, χτυπούν αδιακρίτως δικαίους καί αδίκους, στάνες καί βοσκούς. Τό σίγουρο είναι ότι μαζί μέ τήν Αμερική θά καταβουλιάξει καί ό πολτισμός τού πλανήτη.
Έτσι είδαν καί κάποτε οί άνθρωποι τόν Πάνα νά πεθαίνει. Ό Πάν γιά τούς Έλληνες συμβόλιζε τήν τιπή τού πόθου μέσα στήν φύση. Εσήμαινε εκείνη τήν ταραχή τού βυθού μέσα στά όντα, τήν φθείρουσα καί τήν ηδονική, πού συνείχε τά φορτία τών νεφών, τά δένδρα, τά χτήνη, τούς ανθρώπους. Ό Πάν ήταν θεότητα πολύσημη, όπως ό Απόλλων μέ τό απολλώνειο, ό Διόνυσος μέ τό διονυσιακό καί ό Ζεύς μέ τό ολυμπιακό στοιχείο τους. Ό θάνατος τού Πανός, μαζί μέ τόν αφανισμό τού κλασσικού κόσμου, εβούλοταν νά σημαίνει καί τόν θάνατο τού ανθρώπου πού τόν έπλασε ή φυσική αγωγή. Πεθαίνοντας ή αρχαιότητα πέθανε κάι ό φυσικός άνθρωπος.
Στήν ηλικία τής ιστορίας καί τού πολιτισμού ό θάνατος τού Πανός σημαίνει τό τέλος τής εφηβείας καί τής ανδρείας τού ανθρώπου. Όσα μεγαλεία καί νά ζήσει κάποιος μετά τά σαράντα του, τά καλά χρόνια πέρασαν. Ότι απομένει τό τραβάμε ολοταχώς γιά τήν αθλιότητα τών γερατειών.
Σήμερα ή ελίτ τών κοινωνιών, επιστήμονες , πολιτικοί, καλλιτέχνες, δέν έχουν ήθος. Τά παιδιά μας γεννιούνται λευκά καί οί ενήλικοι τά βουτούν σέ κολυμπήθρα γιομάτη κατράμι καί πίσσα. Στήν εκάλη καί γλυφάδα σήμερα δίνουν καί παίρνουν οί θεοδόλιχοι, οί στρολογίνες, οί όνισσες καί οί όνοι, οί μούλοι καί τά μουλάρια.
Οί αρχαίες παλαίστρες καί τά στάδια, σήμερα έχουν γίνει μάντρες γιά κριάρια καί στάνες γιά πρόβατα.
Οί άνθρωποι ζούν μονόπαντα τήν ζωή. Τά όντα τά γεννάει τό άπειρο καί χρωστούν νά ξαναγυρίσουν στήν φθορά κατά τόν νόμο τής ανάγκης τού Αναξίμανδρου. Πίσω από κάθε χαρά μάς περιμένει ισόποση λύπη.Ή σύγχρονη ζωή καί ή θρησκευτική ζωή, είναι ένα μέλλον αυταπάτης κατά Φρόυντ.
Αρχαιολόγοι βλέπουν νά περπατούν στούς χορτώνες καί στά μάρμαρα ποντικοί καί βλάττες. Μά πώς διάολε ! εδώ κάποτε γέλασαν καί έκλαψαν άνθρωποι.
Πρίν χρόνια στόν αερολιμένα τής καλαμάτας, οί δημοσιογράφοι ερώτησαν τόν Χήνυ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1995) ποιοί από τήν παγκόσμια λογοτεχνία στάθηκαν δάσκαλοι καί οδηγοί στήν πνευματική του περιπέτεια, ό Χήνυ αποκρίθηκε :
- ό Αισχύλος , ό Σοφοκλής καί ό Καβάφης
τό έν οίδα ότι ουδέν οίδα
Δέν είναι κοβέντα τού Σωκράτη ταπεινοφροσύνης καί γλυκερής σιγουριάς , γιά νά χτυπήσουμε τήν τάχα υπεροψία τής γνώσης καί τής μέθης. Αυτή ή αθώα άμυνα χρησιμοποιείται από τούς χριστιανούς ώς όπλο πονηρής επιθέσεως.
Ή φράση τούς Σωκράτη είναι Γεωμετρική
Ό Σωκράτης σέ κάθε διάλογο προσπαθούσε νά ορίσει μία μόνο έννοια, ποτέ δύο ή τρείς :
Στόν Λύσι τήν Φιλία
Στόν Χαρμίδη τήν σωφροσύνη
Στόν Ευθύφρονα τήν ευσέβεια
Στήν Πολιτεία τήν δικαιοσύνη
Στόν Τιμαίο τήν φύση
Ό Σωκράτης μέ τόν ορισμό τών εννοιών, τό δυσκολότερο έργο τού ανθρωπίνου μυαλού, εισάγει τήν επιστήμη στήν ιστορία τού ανθρωπίνου γένους.
Πλατωνικός έρωτας
Ό ορισμός κάθε έννοιας είναι ατέρμονα δύσκολος καί οί συζητητές πρέπει νά έχουν αγάπη περισσή καί ειλικρίνεια μεταξύ των, καλή πίστη ό ένας γιά τόν άλλο καί εντιμότητα. Αλλιώς κινδύνευαν νά σφαχτούν επάνω στήν συζήτηση.
Πλατωνικοί διάλογοι - Σωκράτης
Έλεγε λοιπόν ό Σωκράτης
- Λύσι ξέρεις τί είναι φιλία ;
- Καί βέβαια ξέρω, εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι.
- Μέ κοροϊδεύεις τώρα
- Ευθύφρονα,ξέρεις τί είναι ή ευσέβεια ;
- Καί βέβαια ξέρω. Εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι
- Μά καλά μέ κοροϊδεύεις τώρα ;
- Θρασύμαχε, ξέρεις τί είναι ή δικαιοσύνη;
- Καί βέβαια ξέρω. Δικαιοσύνη είναι τό συμφέρον τού ισχυροτέρου. Γιατί εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι
Κατόπιν ό Σωκράτης τούς έκανε ερωτήσεις, ώστε νά χάσουν τόν συλλογισμό τους καί τήν ροή, καί τούς υποχρέωνε σιγά σιγά νά ανακαλέσουν τόν αρχικό ορισμό τους καί στό τέλος στενεμένοι από τίς ερωτήσεις καί κάτω από τήν αμείλικτη δύναμη τής επαγωγικής μεθόδου , καθαρά μαθηματικά, τούς έφερνε στήν θέσιν νά παραδεχτούν πώς ότι ήξεραν τελικά δέν τό ξέρουν.
Όλοι νομίζουν ότι γνωρίζουν, αλλά ό Σωκράτης ήτο αυτός πού εγνώριζε αληθινά ότι δέν εγνώριζε.
Τά ζώα μόνο δέν γνωρίζουν, ότι τελικά δέν γνωρίζουν τίποτα.
Ό Σωκράτης δέν ειρωνεύεται ότι δέν γνωρίζει τίποτα, πραγματικά γνωρίζει ότι δέν γνωρίζει, αλλά οί φιλόλογοι σήμερα καί οί καθηγητές είναι τόσο τούβλα πού διδάσκουν ότι αυτή ή φράσις τού Σωκράτη είναι «σωκρατική ειρωνεία».
Ό Ιησούς στήν ερώτηση τού Πιλάτου τί είναι αλήθεια, σιωπά δείχνοντας άγνοια ανάλογη τού Σωκράτη. Τό ού γάρ οίδασι δέν είναι πρός εκείνους πού τόν σταυρώνουν, αλλά σέ όλους τούς πιστούς κάθε θρησκείας, πού έχουν τήν παράκρουση καί τήν βλακεία νά πιστεύουν σέ έναν άνθρωπο καί νά τόν ονομάζουν θεό.
Τό τρωτό τής Ιησουϊκής ειρωνείας, είναι πώς ό Ιησούς πού τήν διανοήθηκε ή τήν εκτέλεσε, άφησε τούς άλλους νά τόν υψώσουν σέ θεό. Ό Ιησούς ζεί έναν εγωισμό πού έφθασε στήν απόλυτη Ύβρι. Καί εδώ είναι πού ή τραγωδία τού Ιησού υπολείπεται καί υστερεί συντριπτικά σέ σύγκριση μέ τήν αττική τραγωδία. Είναι απολύτως αφύσικη καί απόλυτα απάνθρωπη. Ή αττική τραγωδία όμως είναι απολύτως φυσική καί ανθρώπινη.
Γιαυτό ό κάθε ηλίθιος είναι ηλίθιος, επειδή δέν τό ξέρει, ό ηλίθιος πού τό ξέρει στόν Ντοστογιέβσκι λέγει : Μά τί ηλίθιος είμαι, αφού ξέρω πώς είμαι ηλίθιος.
Άν σηκώσεις τά μάτια ψηλά θα δείς τόν αληθινό θεό, όχι αυτόν πού άλλοι έφτιαξαν γιά εμάς. Ό θεός των είναι ένα φαρμάκι τής ιδεαλιστικής παγίδας. Είναι ένα βδέλυγμα τού ιερατίου. Είναι δόλος, απάτη, πλάνη, σκόπιμη παραποίηση τής φυσικής αλήθειας.
Ψηλά θά δείς τόν Ηρακλή μέ τό ρόπαλό του, τόν αστραφτερό Ωρίωνα μέ τό σπαθί του, τόν ακεστήρα Ασκληπιό, τόν αλάθευτο τοξότη, τόν Ηνίοχο, τόν Κάστορα καί τόν Πολυδεύκη. Ό Μέγας Κύων είναι εκεί καί οί Κύνες θηρευτές, ή Λύρα μέ τά τραγούδια της (ό Βέγγα), ό Πήγασος καθώς καί ό Περσέας μέ τήν Ανδρομέδα.
Τέτοια στέκεται ή χρυσή οδηγία τού Ελληνικού Ουρανού. Καθώς τήν τελούμε καί τήν εκτελούμε, κατέχουμε ότι δέν ζήσαμε τσάμπα.
Δέν ανταλάξαμε τόν πολύτιμο πλούτο τής εφήμερης ζωής μέ τήν στέρφα πλάνη τής Αθανασίας τών ηλιθίων Πιστών.
Ταξιδεύουμε στήν γή όπως οί Δίδυμοι στόν Ουρανό.
Μ έ τ ή ν μ έ ρ α μ α ς θ ν η τ ή
Ή Α ψ ε υ δ ή ς γ ν ώ σ η
γ ι ά τ ή ν μ ο ί ρ α μ α ς ε ί ν α ι Α θ ά ν α τ η .
Καθώς κοιτάς τό Μηδέν στά Μάτια
Νά μήν Αποκαρτερήσεις
Από Οργή γιά τούς Αιώνες πού Δέν θά Υπάρχεις
Δ.Λιαντίνης
Ή ερώτησις τής Μαργαρίτας : Πιστεύεις στόν Θεό ; Ή ερώτησις τής Μαργαρίτας είναι ή απόκριση τού Φάουστ πού γεννά τό βαθύπλουτο τού προβλήματος.
Ποιός τολμά νά ειπεί δέν πιστεύω στόν Θεό ;
Ποιός τολμά νά ειπεί πιστεύω στόν Θεό ;
Έτσι αποκρίθηκε ό Φάουστ στήν ερώτηση τής Μαργαρίτας.
Ή απόκριση σύμφωνα μέ τήν λογική επιστήμη, καταργώντας σύμφωνα μέ τήν αρχή τής αντιφάσεως τό πρώτο καί δεύτερο, δέχεται τό τρίτο. Όπως έδειξε καί στήν φυσική ή αρχή τής απροσδιοριστίας. Ό Φάουστ θά απαντήσει : τρίτον χωρεί. Κάπου δηλαδή ανάμεσα στήν Τρίτη καί τέταρτη πρέπει νά παρέπεσε ή αλήθεια, όπως είπε καί ό Ελύτης.
Άν αποκριθούμε ναί ! πιστεύω στόν Θεό, γίνομαι αυτοστιγμή μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα καί στενόμυαλα κάτι πού δέν τό ξέρω, σάν αληθινό. Καταντώ δογματικός. Καί ή επιστήμη θά μέ πετάξει έξω από τά όριά της.
Άν αποκριθούμε όχι ! δέν πιστεύω στόν Θεό, γίνομαι πάλι μωρός. Γιατί δέχομαι στενόκαρδα καί στενόμυαλα κάτι πού πάλι δέν τό ξέρω σάν αληθινό. Ή επιστήμη πάλι θά μέ πετάξει έξω από τά όριά της.
Τί απομένει νά αποκριθούμε ;
Αύτο είναι τό πρόβλημα πού γεννά τήν ανεξάντλητη γονιμότητα τού προβλήματος.
Γκαίτε : Μάς μένει ότι δίδεται σέ εκείνο τό σημείο , τό απείρως ελάχιστο ανάμεσα στό Όχι καί τό Ναί, νά τό ευρύνουμε – νά τό πλατύνουμε – νά τό βαθύνουμε καί νά τό εκτείνουμε.
Φάουστ : όποιος πιστεύει στόν Θεό έχει μέσα του έναν νεκρό Θεό.
όποιος δέν πιστεύει στόν άνθρωπο έχει μέσα του έναν νεκρό
άνθρωπο.
Όποιος πιστεύει αλλά δέν πιστεύει στόν Θεό
έχει μέσα ζωντανό τόν νόμο τής φύσεως
Οί θεοί τών θρησκειών όπως διάβολος γιά τούς Ινδούς, Μωυσής καί Γιαχβέ γιά τούς εβραίους, Μωάμεθ γιά τούς Ισλαμιστές, Βούδας καί Κομφούκιος γιά τούς ανατολίτες, Μαρδούκ, Κυβέλη, Μίθρας, Βαάλ, Αστάρτη γιά τούς Μεσοποτάμιους, αργότερα Λούθηρος, Βραχμάνοι, Ραββίνοι, Μουφτήδες, Μουλάδες, Πατριάρχες, Παπάδες, Πέτροι καί Πάυλοι, όλοι γυρολόγοι καί λατερνάδες.
Ή αναζήτηση τού Θεού απευθύνεται στόν δίκαιο άνθρωπο, στόν φρόνιμο, δηλαδή στόν λογικό καί πάσχοντα.
Ό Θεός γιά τά μέτρα τού ανθρώπου είναι καί δέν είναι
Υπάρχει καί δέν υπάρχει πού λέει ό Φάουστ
Έχει καί δέν έχει όνομα πού είπε καί ό Ηράκλειτος
«Τώ αγνώστω» πού έλεγαν καί στήν Αθήνα
Ντοστογιέβσκι :
Εάν πιστεύεις, δέν πιστεύεις ότι πιστεύεις
Εάν δέν πιστεύεις , δέν πιστεύεις ότι δέν πιστεύεις
Καί ό Μεγάλος Ευριπίδης θά πεί :
Τί είναι Θεός καί τί μή Θεός , καί τί ανάμεσά των ;
Ποιός άνθρωπος τό έψαξε καί βρήκε μακρυνότερο τέλος ;
Ό θεός τού Ευριπίδη είναι τό πιστεύω τού Φάουστ (Γκαίτε) καί τού Σταυρόγκιν (Ντοστογιέβσκι). Ό μή θεός τού Ευριπίδη είναι τό δέν πιστεύω τού Φάουστ καί τού Σταυρόγκιν. Τέλος τό ανάμεσα στόν Θεό καί στόν μή Θεό τού Ευριπίδη είναι τό ανάμεσα στό Νάι καί Όχι τού Γκάιτε καί τού Ντοστογιέβσκι.
Είναι ό άνθρωπος τής γής πού, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σέ ζωή καί θάνατο, αγωνίζεται νά κατανοήση τό νόημα τής υπάρξεώς του μέσα στό σύμπαν.
Μετά τά Φυσικά καί τής πρώτης θεολογίας τού Αριστοτέλη, ή μέ τό φώς τής νοήσεως καί τής γνώσης, όχι όμως μέ τήν ανοησία καί τό σκότος τών θρησκειών :
Ή σύλληψη αυτή μάς οδηγεί νά αντικρύσουμε τό ίδιο τό σώμα τού Θεού. Όλα τά γνωρίζουμε τώρα πιά γιά τόν Θεό, εκτός από ένα. Εκτόε από τόν νού του. Σημείο πού οί κοσμολόγοι τό λένε μοναδικότητα άγνοιας τού ανθρώπου, ή singularity τής σχετικιστικής φυσικής ή ανωμαλία.
Μέ τόν Χάμπλ ό άνθρωπος έφτασε στά όρια τού χώρου καί στήν αρχή τού χρόνου. Τήν απόσταση ανάμεσα σέ ουρανό καί γή καί καταχθόνια τήν εμέτρησε ώς τήν άκρη.
Δέν μετράμε πλέον τίς μέρες μέ τίς Ολυμπιάδες, τούς ρωμαϊκούς μήνες, τήν εγίρα τού Μωάμεθ καί τά πρό καί μετά τών χριστιανών.
• Σήμερα γνωρίζουμε τό ύψος τού Θεού σέ έτη φωτός.
• Σήμερα γνωρίζουμε τήν ηλικία του σέ έτη ζωής
• Πώς εγεννήθη (σωματίδιο τού Θεού - Higgs)
• Τί τρώει (Υδρογόνο, ήλιο, βηρύλιο)
• Πώς λειτουγεί τό πεπτικό του σύστημα μέ τί πυρηνικές συντήξειις στό εσωτερικό τών αστέρων.
• Πώς ασπρίζουν τά μαλλιά του μέ τούς ερυθρούς γίγαντες καί τούς λευκούς νάνους, καί πώς καραφλιάζει. Οί μελανές οπές δέν έχουν τρίχες ισχυρίζεται ό Χώκιν.
• Γνωρίζουμε ακόμα τό μέρος όπου αποπατεί μέ τούς αστέρες νετρονίων καί τίς μελανές οπές, καί τί λογής είναι τά περιττώματά του. 1κυβικό εκατοστό κόπρανα τού Θεού, ζυγίζουν 1 δις τόνους βάρους
Ιερείς καί θεολόγοι, είναι ή τάξη πού πρέπει νά λείψει από τίς κοινωνίες τών ανθρώπων. Όπως ακριβώς οφείλουν νά λείψουν οί ξεματιάστρες καί οί μάγοι, οί κομπογιανίτες καί οί τεκετζήδες.
Οί φέροντες τόν Θεό εβραίοι, δέν έκαναν ανακαλύψεις, αλλά μάς έφεραν τήν Αποκάλυψη. Οί Εβραίοι καί Ιουδαιοχριστιανοί δέν εδημιούργησαν επιστήμη, όπως οί Έλληνες. Απέναντι στήν προσωκρατική φυσική καί ευκλείδεια γεωμετρία, οί εβραίοι τό μόνο πού κατάφεραν νά στήσουν, ήταν νά στήσουν τόν νοητό ναό τού Ιεζεκιήλ. Απέναντι στήν φιλοσοφία τών Ελλήνων, τήν διαλεκτική των μέθοδο δηλαδή, οί εβραίοι έστησαν τό δεσποτικό λόγο τών πατριαρχών, τών κριτών, τών βασιλέων, τών προφητών. Απέναντι στό γεωμετρημένο ήθος τού ελληνικού δράματος, έστησαν τήν καρμανιόλα τού μωσαϊκού δεκάλογου. Απέναντι στήν ελληνική δημοκρατία τόσο τού Ιωνικού όσο καί δωρικού τύπου, οί εβραίοι έστησαν τό αρχέτυπο τού Γιαχβέ.
«Εγώ είμαι ό κύριος ό θεός σου, καί οί άλλοι θεοί έξω από μένα δέν υπάρχουν» είναι ό πρώτος νόμος τών εβραίων καί χριστιανών. Τό κενό πού έχουν στήν κοσμοθεωρία των, οί εβραίοι, οί χριστιανοί καί γενικά οί θρησκείες, λόγω τής απουσίας τής λογικής, τό εκάλυψαν μέ τήν αυθαίρετη επινόηση τού θεού. Οί πιστεύοντες στόν θεό καλλιεργούν τήν γή τής πίστεως, οί Έλληνες εκαλλιέργησαν τήν γή τής γνώσεως. Ό θεός είναι δήμιος, ενώ ό Έλλην δικαστής. Ό θεός είναι αδίστακτος, ό Έλλην είναι ευγενικός.
Γιαυτό ενίκησαν οί εβραίοι τούς Έλληνες. Οί εβραίοι εχρησιμοποίησαν σάν όπλο τόν χριστιανισμό, ένα νόθο καί μυσαρό παρασάρκωμα τού σώματός των, από τούς ίδιους απόβλητο καί αφάνισαν τήν ωραία Ελλάδα. Ότι δέν εκατάφερε ή ανδρεία, τό κατάφερε ό δόλος. Έτσι μέ δόλο καί απάτη ενικήθη ό Διγενής από τόν Χάρο.
Έτσι μάς κατάντησαν οί Βυζαντινοί Πατριάρχες τότε καί οί βαζιβουζούκοι παπάδες σήμερα. Οί Νεοέλληνες σήμερα δέν έχουν νά δείξουν τίποτα, ενώ οί εβραίοι Φρόυντ, Μάρξ καί Αϊνστάϊν έχουν επιβληθή σέ όλον τόν πλανήτη. Πετάξαμε τόν Ρήγα, τόν Κοραή, τόν Δραγούμη, τόν Καστοριάδη, τόν Καραθεοδωρή, τόν Γιαννόπουλο καί μετά τί; ; Έμ δέν τραβάει μπροστά ό άνθρωπος μέ τό θυμιατό καί μέ τά κυριελέησον
Ή πείρα τού έρωτα καί ή πείρα τού θανάτου
Ό Έρωτας καί ό θάνατος είναι δύο στιγμές απόλυτα μοναδικές γιά τόν καθένα μας. Ποτέ δέν γίνεται νά ζήσουν δύο άνθρωποι τήν ερωτική τους βίωση μέ όμοιο τρόπο. Αλλά μέ όμοιο τρόπο ποτέ δέν γίνεται νά ζήσουν καί τήν βίωση τού θανάτου. Ό Μάκμπεθ έζησε εντελώς διαφορετικά πράγματα στόν θάνατό του από τόν τραγικό Οθέλλο, κατά Σαίκσπηρ. Καί ή Ναστάσια Φιλίπποβνα έζησε διαφορετικά τόν έρωτα από τήν Ιοκάστη κατά Ντοστογιέβσκι καί Σοφοκλή.
• Κάθε φορά πού ερωτέυεται κάποιος γεννιέται τό σύμπαν
• Κάθε φορά πού πεθαίνει ένας άνθρωπος πεθαίνει τό σύμπαν
Ό έρωτας καί ό θάνατος δέν είναι απλές καταθέσεις τής ενόργανης ζωής. Ό έρωτας καί ό θάνατος είναι οί δύο νόμοι ανάμεσα στούς οποίους ξεδιπλώνεται ή διαλεκτική τού σύμπαντος. Τά 92 στοιχεία τής ύλης έγιναν γιά νά υπηρετήσουν τόν έρωτα καί τόν θάνατο. Οί 4 θεμελιώδεις δυνάμεις τής φύσεως, ηλεκτρομαγνητική ασθενής ισχυρή βαρυτικής, λειτουργούν γιά νά υπηρετήσουν τόν έρωτα καί τόν θάνατο.
Άδης καί Διόνυσος έν’ καί ωυτό (Ηράκλειτος)
Μόλις ειν’ έτσι δυνατός ό έρωτας καί ό χάρος (Σολωμός)
Τί έρωτας , τί θάνατος , δέν έχεις νά διαλέξεις (Δημοτικός δεκαπεντασύλλανος)
Ό Έρωτας Φιλότητα καί ό Θάνατος Νείκος (Εμπεδοκλής)
Τήν φύση ποσώς τήν ενδιαφέρει , άν υπάρχουμε εμείς σάν μονάδες. Άν υπάρχεις εσύ καί εγώ ή άν υπάρχει ή λεμονιά στόν κάμπο καί άν στά όρη λειώνει τό χιόνι γιά νά ποτίζονται οί τρυφεροί κλώνοι. Τήν φύση τήν ενδιαφέρει ή διαιώνιση τών ειδών γιά όσο χρόνο γίνεται. Όταν εξαφανιστεί ένα είδος, τότε ή φύσις θά τό ενταφιάσει καί ταυτοχρόνως θά μεριμνήσει νά τό αντικαταστήσει μέ ένα νέο είδος. Τό 99% τών εμβίων όντων πού υπήρχαν πρίν 600 εκατομμύρια χρόνια, σήμερα έχουν εξαφανισθεί. Στήν φύση τίποτα δέν μένει ανωλέθριο. Ή φύση οικοδομεί καί φροντίζει τήν αλυσίδα τής ανόργανης ύλης. Ή φύση πετυχαίνει τήν διαιώνιση τών ειδών μέ τήν γενετήσια ηδονή. Μέ τόν ίμερον τών Ελλήνων καί τήν voluptas καί libido τών Λατίνων.
Ιερατίο, συναγωγή, κατήχηση (δέν λέω εκκλησία, γιατί ή εκκλησία είναι ωραία ελληνική λέξη καί δηλώνει τόν αγνό καί ρωμαλεό δήμο). Ή παράκρουση, ό φανατισμός, ό παραλογισμός είναι εκεί. Οί θρησκείες εμπήκαν στόν δρόμο καί έφεραν μαζί των όλα τά λερωμένα καί άπλυτα τής ιστορίας.
Ήρθαν στή χώρα τού πολιτισμού από τό πουθενά καί αφορίζουν Ρήγα, Κοραή, Ροϊδη, Λασκαράτο, Καϊρη καί άλλους.
Έλληνες ελευθερούτε θεών τε πατρώων έδη (Αισχύλος)
Σ Ω Κ Ρ Α Τ Η Σ
Δύο είναι οί αιτίες γιά τίς οποίες ό Σωκράτης ανέβηκε καί μαρμάρωσε στό περίοπτο βάθρο του, μάς λέει ό Αριστοτέλης.
Ή μία είναι ότι εδίδαξε τό ορίζεσθαι καθόλου, καί ή άλλη ότι επινόησε τούς επακτικούς λόγους.
Μέ τό πρώτο ό Σωκράτης πέτυχαι νά ορίσει τίς έννοιες. Δυσάρεστο έργο καί δύσκολο. Τί είναι ελευθερία, δικαιοσύνη, αρετή, φιλότιμο. Ό Σωκράτης εδίδαξε πώς ό ορισμός είναι ένας. Γιά νά ορίσεις μία έννοια, μάς είπε, θά τήν περιγράψεις μέ τόσες καί τέτοιες λέξεις, ώστε νά μήν μπορείς νά αλλάξεις ούτε μία. Αυτό είναι ανακάλυψη όπως εκείνες τού Αριστοτέλη καί Νεύτωνα, όπως τού Ιάσονα καί Κολόμβου, όπως τού Ηράκλειτου καί Δαρβίνου, όπως τού Αρίσταρχου καί Κοπέρνικου.
Τό δεύτερο πού επέτυχε είναι οί επακτικοί λόγοι. Εισηγήθηκε δηλαδή τήν επαγωγική μέθοδο. Τήν επιστήμη τού ανθρώπου τήν έφεραν οί Έλληνες, καί γιά τούτο ξεχωρίζει ό Ελληνικός από όλους τούς πολιτισμούς.
Καθώς είμαστε ημιμαθείς καί προχειρολόγοι καί πνευματικά νεόπλουτοι, ισχυριζόμαστε καμιά φορά ότι επιστήμη έκαμαν καί άλλοι αρχαίοι λαοί. Οί Αιγύπτιοι, οί Αζτέκοι, οί Ασσσύριοι, οί Κινέζοι, οί Χαλδαίοι κ.α.
Λάθος. Επιστήμη έκαμαν μόνο οί Έλληνες. Οί άλλοι έκαναν εμπειρικές διαπιστώσεις, όπως αστρολογία λόγου χάρη, αντί γιά αστρονομία. Κομπογαννιτισμός αντί Ιατρικής καί παπαδαριό αντί φιλοσοφίας, καί αγροφυλακή αντί γεωμετρίας. Μαγεία καί κατηχητικό αντί γιά αρετή καί ηθική. Κρυφτό καί αμπάριζα αντί αθλητισμό.
Ιδού γιατί ό Σωκράτης, γιός Σωφρινίσκου καί Φαιναρέτης ήτο ή μαμμή τής ιστορίας τής επιστήμης. Ό πρωτόπλαστος τής επιστήμης καί ό αρχιπυροβάτης τής αληθείας. Ό σημαιοφόρος στήν μεραρχία τών εφευρετών τού ανθρωπίνου γένους. Ή διαλεκτική μέθοδος τού Σωκράτη είναι καθαρά μαθηματικά. Πού γίνονται ακόμα πιό δύσκολα γιατί δέν προχωρούν μέ αριθμούς καί σύμβολα, αλλά μέ έννοιες.
Ό Σωκράτης είναι ό θρίαμβος τής αστικής ηθικής
Ή Ελληνική αρετή καί ή ηθική ελευθερία τών Ελληνών είναι τό υπέροχο τού Ελληνικού πολιτισμού. Αντιθέτως πόσο αφύσικη καί μοχθηρή είναι ή ηθική τών εβραιοχριστιανών. Εκείνο τό ού μοιχεύσεις τού μωσαϊκού νόμου πόσες φορές άραγε έχει παραβιαστεί από τούς ίδιους ψεύτες καί απατεώνες χριστολάτρες.
Ή αρετή τών ελλήνων κρύβει βούληση, δύναμη, φυσικότητα, υγεία, πόνο, εμορφία. Πράγμα πού τήν έκανε αβάσταχτη σέ όλους τούς κατοπινούς ευρωπαίους, νεοέλληνες, χριστιανούς, αμερικανούς καί άλλους.
Σύμφωνα μέ τό πνεύμα τού Σωκράτη, τό νά’ σαι άνθρωπος δηλώνει ότι δέν κρεουργείς τό φυσικό τής ανθρώπινης υπάρξεως μέ διαταγές- γιαταγάνια- τού τύπου ού μοιχεύσεις τών εβραίων. Τό ού μοιχεύσεις απεργάζεται καταπίεση, απωθήσεις, νευρώσεις, διαστροφές. Δέν μπορεί νά υπάρχει απόλυτο στήν ανθρώπινη συμπεριφορά. Όποιος μπορεί μπορεί, όποιος δέν μπορεί δέν είναι λάθος, έτσι είναι ή φύσις.
Ή ελληνική αρετή είναι νά χαίρεσαι τήν ζωή πού είναι σύντομη καί ανεπίστροφη. Αλλά μέσα στόν ρυθμό καί τήν τάξη. Φυσική καί ελεύθερη, αλλά μέ γνώση καί πειθαρχία. Εκείνο πού θά σέ κρίνη δέν είναι ή ηθική σου πτώση , αλλά ή βούληση γιά δύναμη πού θά βρίσκει στόν δρόμο νά σέ αναβάζει ξανά στήν καθαρή σου αρχικότητα.
Ό Σωκράτης ήτο τραγικό πρόσωπο
γιατί ήξερε ότι ή φύσις καταδικάζει τό λουλούδι νά μαραίνεται
γιατί έβλεπε ότι ήτο σοφός μέ ωραία ψυχή, αλλά άσχημος καί γέρος
γιατί μέσα στήν φύση δίπλα στήν ευωδία τού βασιλικού, είναι ή ανυπόφορη ή δυσωδία τού πτώματος πού αποδομούν τά σκουλήκια.
Γιατί ήξερε πώς μόνος του καταδίκασε τόν εαυτό του νά πιεί τό φαρμάκι, γιά νά γλυτώσει από τήν άχρηστη ζωή καί τό άθλιο γήρας
γιατί δέν εξαπατήθηκαν οί αθηναίοι νά τόν δικάσουν άδικα, αλλά αυτός εξαπάτησε τούς αθηναίους νά τόν δικάσουν δίκαια
ό αρχιτέκτων τής καταδίκης τούς Σωκράτη δέν ήτο ή δικαστική πλάνη ενός λαού πού δέν ήξερε, αλλά ή τραγική σοφία ενός σοφού πού ήξερε
ό φρόνιμος ένας μεταχειρίστηκε σάν εργαλείο τούς άφρονες πολλούς
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΦΕΥΓΕΙ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΧΑΡΗ
ΣΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝΩ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΖΩΑ, ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ,
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,
ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ.
« Ώ ΚΡΙΤΩΝ , ΤΏ ΑΣΚΛΗΠΙΏ ΟΦΕΊΛΟΜΕΝ ΑΛΕΚΤΡΥΌΝΑ,
ΑΛΛ΄ΑΠΟΔΌΤΕ ΚΑΙ ΜΉ ΑΜΕΛΉΣΗΤΕ »
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αλήθεια
Σήμερα ό άνθρωπος είναι ένα ζώο πού τρέχει νά προλάβει τούς στόχους του, καί κάθε φορά πού πετυχαίνει έναν, αμέσως έχει εμφανιστεί στό ορίζοντα νέος. Ή ζωή μας είναι μία παραπομπή σέ συνεχώς εμφανιζομένους στόχους κατά τό ακόλουθο σχήμα :
1) Επίπεδο. Νά τελειώσω τό λύκειο , νά περάσω στίς πανελλήνιες, νά πάρω πτυχίο, νά βρώ δουλειά, νά παντρευτώ, νά κάνω 1,2 παιδιά, νά χτίσω σπίτι, νά πάρω αυτοκίνητο καί νά πάω ένα καλοκαίρι διακοπές.
2) Επίπεδο. Νά χτίσω εξοχικό, νά πάρω καλύτερο αυτοκίνητο, από Honda σέ BMW καί νά πάω διακοπές στήν Μύκονο, επίσης νά γραφτώ στούς μασόνους ή σιωνιστές γιά νά γίνω μία μέρα β-Ο-λευτής.
3) Επίπεδο. Νά αποκτήσω κοινωνική επιφάνεια, νά βγώ κάποια μέρα στήν τελεβιζιόν νά μέ θαυμάΞουν καί νά πηγαίνω σέ κέντρα διασκεδάσεως μέ μοντέλα – μοντέλους, δημοσιογράφους καί άλλους τέτοιους.
4) Επίπεδο. Νά έχω οδηγό στήν λιμουζίνα μου, νά έχω φουσκωτούς γιά μπράβους, νά γίνω πολιτικός ή επιχειρηματίας καί νά μέ κάνουν τεμενάδες όλοι.
Έρχεται λοιπόν μία ωραία πρωϊα στίς δυσμές τού βίου μας, καί τίποτα από αυτά δέν έχουμε πετύχει. Τότε γκρεμιζόμαστε απότομα μέσα σέ άπατο χάνδακα. Έχουμε πεθάνει χωρίς νά τό καταλάβουμε, όπως ακριβώς ζήσαμε χωρίς νά υπάρξουμε.
Ή αδιάκοπη μέριμνα νά πραγματώσουμε τούς στόχους πού θέτουμε, σκεπάζει όλη τήν ζωή μας, έτσι ώστε όλα τά βαθύτερά τής νά βυθίζονται στό σκότος. Μπάινουμε σέ ένα είδος οντολογικής ομίχλης, πού κρύβει τό τοπίο τής υπάρξεώς μας. Ζούμε μέσα στήν λήθη, δηλαδή δέν ζούμε στήν αλήθεια.
Αλήθεια είναι εκείνο πού βλέπεις καί ζείς, όταν αναδυθείς από τήν λήθη. Τό α είναι στερητικό καί αλήθεια είναι τό έξω από τήν λήθη. Ζώντας στήν οντολογική λήθη ζούμε σάν πεθαμένοι.
Ή μελέτη τής ιστορίας κακόμαθε τήν σκέψη μας νά σταματά σέ πρόσωπα πού μετριούνται. Λέμε Θερμοπύλες ίσον ό Μεγάλος Λεωνίδας, λέμε Κάννες ίσον ό ανόητος Τερέντιος Ουάρρων, Στάλινγραντ ίσον ό τραγικός Φόν Πάουλους καί ό Γκαίρινγκ πού τόν πήρε στόν λαιμό του, Σαγγάριος καί ό Μεγάλος Παπούλας, αλλά ό ανόητος Χαντζηανέστης. Αμερική 1865 ίσον ό τραγικός Ρόμπερτ Λί καί παλιότερα Λατινική Αμερική ίσον οί ανόητοι Κορτέζ καί Πιζάρο.
Γιά προσπάθησε όμως νά δείς έναν έναν τούς 300 πού έπεσαν στίς Θερμοπύλες, τούς 50.000 λεγεωνάριους πού έπεσαν στίς Κάννες, τούς 90.000 πού έπεσαν στό Στάλιγκραντ, τούς 20.000 πού έπεσαν στόν Σαγγάριο, τούς χιλιάδες πού έπεσαν στήν Καρολίνα, Γεωργία καί τούς εκατομμύρια ινδιάνους πού έπεσαν στό Μεξικό καί Περού. Καί ό καθένας τους πρέπει νά βαραίνει όπως ό Λεωνίδας, ό Γκαίρινγκ, ό Ουάρρων κτλ.
Προσπάθησε νά αντικρύσεις όλους τούς ανθρώπους πού έχουν πεθάνει τά τελευταία 12000 χρόνια πολιτισμού μέχρι σήμερα. Όπως ουσιαστικά είμαστε ανύπαρκτοι γιά τούς κατοίκους τής Κίνας καί τής Γουατεμάλας, είμαστε καί πεθαμένοι στήν οντολογική μας λήθη. Έκτός τίς 5, 10 εκατοντάδες ανθρώπους πού γνωρίζει ό καθένας μας γιά τούς άλλους, καί ό καθένας από τούς άλλους γιά εμάς, τί θά γίνει όταν λείψουν καί αυτοί.
Λίγο ακόμα καί θά τά ξεχάσεις όλα
Λίγο ακόμα καί θά σέ ξεχάσουν όλα
Ή λέξη Man στά Γερμανικά είναι αόριστη αντωνυμία καί σημαίνει κάποιος. Ό Χάϊντεγγερ χωρίζει τούς ανθρώπους στούς Πλείστους, αυτούς πού τούς έχει απορροφήσει ή μέριμνα καί στούς Ελάχιστους πού ό καημός καί τό μεράκι γιά τόν άνθρωπο καί τήν μοίρα τούς απορροφά σέ τέτοιο βαθμό, ώστε ζούν έξω από τήν μέριμνα καί τήν οντολογική λήθη. Ζούν στήν αλήθεια τής υπάρξεώς τους. Αυτοί βοούν μόνοι των στήν ερημιά, στά άγρια μεσάνυχτα :
Τί είναι ;
Τί πρέπει ;
Είναι ή φυσική σχιζοφρένεια τής μεγαλοφυίας
Αυτοί μένουν έξω από τήν ευδοκίμηση καί τήν πρόοδο, όπως τήν εννοεί ό πολύς ό κόσμος. Άλλοι τρελαίνονται άλλοι αυτοκτονούν, όπως ό Βαν Γκόγκ.
Επαμεροι, τί δέ τις ; τί δ’ ού τις ; σκιάς όναρ άνθρωπος
Είμαστε τής στιγμής, τί είναι , τί δέν είναι κάποιος ; ό άνθρωπος είναι ίσκιος ονείρου
Πίνδαρος
Ν Ε Ο Ε Λ Λ Η Ν Ε Σ
Εχάσαμε στεριές μεγάλες καί θάλασσες πλατιές, πού γιά 120 αιώνες ήσαν ατόφυα Ελλάδα. Σήμερα τίς κοιτάμε μακρυά, όπως ό Κολοκοτρώνης από τήν Ζάκυνθο εκοίταγε τόν Μοριά καί έκλαιγε.
Καί τί νά ειπείς, πού έρχεται τό πρωί καί τό δείλι καί πίνουμε τόν καφέ μας στήν παραλιακή.
Ω Έλληνες πώς πέσαμε στό λαγούμι τού φόβου ;
Πώς εμείς οί σύγχρονοι Έλληνες έχουμε τόσα κοινά μέ τούς προγόνους μας, όσα ό χασαποσφαγέας μέ τίς μοδίστρες.
Ή δάφνη κατεμαράνθη εψιθύριζε ό Σολωμός κλαίγοντας
Ποιά Ελλάδα μακάριε άνθρωπε, μόνο οί ίσκιοι καί σύννεφα έχουν μείνει από Ελλάδα. Κανένας δέν τήν ξέρει, κανένας δέν τήν μελετά, κανένας δέν τήν συλλογάται
Κλάψε με , μάνα κλάψε με ,
Καί πεθαμένο γράψε με
Οί ξένοι ασχολούνται μέ τήν Ελλάδα, όπως εμείς στήν Ελλάδα παραγγέλνουμε καφέ στό καφενείο καί στά μπιλιάρδα. Αυτήν τήν εικόνα έχουν οί ξένοι γιά τήν ελλάδα. Ό Σουλτάνος σήμερα είναι ό έλληνας πολιτικός, αυτό τό γομάρι πού δέν ξέρει τί του γίνεται πέρα από τήν τσέπη.
Σέ ποσότητα άν ό πλανήτης ήτο 1000 άνθρωποι, οί Έλληνες είμαστε 2 άτομα ανάμεσα στούς χίλιους πού τρεκλοπατάμε μέσα στό πλήθος, ζαλισμένοι φουκαράδες.
Σέ ποιότητα είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα, μέ μιά ιστορία πού δέν τήν ξέρουμε, αλλά είμαστε σίγουροι ότι ήτο λαμπρή καί περιμένουμε οί ξένοι νά πέφτουν ξεροί μπροστά στό μεγαλείο της.
Οί θεωρίες τών διαφόρων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στούς Φράγκους καί αντιμετωπίζουν τούς Έλληνες όπως τούς φελλάχες τής Αιγύπτου.
Σχέση μέ τούς Αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς λέγουν οί Γάλλοι, Άγγλοι καί Γερμανοί. Εμείς λέγουν τούς ανακαλύψαμε, τούς ανασκάψαμε, τούς αναστυλώσαμε καί τούς εξηγήσαμε. Αλήθεια δέν είναι κύριοι Μπαμπινιώτιδες καί άλλοι άσχετοι δημόσιοι υπάλληλοι φιλόλογοι καί αρχαιολόγοι πού πάτε στήν ακρόπολιν σάν τουρίστες καί κάνετε διατριβές στά έργα τού Σλήμαν καί Έβανς.
Γιά τούς Ευρωπαίους είμαστε μία δράκα ανθρώπων απρόσωπη ανάμεσα στούς Βαλκάνιους, τουρκαλαβανοί καί αράπηδες. Μέ ρούσικο τυπικό στήν γραφή, μέ τούς κουμπέδες καί τούς τρούλους πάνω από τά σπίτια μας, καί φιγούρες αγίων στούς τοίχους.
Οί Βουλεπτέ εκατέστρεψαν τό έθνος γράφει ό Παπαδιαμάντης
Θέλεις τήν εικόνα τούς Νεοέλληνα ; Λάβε τό ράσο τού γύπα καί τού κόρακα. Λάβε τίς ασπιδωτές κοιλιές τών ιερέων καί τά καλογερικά γένεια πού κρύβουν τό πρόσωπο, καθώς άκοσμοι είναι. Καί τίς κουκουλωμένες καλόγριες, τήν άλλη έκδοση τού φερετζέ τής τούρκισσας καί έχεις τόν νεοέλληνα φωτογραφία στόν τοίχο.
Φέρε τίς μορφές τών Ελλήνων στόν νού σου :
• Λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων στούς Δελφούς καί Ολυμπία
• Ωραίοι χιτώνες καί λευκά ιμάτια πάνω σέ σώματα ανδρών
• Κοντυλογραμμένες λεπτές ζώνες καί λινά πάνω στό ζαρκαδένιο κορμί σάν τήν κόρη τού Ευθυδίκου.
• Ωραίοι γεωμετρικοί ναοί αναπαυμένοι στό φώς
• Άνθρωποι καί Θεοί, καί αγάλαματα ένα
Όλα ετούτα νά τά συγκρίνεις καί στήσε δίπλα έναν φράγκο νά τά κοιτάει καί νά τά αποτιμά. Μέ τό δίκιο του θά σού πεί :
Άλλο πράγμα ή μέρα καί τό φώς
καί άλλο ή νύχτα καί οί βρυκόλακες
Καί
Άκου αναίδεια θά σού πούν !
Νά μάς ζητούν καί από πάνω τά μάρμαρα τού Parthenon
Ποιοί μωρέ ;
Οί χριστιανοχομεϊνήδες
• Γιατί είμαστε σβημένοι από τόν κατάλογο τών εθνών ;
• Γιατί ή Μακεδονία γίνεται Σκόπια ;
• Γιατί ή Κύπρος γίνεται Τουρκιά ;
• Γιατί τό Αιγαίο γίνεται Οθωμανικό ;
• Γιατί οί Τούρκοι λέγουν πώς είμαστε απλά μία πρώην επαρχία των ;
• Γιατί ό Μπερίσα έχει νά λέει πώς οί έλληνες κάνουν διπλωματία πού έρχεται από τόν Μεσαίωνα καί τούς παπάδες ;
• Γιατί ό Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ καί ό Όμηρος Ομέρ ;
• Γιατί ό Σεφέρης καί ό Καβάφης καταγράφονται στίς ανθολογίες ώς μισο Έλληνες καί μισο Τούρκοι ;
• Γιατί τά εθνικά μας δίκαια οί ξένοι αλλά καί νεοέλληνες προοδευτικοί τά βλέπουν ώς ανοήτες μίζερες προκλήσεις ;
• Γιατί στά μάτια τών ξένων είμαστε πάλι οί γραικολιγούρηδες, esurientes graeculi τού Γιουβενάλη καί Κικέρωνα ;
Οί ξένοι σέ εμάς βλέπουν τίς μούμιες πού βρέθηκαν τυχαία στήν χώρα τούς Αριστοτέλη καί Αλεξάνδου.
1=1
καί
Νεοέλλην = Ιουδαιοχριστιανός
Είμαστε Τουρκόγυφτοι καί ζητάμε νά μάς βλέπουν ώς Πρίγκιπες
Νομίζουμε ότι είμαστε λιοντάρια, αλλά οί ξένοι μάς βλέπουν ώς ποντίκια
Σήμερα έχουμε από τούς αρχαίους μόνο τό τομάρι πού κρέμεται στό τσιγκέλι τού σφαγέα. Θέλει πόνο καί κόπο νά είσαι Έλλην.
Άς διατρέξουμε τήν Ελλάδα από τήν θράκη έως τήν κρήτη καί από τήν Κύπρο έως τήν Κέρκυρα καί άς ρωτήσουμε αυτούς πού έχουν ταυτότητα καί γράφει Έλλην.
Γυναίκα ή άνδρα, γέρο ή νέο, επιστήμονα ή αγράμματο, φτωχό ή πλούσιο, αριστοκράτη ή λαϊκό, πουτάνα ή καλόγρια, χωριάτη ή αστό, clubάκια ή παπαδάκι.
Άς ρωτήσουμε όλους αυτούς 3 πράγματα από Ελλάδα καί 3 από Ιουδαιοχριστιανισμό:
Τί γνωρίζεται γιά τήν Αρχαία Ελλάδα ;
Όχι άν έπνιξε ό Ηρακλής τά φίδια, όχι άν ό Αρχιμίδης εχάραξε κύκλους στήν άμμο, όχι Τάν ή επί Τάς καί πάν μέτρον άριστον, όχι γιά τόν Αχιλλέα καί τόν Μπράντ Πίτ. Όχι τέτοια γνώση τουριστική πού έχουν στήν Μελβούρνη κάθε 25η μέ κόκκινα φέσια, ούτε σάν τήν 5η λεωφόρο καί τά ελληνοαμερικανικά σημαιάκια. Γνώση όπως άν έχετε Νεοέλληνες ακουστά τόν Εμπεδοκλή, τόν Αναξίμανδρο, τόν Λαέρτιο, τόν Λεύκιππο, τόν Πυθαγόρα τόν Ρηγικό, τόν Πυθέα πού στόν καιρό μας σημαίνουν Αϊνσάϊν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μάξ Πλάνκ, Ροντέν καί Κολόμβος.
• Τί είναι ό σφαίρος στόν Εμπεδοκλή
• Τό κενό στόν Δημόκριτο
• Ή εκπύρωση στόν Ηράκλειτο
• Τό Μηδέν στόν Παρμενίδη
• Ή κατηγορία στόν Αριστοτέλη
• Ό Τόνος στούς Στωϊκούς
• Ή ψυχρά φλογί στόν Πίνδαρο
• Τό μεταβάλλον αναπαύεται στόν Ηράκλειτο
• Τό δακρυόεν γελάσασα στόν Όμηρο
• Τό χαλεπώς μετεχείρισαν στόν Θουκυδίδη
• Πόσοι φιλόλογοι καί αρχαιολόγοι έχουν διαβάσει στό πρωτότυπο τρείς διαλόγους τούς Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους τού Πίνδαρου, τήν οδή στήν αρετή τού Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό ύμνο (Αυτό δέν είναι ραψωδία)
• Ποιός καθηγητής πανεπιστημίου ξέρει ότι οί 3 τραγικοί είναι φυσικοί επιστήμονες
• Ότι ή Πλάτων έκανε μαθήματα Γεωμετρίας
• Ότι ή Ακρόπολις είναι δωρικό καί όχι Ιωνικό καλλιτέχνημα
• Ότι ή θρησκεία στήν Αρχαία Ελλάδα ήτο αισθητική προσέγγιση τών φυσικών φαινομένων.
• Ότι ή τραγωδία στό θέατρο ήτο κήρυγμα από άμβωνος
Θά μού πείτε βέβαια οί ευρωπαίοι τά ξέρουν όλα αυτά ; Όχι αλλά αυτοί δέν γράφουν στήν ταυτοτητά των ότι είναι έλληνες όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι βέλγοι, γάλλοι καί γερμανοί.
Ή Ελλάς είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος, μία κοσμοθεωρία πλήρης, ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος καί τέλειος.
Πείτε μας ευρωπαίοι τού ΝΑΤΟ καί ΟΗΕ πώς λέτε στίς γλώσσες
• Τήν Μουσική
• Τό Θέατρο
• Τόν Οργανισμό
• Τήν Φιλοσοσφία
• Τά Μαθηματικά
• Τήν Φυσική
• Τήν Δημοκρατία
• Τήν Γεωμετρία
• Τήν Πολιτική
• Τήν Αστρονομία καί Αστροφυσική
Δυστυχώς ό λαός πού ζεί στήν Ελλάδα σήμερα δέν ξέρει τί είναι ή Ελλάς. Δέν είμαστε Έλληνες μολονότι λεγόμεθα έλληνες. Ότι έχει μείνει Ελληνικό καί τρέχει στίς φλέβες μας θά χαθεί όπως χάθηκε ή γνώσις, τό πνεύμα, ή ψυχή καί ό τρόπος ζωής.
Τί γνωρίζεται γιά τόν Ιουδαιοχριστιανισμό ;
Υπάρχει γριά στήν επικράτεια πού νά μήν ξέρει τούς εβραίους :
• Μωυσή καί έξοδο
• Αβραάμ
• Ησαϊα καί Ηλία
• Νώε
• Ιωάννη βαφτιστή
• Εύα καί Αδάμ
• Ιώβ καί Δανιήλ στόν λάκκο
• Σάρα καί εξωσωματική
Οί νεοέλληνες ξέρουν απέξω ολόκληρα χωρία καί περικοπές, τό πάσχα ειδικά όλοι ψαλτάδες στίς εκκλησίες λέγουν τόν χριστός ανέστη, καί ανάβουν μέ έναν BIC τό άγιο φώς.
Κριστός ανέστη
Εκ νεκρών
Θανάτων Θάνατον μπατήσας
Κ’ έντοις – έντοις μνήμασι
Ζωήν παμμακάριστε
Παπαδιαμάντης
Καί μετά άλαλα τά χείλη , Οί Κερατάδες
Καί δόστου νά τό γυρίζουν άλλοτε στόν Αμανέ καί άλλοτε νά φωνάζουν σάν τόν Χότζα
Νεοέλληνες ποιούς τόπους ξέρετε καλύτερα :
• Γαλιλαία καί Γεσθημανή ή Βάσσες καί Αργινούσες
• Όρος Σινά καί Καπερναούμ ή Δελφούς καί Πλαταιές
Ρωτάς τούς Νεοέλληνες γιά Ελλάδα καί σού απαντούν όπως λέγει ό
Μακρυγιάννης όταν είδε τόν Σκούτρη καί τούς άλλους ναυάρχους
Νά οδηγούν στά όρη τούς στρατιώτες τού Νικηταρά
Μέ ναυτικά παραγγέλματα καί οί στρατιώτες απάνταγαν :
- Τί όρτσα καί πότζα καί γαμώ τό καυλί του μάς λέγει ό Κερατάς
Ό κάθε νεοέλλην είναι πτυχιούχος καί ειδήμονας στά περί νηστείας καί προσευχής. Ξέρει νά ταϊσει άχυρα τό σκυλί του καί κόκκαλα τό γαϊδούρι του.
Ό Νεοέλληνας έχει γνώση καί σοφία πού νά ιδούν τά μάτια σου καί νά μήν πιστεύει ό νούς σου.
Μία πηνελόπη έψαχνε γιά αγιογραφία τής αγίας πηνελόπης νά στολίσει τόν τοίχο της, αλλά πού νά δείτε καί κάτι Αχιλλέες πού θέλουν νά έχουν σπίτι τήν εικονα λέει τού αγίου Αχιλλείου.
Γιατί δέν σάς αρέσει ή Πηνελόπη τού Ομήρου καί ό Μέγας Αχιλλεύς πού λέει καί ό Ελύτης μέ τόν Καζαντζάκη.
Στήν Κόρινθο ό παπάς έχει όνειρο νά μαζέψει λεφτά από ομογενήδες λέει καί νά σηκώση εδώ στόν Ισθμό μπαίνοντας στόν Μοριά νά τό βλέπει όλος ό κόσμος ένα άγαλμα τού αποστόλου Παύλου.
Ρέ παπά τόν Κολοσσό τής Ρόδου δέν τόν ξέρεις, τό άγαλμα τού Διός καί τής Αθηνάς από τόν Φειδία δέν τά ξέρεις. Γιατί αυτή ή αγάπη γιά τούς εβραίους. Δέν άκουσες ποτέ τό δημοτικό μας τραγούδι γιά τούς εβραίους :
Καί κείνη σκύλα ή άνομα, Οβρέσσας θυγατέρα
Ό Μέγας καί βαθύς εβραϊκός πολιτισμός, μέσα από τήν χριστιανική του μετάλλαξη, έχει περάσει ώς τό μυελό τών οστών καί στήν διπλή σπείρα τού DNA όλων τών Ελλήνων.
Στήν επιφάνεια καί στόν τύπο και στό όνομα είμαστε Έλληνες, αλλά στό βάθος καί στήν ουσία είμαστε εβραίοι.
Μήν σάς παραπλανά πού λέγουν οί παπάδες, άλλο χριστιανοί καί άλλο εβραίοι, άλλο ορθόδοξοι καί άλλο καθολικοί, κακοί παπάδες υπάρχουν αλλά ο χριστός ήταν καλός κτλ. Άλλο λέμφωμα καί άλλο λευχαιμία καί άλλο νεοπλασία τού λάρυγγα. Μά καρκίνοι είναι όλοι τους καί τρώνε τούς ανθρώπους.
Οί Έλληνες είναι ή μάζα m
Τό Βυζάντιον είναι ό χώρος spatium s ό χώρος
Tempus είναι ό χρόνος t πού συντελέστηκε ό εξεβραϊσμός τών Ελλήνων από τόν Θεοδόσιο έως σήμερα.
Κωνστανίνος, Θεοδώσιος, Αθανάσιος, Βασίλειος
Όλοι των γκρεμιστάδες, αλάριχοι, βάνδαλοι, τής Ελληνικής Ιδέας
Γιατί τά σπάσαμε τά αγάλματά των
Γιατί τούς διώξαμε από τούς ναούς των
Καβάφης είναι αυτός δέν είναι σαράφης ούτε βούδας καί κούδας
Καί τό ποίημα λέγεται Ιωνικόν όχι χερουβικόν
Από τόν Θεοδόσιο έως τήν Ευδοξία καί τό 843 εξοντώθηκε ό Ελληνισμός
Η γιορτή τής Ορθοδοξίας κάθε άνοιξη έβαλε τήν ταφόπετρα τής Ελληνικής Ιδέας
Έλληνες στό δέρμα καί τό χρώμα, αλλά εβραίοι στά κόκκαλα, στήν καρδιά στά άντερα καί στήν χολή. Ιδού ή αιτία τής εθνικής σχιζοφρένειας.
ΌΤΑΝ ΕΠΕΣΕ Η ΠΟΛΙΣ, Ο ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ ΜΕ 8000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 300.000 ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΣΕ ΑΛΚΙΜΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΤΡΕΦΟΥΝΕ ΠΡΩΚΤΟ.
ΕΝΩ Ό ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΩΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΨΕΛΝΕ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΓΟΝΑΤΙΖΕ ΣΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟ 1821 ΤΟΝ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΕΦΑΛΙ Ο ΡΑΓΙΑΣ.
Ό Πατριάρχης Γενάδιος δέν εκαψε τά βιβλία τού Πλήθωνα καί τού Πλάτωνα συμπατριώτες χριστιανοί ;
Οί παπάδες δέν μάς κοροίδευαν λέγοντας πάλι μέ χρόνους μέ καιρούς... καί όταν ήρθε ό καιρός τού Καραϊσκάκι καί Κολοκοτρώνη πού ήταν οί παπάδες ; Έτρεχαν στόν Όθωνα νά υπογράψει μέ διατάγματα τά Τουρκικά Φιρμάνια, γιά νά έχουν τήν μισή Ελληνική γή γιά άλλα 400 χρόνια. Αυτοί πού στέλνουν τούς βλάκες στήν Τήνο νά γίνουν καλά, ενώ εκείνοι μέ τά λεφτά μάς πάνε σέ Αμερικές καί Ευρώπες στούς καλύτερους γιατρούς.
Σουλτάνος : Θά χεις παπά από εμένα
Δίσκους, κεριά, λιβάνια, γρόσια αφορολόγητα
Θά χεις διάκους καί καλόγερους τίγκα
Κί αμάν αμάν
Πατριάρχης : Παπά κράτα τόν Ραγιά Καρδιά μου
τί ξελάφρωμα, τί πρήξιμο, κοιλιά μου
Δεσπότη Ιωαννίνων τρώς 2 οκάδες γιαούρτι σακούλας καί μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη στήν καθησιά
Ανώνυμος τής Ελληνικής Νομαρχίας
Φιλικοί καί Ρήγας καί Υψηλάντες, Μαρκομπότσαρης καί Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος καί Παπαφλέσσας, Νικηταράς καί Μακρυγιάννης, Διάκος καί Κανάρης, Καραϊσκάκης καί Καποδίστρια, Σουλιώτες καί Μανιάτες. Αυτοί ήτο Έλληνες, Αυτοί ήτο ή κρυστάλλινη πηγή τού Έλληνα.
Από τήν άλλη ό Πατριάρχης, οί πρίντζιπες, οί καλαμαράδες, οί σπουδαγμένοι, οί φαναριώτες, Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ό άθλιος Κωλέττης, οί ηγεμόνες τής Βλαχομπγδανίας πού έλεγε ό Ρήγας, οί Καρατζάδες, οί Σούτσοι, οί Ραγκαβήδες καί οί μουρούζηδες, πού σέ όσες μάχες ηγήθηκαν έσπειραν στούς Έλληνες τό θρήνο καί τήν συμφορά.
Ό Μάρκος Μπότσαρης τούς εκάλεσε καί έσκισε τό δίπλο μά του καί είπε : τά διπλώματα τά παίρνουν τά παλικάρτια μόνα τους καί τράβηξε στό κεφαλόβρυσο όπου εσκότωσε 800 Τούρκους καί έχασε 13 Έλληνες μόνο. Εκείνον τόν έφεραν από τό Καρπενήσι στό Μεσολόγγι στόν ώμο, όπως παλαιά οί Αχαιοί τόν Πάτροκλο.
Τόν κλαίει ό γέρο Νοταράς
Γονατιστός τόν έκλαιγε
Ούτε 2 χρόνος δέν πολεμήσαμε τούς Τούρκους, αλλά πάνω από 5 χρόνους σφαζόμασταν μεταξύ μας. Αυτό ήτο τό έργο τών Φαναριωτών καί Δεσποτάδων τής ελληνοεβραϊκής ανομίας.
Σέ μία σύναξη γυρίζει ό Γέρος τού Μοριά κατά τού Δεσπότη τής Άρτας :
- Μή μού βροντάς παπά τό πασουμάκι στό τραπέζι γιατί βροντώ τό σπαθί καί σού κόβω τό κεφάλι
- Πήρε φόρα τό ράσο τού δεσπότη καί ακόμα τρέχει από τόν μοριά στήν άρτα μέ τά πόδια καί τά πασουμάκια
Θά μού πείς πώς όμως σκότωσε ό Σουλτάνος τόν Πατριάρχη ; Ή συμφωνία ήτο νά κρατά τόν ραγιά μέ θηλειά. Όταν ό Κολοκοτρώνης έκοψε τήν θηλειά καί τήν πέρασε στόν Παλαιών Πατρών Γερμανό, τά πράγματα αγρίεψαν.
Ποιός είναι ό Γρηγόριος ό Έ ό Πατριάρχης :
Αφόρισε Υψηλάντη καί Φιλικούς
Τό 1819 μέ φιρμάνι απαγόρευσε στούς παπάδες νά βαφτίζουν τά παιδιά μέ Ελληνικά ονόματα.
Έσκασε πού δέν πρόλαβε νά αφορίσει καί επίσημα τόν Μεγάλο Ρήγα έν Ζωή.
Καί όμως τό άγαλμα τού Γρηγορίου είναι δίπλα μέ τού Ρήγα στό εθνικό Πανεπιστήμιο. Ό Λεωνίδας καί ό Εφιάλτης αγκαλιά, αυτή είναι ή Ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη
Σήκω Γέρο τού Μοριά νά τούς Δείς τούς Νεοέλληνες
Καί νά τούς Σιχαθείς
Αργότερα φατρίες καί κομματισμός. Εθνική αφασία κόμματα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Νού Δού, Πα(ηλεκτρο)Σόκ, ΚΚΕ κτλ. Πολιτική Ρουσφετιού, δουλοφροσύνης στούς ξένους, απαξία καί ιδιοτέλεια.
Κάπου όμως υπάρχουν κρυμμένοι Έλληνες καί περιμένουν.
Τό έδειξε ό Καποδίστριας
Αργότερα τό 1912-13 ό Σαπουτζάκης καί ό Κουντουριώτης
Τό 1921-22 ό Παπούλας καί ό Δημόπουλος
Το 1940-41 ό Δαβάκης, ό Μπακόπουλος καί ό Μεταξάς
Έλληνας θά ειπεί νά τελείς στούς νεκρούς τίς χοές τής Ηλέκτρας, όχι κεριά σέ νεκρόλακκους καί 50ευρα στόν τουρκοπαπά.
Έλληνας θά ειπεί γνώθι σ’αυτόν, όχι εξομολόγηση σέ αγράμματους ψυχοσώστες
Έλληνας θά ειπεί νά σταθείς στήν στήλη τού Κεραμικού καί νά διαβάσεις στάθι καί οίκτιρον, δηλάδή στάσου καί δάκρυσε γιατί οί ήρωες αυτοί δέν ζούν πιά. Καί όχι νά σκαλίζεις σέ σταυρούς κορακίστικα λόγια : προσδοκώ ανάσταση νεκρών καί σαχλαμάρες.
Έλληνας θά ειπεί νά χαίρεσαι μέ τούς γείτονες καί φίλους τόν ήλιο, τήν γή καί τήν θάλασσα.
Καί σάν πεθάνεις νά μαζεύονται οί φίλοι σου καί νά πίνουν κρασί καί νά τραγουδούν στήν μνήμη σου.
Οί Νεοέλληνες είμαστε εαυτούληδες, εγωκεντρικοί, ματαιόδοξοι, φοροφυγάδες, ανάγωγοι καί αλαζόνες.Εκείνα τά βαρβαρικά : «εμένα θά μου πείς καημένε , ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρέ...». Αυτοί είναι οί νεοέλληνες, πού νά δούν τί σχέση έχουν τά κόκκαλα τών οσίων μέ τίς τσέπες τών δεσποτάδων. Οί γαϊδουροκεφαλές τών αγίων πού προσκυνούνται εδώ καί εκεί, έκαναν έναν μαύρο παπά στήν Αθήνα έν μία νυκτί νά κάνει γιουρούσι από τό άγιο όρος έως τήν Αθήνα καί νά βγάλει 80.000.000 δρχ.
Κρουτάγοι καί Τσάροι τής Βουργαρίας πού λέγει καί ό Παλαμάς
Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Βάση σέ κάθε μορφή ζωής είναι ό Θάνατος. Ή ζωή είναι συνάρτηση τού θανάτου. Γιά νά ζήσει τό τσακάλι πρέπει νά φάει τόν λαγό. Άρα ό θάνατος τού λαγού δίδει ζωή στό τσακάλι ή ό θάνατος τού τσακαλιού θά δώσει ζωή στόν λαγό.
Ό θάνατος είναι τό θεμέλιο καί ή αιτία τής ζωής. Χωρίς θάνατο δέν υπάρχει ζωή. Ή ζωή τού λαγού είναι μέσα από τόν θάνατο τού τσακαλιού καί ή ζωή τού τσακαλιού είναι μέσα από τόν θάνατο τού λαγού.
Ή φύσις καταργεί τόν νόμον τής κλασσικής λογικής, τόν νόμο τού τρίτου ή μέσου αποκλείσεως.
Ή θεωρία τής απροσδιοριστίας τού Χάιζενμπεργκ υπερκέρασε τήν κλασσική Λογική τού Αριστοτέλη.
Μά είναι δυνατόν ή φύσις νά είναι τρελή φώναζε ό Χάϊζενμπεργκ ;
Τό πείραμα τού Βέρνερ Χάιζενμπέργκ, νά προσδιορίσει ταυτόχρονα καί ακριβώς τήν θέσιν καί τήν ορμή τού ηλεκτρονίου ενός ατόμου ήτο πολύ δύσκολο. Όταν τό ποσό τής ενέργειας πού έπεφτε πάνω στό ηλεκτρόνιο ήταν υψηλής συχνότητας , ακτινοβολία γ ραδιενεργού σώματος άς πούμε, τότε ή θέσις καί κίνηση τού ηλεκτρονίου μπορούσε νά προσδιοριστεί ταυτοχρόνως καί ακριβώ, αλλά καί δέν μπορούσε. Γιατί ή ενέργεια ήταν τόσο ισχυρή, ώστε νά γίνεται καθαρά ορατό τό ηλεκτρόνιο. Όμως ή ενέργεια ήταν τόσο ισχυρή, ώστε διαταράζεται ή κατάσταση τού ηλεκτρονίου. Κρατούσε τήν θέσιν αλλά έχανε τήν ορμή. Μέ μέτρια συχνότητα μόλις πού κρατούσε τήν θέσιν του καί τήν ορμή του.
Αυτό τό μόλις είναι ή αρχή τής Απροσδιοριστίας πού ανακάλυψε ό Χάϊζενμπέργκ μέσα στήν δομή τών χημικών στοιχείων. Μέσα στήν δομή δηλαδή τών λίθων πού είναι χτισμένο τό σύμπαν.
Μόλις είν’ έτσι δυνατός , ό έρωτας καί ό χάρος
Σολωμός
Όλοι οί σπουδαίοι άνθρωποι τής γής, όσοι προσέγγισαν τήν αλήθεια γιά τήν φύση καί τήν ζωή ήσαν σχιζοφρενικοί. Ένας απλός καί κοινός λόγος ότι μεγαλοφυία σημαίνει παραφροσύνη. Όλα τά έργα γεννιούνται καί μεγαλώνουν απάνω στήν στιγμή τής αστραπής Δρ επί Δq. Καί όλοι οί μεγάλοι άνθρωποι ζούν καί περπατούν απάνω στήν κόψη τής αστραπής Δρ επί Δq.
Τούς αναγνωρίζεται από τήν κόψη τού σπαθιού τήν τρομερή
Ή απροσδιοριστία ούτε λέγει ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει – Ηράκλειτος
Τό μεταβάλλον αναπαύεται, δηλαδή όλα αλλάζουν εκτός από τόν νόμο τής αλλαγής – Ηράκλειτος
Τό αθάνατοι θνητοί καί θνητοί αθάνατοι τού Ηρακλείτου, τό άνω κάτω μία οδός τού Ηρακλείτου, τό πρέπει νά είναι τό μή είναι τού Παρμενίδη, τό φαί στόν ουρανίσκο τού πεινασμένου πού παλεύει στήν νόστιμη παραμονή στό στόμα καί τήν ελκτική αδημονία τής καταπόσεως είναι τά ρ καί q τού Δ.
Τό δακρυόεν γελάσασα τής Ανδρομάχης, ή χαρμολύπη τού Ερμή, τού Ομήρου τόν γέρο Πρίαμο πού θρηνεί τόν νεκρό γιό του καί τόν Λαμπρό Αχιλλέα θρηνεί τόν ζωντανό γέροντα πατέρα του, είναι τά Δ, τού ρ καί q.
Ό Κολοκοτρώνης νικητής στό Δερβενάκι καί καταδικασμένος στό Αναπλί, καί ό Παπαφλέσσας Υπουργός καί πεσόντας στό Μανιάκι είναι τά Δ τού ρ καί q.
Είναι μεγάλος ό κόσμος καί τό σώμα μας νά τόν χωρέσει τόσο μικρό. Λέγει ό Εμπεδοκλής. Είναι πλατιά ή σκέψη μας, όμως δέν φτάνει τόν άπειρο ουρανό. Τό μέτρο τής υπάρξεώς μας είναι μία πυγολαμπίδα στήν λάμψη τού Ηλίου.
Εμπεδοκλής πάει νά πεί ό άνδρας πού κατέχει έμπεδο, σταθερή υπόληψη δηλαδή. Άνδρες σάν τό Εμπεδοκλή είχε ό Οράτιος όταν έγραψε ύστερα από 4 αιώνες τήν Ωδή πρός τήν Αθανασία :
... ούτε οί άγριες μπόρες ούτε ό βίαιος βοριάς θά μπορέσουν νά τό σκορπίσουν.
Ούτε οί αναρίθμητες διαδοχές τών ετών καί ή φυγή τών αιώνων.
Δέν θά πεθάνω ολόκληρος, ένα μεγάλο κομμάτι μου θά ξεφύγει τόν Άδη...
Αυτοί πού ξέφυγαν τού Άδη :
Πρώτος στήν τάξη ό Ηρακλής ευεργέτης τών ανθρώπων
Δεύτερος στέκεται ό Μέγας Αχιλλεύς παράδειγμα θάρρους καί ανδρείας.
Τρίτος έρχεται ό Θεμιστοκλής καί ό Λεωνίδας πού θέμις καί νόμοι ορίζουν νά δοξάζονται στήν Ελληνική Ιστορία, γιατί ήτο οί σωτήρες τών Ελλήνων.
Ό Περικλής πού ό ίδιος περιβάλλει μέ κύκλο τήν εποχή πού έζησε, ώς ό χρυσούς αιών τού Περικλή.
Ό Ευκλής ό πρώτος μαραθωνοδρόμος
Ό Μέγας Αλέξανδρος ό αήττητος
Ό Σοφοκλής ό μέγιστος τών τραγικών, μέ τόν Οιδίποδα τύραννο πού είναι τής ζωής καί τόν Οιδίποδα επί κολωνώ πού είναι τού θανάτου.
Σύμφωνα μέ τόν σχεδιασμό τού Σοφοκλή ή αόρατη πράξη τού θανάτου καί τό αόρατο ταξίδι θανάτου τού Οιδίποδα είναι ή στιγμή τής αναλήψεώς του στήν ίδια τήν ζωή. Ή ανάληψη τούς Οιδίποδα δέν γίνεται ούτε στόν ουρανό τής βλακωδούς φαντασίας τών χριστιανών, ούτε στόν Άδη τού ωμού εξευτελισμού. Ό θάνατος τού Οιδίποδα είναι ή ώρα τής ανάληψης τού ανθρώπου πού έσωσε νά γίνει άνθρωπος μέσα στόν χρόνο καί τό φώς. Είναι κατάθεση μνήμης τού βασανισμένου, πού έζησε έδειξε έπαθε έμαθε καί πέρασε. Ή ανάληψη τού Οιδίποδα είναι τό απολυτήριο μάθημα γιά τήν αλήθεια καί τό νόημα τής ζωής.
Όλα όμως γίνονται εδώ, σέ αυτήν καί τήν μόνη ζωή. Καμία μεταφυσική καί κανένα επέκεινα καί εκείθεν καί υπερβατικό καί υπερουράνιο.
Όχι ανοησίες
Όχι δειλία
Όχι πανουργία καί αθλιότητα
Τήν φρικτή στιγμή τού θανάτου μας
Μάθε νά ζείς λέγει ό Σοφοκλής γήινα , μέτρια καί εξαγνισμένα. Ό άνθρωπος στήν βάση του σημαίνει λάθος καί στήν κορυφή του εξαγνισμός. Οί καθαρμοί ήταν ένας από τούς δύο τίτλους τών βιβλίων πού έγραψε ό Εμπεδοκλής. Ό θάνατος στόν Κολωνό είναι ανείδωτος καί αφανής, είναι ή δικαιωμένη μνήμη στόν τόπο καί χρόνο τής αιώνιας δοκιμασίας τού κάθε ανθρώπου πού έρχεται στήν ζωή.
Ό νεκρός πού μένει άθαφτος στό φώς είναι τό ανάποδο τού ζωντανού πού τόν έχουν θαμμένο στό φέρετρο.
Θάπτε με όττι τάχιστα , πύλας Αίδαο περήσο
Όμηρος
Ό Πάτροκλος καί ό Πολυνείκης δέν ζητούν νά ταφιαστούν. Θά ήταν χωρίς νόημα καί γελοίο. Ζητούν νά πεθάνουν τό γρηγορότερο, γιά νά πάψει μέσα στά φρικτά τό πιό φρικτό μαρτύριο πού μπορεί νά ζήσει ό άνθρωπος. Νά γλυτώσουν δηλαδή από τό σωματικό καί κυρίως ψυχικό πόνο μπροστά στόν επερχόμενο θάνατο.
Ό Όμηρος καί ό Σοφοκλής είναι δύσκολο νά γίνουν κατανοητοί από τούς νεοέλληνες φιλόλογους. Ό Πάτροκλος καί ό Πολυνείκης δέν μιλούσαν πεθαμένοι σάν φαντάσματα, αλλά σάν ζωντανοί ετοιμοθάνατοι. Τέτοιους ετοιμοθάνατους μέ τό μάτι πελώριο καί αλλόφρονα σαστισμένο, πού νά τρέμουν παραμονή τής αγίας στάχτης, πρέπει νά δούμε τόν Πάτροκλο καί Πολυνείκη. Τούς ετοιμοθάνατους καί όχι τούς άταφους νεκρούς.
Όσο ό άνθρωπος βαθύτερα πιστεύει σέ Βούδες, Χριστούς, Μωάμεθ, Ράμα, Κρίσνα, Γιαχβέ, τόσο πλησιάζει τό ζώο καί τόσο περισσότερο τό μυαλό του ομοιάζει μέ τό μυαλό ζώο.
Οί Έλληνες αυτοθέλητα λέγει ό Ακραγαντίνος δίδουν τέλος στήν ζωή καί όχι ό θάνατος. Θά πεθάνω θάνατε όχι όταν θελήσεις εσύ αλλά όταν θελήσω εγώ. Σέ τούτη τήν έσχατη ολική πράξη δέν θά γίνει τό δικό σου, αλλά τό δικό μου.
Ό Διγενής ψυχομαχεί,
Κ’ ή γή τόνε τρομάσσει.
Βροντά κί αστράφτει ό Ουρανός
Τό Ηφαίστιο αστροβολάει καί σειέται. Λειώνουν τά σπλάχνα καί τά στοιχεία μέσα στά τρανώματα τού κρατήρα.
Τό άλμα τού εμπεδοκλή στήν μήτρα τού χάους άγγιξε τήν πιό ανθρώπινη πράξη πού έπραξε ό άνθρωπος.
Επάνω στήν στήλη τού μαρμάρου διαβάζεις τό επίγραμμα τού τύμβου :
Ελλάς καί Ήλιο
Ό πρώτος νά βλέπω
Πές μου χριστιανέ, θά τόν ρωτήσεις, πιστεύεις στήν μεταθάνατο ζωή ;
Άν Ναί τότε τό πιό φρόνιμο πού έχεις νά κάμεις είναι νά τού δώσεις ένα τάλληρο νά τού πείς καλημέρα καί νά φύγεις. Γιατί ή απάντηση πού σού έδωσε δείχνει ότι πίθηκο ρώτησες καί όχι άνθρωπο.
Όταν σού μάθουν κάτι επίμονα από τήν νηπιακή ηλικία τότε δέν ξεριζώνεται μέ τίποτα. Γιά νά τό καταορθώσεις πρέπει νά γδάρεις τό ίδιο τό μυαλό σου. Αυτό δέν τό μπόρεσε ό Νεύτων καί ό Πασκάλ.
Ό ΦΟΒΟΣ καί ό ΠΟΝΟΣ είναι ή αιτία πού ό άνθρωπος έπλασε τόν άλλο κόσμο καί τόν Άδη. Καί πάντα μέσα στήν σφαίρα τής ποιήσεως. Στήν σφαίρα τής θρησκείας όμως, ή επινόηση αυτή εκπορεύτηκε από τό χυδαίο στοιχείο τής ανθρωπίνης φεύσεως. Τέτοιος είναι ή ημιμάθεια, ό εγωισμός καί ή αναδρία. Όλα τούτα περιεντυμένα μέ μία πανούργα υποκρισία, πού έδωκε τό στίγμα καί τό χρίσμα τής ψευτιάς μέσα στό παγκόσμιο κεθεστώς καί στίς ανθρώπινες κοινωνίες.
Όμως ό Θάνατος είναι γιά τόν καθένα από εμάς τό ατομικό όριο τού απολύτου. Από τήν στιγμή πού πεθαίνουμε περιερχόμεθα αμέσως στήν ίδια κατάσταση πρίν γεννηθούμε.
Έχτισα τήν Ταρσό καί τήν Αγχίαλο σέ μία μέρα
Τώρα δέν ζώ πιά
Σαρδανάπαλος
Νά ζήσεις ζωντανός σέ όλη τήν ζωή σου τήν γνώση καί τήν λύπη τού θανάτου σου εδώ σέ αυτόν τόν κόσμο.
Νά έχεις τήν γνώση ότι υπάρχεις καί δέν υπάρχεις, ότι ενώ ζείς αυτό πού είσαι σήμερα, καί ταυτοχρόνως ζείς αυτό πού δέν είσαι, δηλαδή τό νεκρός αύριο.
Σέ αντίθετη περίπτωση αφαιρείς από τό προσωρινό τού ζωντανού τό μόνιμο τού πεθαμένου. Ποιός είσαι όμως στήν βάση σου, εάν διαλέξεις τό ελάχιστο από τό πλείστο. Γιατί πρέπει όμως νά έχεις αυταπάτες ;
Ό Οδυσσέας μέ τό νά κατέβει στόν Άδη, λογάριασε όλα τά στοιχεία τής ανθρωπίνης φύσεως : Εκείνα πού ήσαν, εκείνα πού είναι καί εκείνα πού θά είναι. Ό Οδυσσέας είναι ή πνευματική κατάσταση πού έκλεισε μέ οικονομία τέλεια καί πλήρη, ολόκληρο τόν στοχασμό καί τήν Κοσμοθεωρία τών Ελλήνων. Άν θές νά δείς τί είναι ή αρχαία Ελλάδα, νά μελετήσεις τόν Οδυσσέα. Ό Βιργίλιος μέ τόν Αινεία έκαμε ένα Ρωμαϊκό αντίγραφο από τήν Ελληνική ποίηση. Ανάλογο μέ τά αντίγραφα τών αγαλμάτων πού έπλασαν οί Ρωμαίοι πλάστες από τά πρωτότυπα τής Ελληνικής γλυπτικής.
Ή σοφία τού Ζήν, είναι νά ζείς μέσα στήν αυθεντική εγκαρτέρηση τής γνώσης ότι δέν υπάρχει λύτρωση ούτε γιά σένα ούτε γιά τούς δικούς σου, από πουθενά καί από κανέναν. Λύτρωση δέν υπάρχει καί τό μόνο πού μένει είναι νά ζήσει ό άνθρωπος ελεύθερος. Από εδώ πηγάζει αλλά καί ερμηνεύεται ή βαθύτατα αντιθρησκευτική καί ή βαθύτητατα πεσσιμιστική φύση τού Φρόυντ. Μέ άλλες λέξεις, ή βαθύτατη σύνδεση τού στοχασμού του μέ τήν αλήθεια τού κόσμου.
Ή ένταση καί τό σμίξιμο τού έρωτα, είναι τό μόνο πού μπορεί νά μετρηθεί καί βρεθεί ισότιμο πρός τήν ένταση καί τήν σκληρότητα τού θανάτου.
Αλλά γιά ποιόν Θεό μιλάτε εσείς οί χριστιανοί καί άλλοι ένθεοι ;
o Σήμερα τά απορρίματα τής Αμέρικας φθάνουν νά θρέψουν ολόκληρη τήν Αφρική
o Ένας αμερικάνος ξοδεύει ενέργεια γιά 400 Ινδούς
o Ένας αμερικανός σπαταλάει αγαθά, πού τήν εποχή τού Σόλωνα θά έπρεπε νά δουλέυουν 500 άνθρωποι, ανατολή μέ δύση, γιά νά τά παράγουν
Π Ε Θ Α Ν Ε Ο Θ Ε Ο Σ
Τόν κόσμο τόν έσωσε αυτό τό αμείλικτο άρθρο στόν καταστατικό χάρτη τού ΟΗΕ, πού ορίζει ότι όλοι οί άνθρωποι τού πλανήτη, έχουν ίσα δικαιώματα.
Γιά νά εκδοθεί κάθε μέρα ή εφημερίς τών Τάϊμς τής Νέας Υόρκης κόβεται ένα μικρό δάσος. Καί ποιοί τήν διαβάζουν ; Οί αναλφάβητοι αμερικάνοι πού κατάντησαν στήν αμερική τίς κλασσικές επιστήμες νά διδάσκονται καί νά λένε στόν κόσμο, πώς ή κύρια επίδοση τού Αισχύλου, τού Θουκυδίδη καί τών άλλων Ελλήνων, ήταν ή καλλιέργεια τού πνεύματος τών κιναίδων καί αρσενοκοιτών.
Στά γραφεία κηδειών τής Αμέρικας έφθασαν οί δημοκράτες αυτοί, νά πληρώνουν τρελά λεφτά, γιά νά ενοικιάσουν έν κρυφώ καί παραβύστω, ωραία κορίτσια στό φέρετρο προκειμένου νά ικανοποιήσουν τίς νεκροφιλικές των διαστροφές. Περίλυποι οί νεκροθάφτες εξηγούν στούς πενθούντες ότι ή άτυχη νέα φυλάγεται ακόμα στό ψυγείο σέ λίστα αναμονής ενταφιασμού.
Οί Νταβάδες αμερικάνοι απεφάσισαν μέ μία ντιρεκτίβα ότι όλα τά έθνη τού κόσμου θά βαραίνουν τό ίδιο στήν ζυγαριά τών αξιών καί τής ποιότητας, ανεξάρτητα από τήν ιστορική κληρονομιά καί τήν πνευματική παράδοση.
Δηλαδή
o Ελλάδα τού Αχιλλέα, Αλεξάνδρου, Σωκράτη, Αριστοτέλη 1 – 1 μέ τήν Ουγκάντα
o Ή Γαλλία τού Ρουσσώ καί Ροβεσπιέρου 1 – 1 μέ τούς Τουρκομογγόλους
o Ή Ρωσία τού θωρηκτού Ποτέμνκιν 1 – 1 μέ τούς φαλαινοθήρες τής Αλάσκας
o Ή Ιαπωνία τών αυτοκρατόρων καί Σαμουράϊ 1 – 1 μέ τούς Αμερικάνους τού Ναγκασάκι
Ποιός Αρμαγεδώνας προόδου ισοπέδωσε στήν τοπογραφία τής ιστορίας όρη καί λόφους, Νείλους ρύακες, νεκρά θάλασσα καί έρημη χώρα.
Ό πολιτισμός τής Αμέρικα διαπλάθει μαζικούς αριθμούς ανθρώπων μέ δείκτη ύπαρξης τόσο βλαμμένο καί τόσο βλαπτικό γιά τό παρόν καί τό μέλλον τών ανθρώπων, πού αναγκάζεσαι νά παραδεχθείς ότι τέτοιοι άνθρωποι υπολείπονται συντριπτικά σέ σύγκριση μέ τά αθώα ζώα.
Φτάσαμε σήμερα άνθρωποι νά αγαπούν περισσότερο τά οικόσιτα ζώα παρά τούς συνανθρώπους των.
Στήν Αμέρικα σήμερα καταγράφεται επιδημία λέπρας καί αρρώστεια ψυχολογικής αθλιότητας τών μαζών, όπως τήν ονόμασε ό Φρόυντ.
Τέτοια βαριά πανούκλα κανείς δέν μπορεί νά προβλέψει, πώς θά τελειώσει. Ό μισός πληθυσμός τής γής σήμερα ζεί μέ 1 δολλάριο τήν ημέρα, ενώ οί αμερικάνοι καί κάποιοι ευρωπαίοι ζούν πετώντας εκατοντάδες ή χιλιάδες δολλάρια τήν ημέρα.
Πρώτοι, τήν εποχή τού Πλουτάρχου, ό Απολλώνιος Τυανέας καί τήν εποχή τού Νίτσε, ό Καβάφης, κήρυξαν τό θάνατο τού θεού μέσα στήν ιστορία.
Τήν Αρχαιότητα, τήν Λαμπρή Ελλάδα καί παντοδύναμη Ρωμη, ξεθεμέλιωσαν 4 άνθρωποι : ό Ιησούς, ό Παύλος, ό Πέτρος καί ή Μαρία. Άοπλοι μέν αλλά ανίδεοι γιά τό πού τράβαγαν τήν ιστορία. Τί θά καταποντίσει τήν τραγική Αμέρικα καί τίς πλούσιες επαρχίες τής καί συνεργούς στά εγκλήματάς της άγνωστο γιά τώρα. Αλλά ή βροχή καί ό κεραυνός όταν χτυπούν, χτυπούν αδιακρίτως δικαίους καί αδίκους, στάνες καί βοσκούς. Τό σίγουρο είναι ότι μαζί μέ τήν Αμερική θά καταβουλιάξει καί ό πολτισμός τού πλανήτη.
Έτσι είδαν καί κάποτε οί άνθρωποι τόν Πάνα νά πεθαίνει. Ό Πάν γιά τούς Έλληνες συμβόλιζε τήν τιπή τού πόθου μέσα στήν φύση. Εσήμαινε εκείνη τήν ταραχή τού βυθού μέσα στά όντα, τήν φθείρουσα καί τήν ηδονική, πού συνείχε τά φορτία τών νεφών, τά δένδρα, τά χτήνη, τούς ανθρώπους. Ό Πάν ήταν θεότητα πολύσημη, όπως ό Απόλλων μέ τό απολλώνειο, ό Διόνυσος μέ τό διονυσιακό καί ό Ζεύς μέ τό ολυμπιακό στοιχείο τους. Ό θάνατος τού Πανός, μαζί μέ τόν αφανισμό τού κλασσικού κόσμου, εβούλοταν νά σημαίνει καί τόν θάνατο τού ανθρώπου πού τόν έπλασε ή φυσική αγωγή. Πεθαίνοντας ή αρχαιότητα πέθανε κάι ό φυσικός άνθρωπος.
Στήν ηλικία τής ιστορίας καί τού πολιτισμού ό θάνατος τού Πανός σημαίνει τό τέλος τής εφηβείας καί τής ανδρείας τού ανθρώπου. Όσα μεγαλεία καί νά ζήσει κάποιος μετά τά σαράντα του, τά καλά χρόνια πέρασαν. Ότι απομένει τό τραβάμε ολοταχώς γιά τήν αθλιότητα τών γερατειών.
Σήμερα ή ελίτ τών κοινωνιών, επιστήμονες , πολιτικοί, καλλιτέχνες, δέν έχουν ήθος. Τά παιδιά μας γεννιούνται λευκά καί οί ενήλικοι τά βουτούν σέ κολυμπήθρα γιομάτη κατράμι καί πίσσα. Στήν εκάλη καί γλυφάδα σήμερα δίνουν καί παίρνουν οί θεοδόλιχοι, οί στρολογίνες, οί όνισσες καί οί όνοι, οί μούλοι καί τά μουλάρια.
Οί αρχαίες παλαίστρες καί τά στάδια, σήμερα έχουν γίνει μάντρες γιά κριάρια καί στάνες γιά πρόβατα.
Οί άνθρωποι ζούν μονόπαντα τήν ζωή. Τά όντα τά γεννάει τό άπειρο καί χρωστούν νά ξαναγυρίσουν στήν φθορά κατά τόν νόμο τής ανάγκης τού Αναξίμανδρου. Πίσω από κάθε χαρά μάς περιμένει ισόποση λύπη.Ή σύγχρονη ζωή καί ή θρησκευτική ζωή, είναι ένα μέλλον αυταπάτης κατά Φρόυντ.
Αρχαιολόγοι βλέπουν νά περπατούν στούς χορτώνες καί στά μάρμαρα ποντικοί καί βλάττες. Μά πώς διάολε ! εδώ κάποτε γέλασαν καί έκλαψαν άνθρωποι.
Πρίν χρόνια στόν αερολιμένα τής καλαμάτας, οί δημοσιογράφοι ερώτησαν τόν Χήνυ (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1995) ποιοί από τήν παγκόσμια λογοτεχνία στάθηκαν δάσκαλοι καί οδηγοί στήν πνευματική του περιπέτεια, ό Χήνυ αποκρίθηκε :
- ό Αισχύλος , ό Σοφοκλής καί ό Καβάφης
τό έν οίδα ότι ουδέν οίδα
Δέν είναι κοβέντα τού Σωκράτη ταπεινοφροσύνης καί γλυκερής σιγουριάς , γιά νά χτυπήσουμε τήν τάχα υπεροψία τής γνώσης καί τής μέθης. Αυτή ή αθώα άμυνα χρησιμοποιείται από τούς χριστιανούς ώς όπλο πονηρής επιθέσεως.
Ή φράση τούς Σωκράτη είναι Γεωμετρική
Ό Σωκράτης σέ κάθε διάλογο προσπαθούσε νά ορίσει μία μόνο έννοια, ποτέ δύο ή τρείς :
Στόν Λύσι τήν Φιλία
Στόν Χαρμίδη τήν σωφροσύνη
Στόν Ευθύφρονα τήν ευσέβεια
Στήν Πολιτεία τήν δικαιοσύνη
Στόν Τιμαίο τήν φύση
Ό Σωκράτης μέ τόν ορισμό τών εννοιών, τό δυσκολότερο έργο τού ανθρωπίνου μυαλού, εισάγει τήν επιστήμη στήν ιστορία τού ανθρωπίνου γένους.
Πλατωνικός έρωτας
Ό ορισμός κάθε έννοιας είναι ατέρμονα δύσκολος καί οί συζητητές πρέπει νά έχουν αγάπη περισσή καί ειλικρίνεια μεταξύ των, καλή πίστη ό ένας γιά τόν άλλο καί εντιμότητα. Αλλιώς κινδύνευαν νά σφαχτούν επάνω στήν συζήτηση.
Πλατωνικοί διάλογοι - Σωκράτης
Έλεγε λοιπόν ό Σωκράτης
- Λύσι ξέρεις τί είναι φιλία ;
- Καί βέβαια ξέρω, εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι.
- Μέ κοροϊδεύεις τώρα
- Ευθύφρονα,ξέρεις τί είναι ή ευσέβεια ;
- Καί βέβαια ξέρω. Εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι
- Μά καλά μέ κοροϊδεύεις τώρα ;
- Θρασύμαχε, ξέρεις τί είναι ή δικαιοσύνη;
- Καί βέβαια ξέρω. Δικαιοσύνη είναι τό συμφέρον τού ισχυροτέρου. Γιατί εσύ δέν ξέρεις ;
- Όχι
Κατόπιν ό Σωκράτης τούς έκανε ερωτήσεις, ώστε νά χάσουν τόν συλλογισμό τους καί τήν ροή, καί τούς υποχρέωνε σιγά σιγά νά ανακαλέσουν τόν αρχικό ορισμό τους καί στό τέλος στενεμένοι από τίς ερωτήσεις καί κάτω από τήν αμείλικτη δύναμη τής επαγωγικής μεθόδου , καθαρά μαθηματικά, τούς έφερνε στήν θέσιν νά παραδεχτούν πώς ότι ήξεραν τελικά δέν τό ξέρουν.
Όλοι νομίζουν ότι γνωρίζουν, αλλά ό Σωκράτης ήτο αυτός πού εγνώριζε αληθινά ότι δέν εγνώριζε.
Τά ζώα μόνο δέν γνωρίζουν, ότι τελικά δέν γνωρίζουν τίποτα.
Ό Σωκράτης δέν ειρωνεύεται ότι δέν γνωρίζει τίποτα, πραγματικά γνωρίζει ότι δέν γνωρίζει, αλλά οί φιλόλογοι σήμερα καί οί καθηγητές είναι τόσο τούβλα πού διδάσκουν ότι αυτή ή φράσις τού Σωκράτη είναι «σωκρατική ειρωνεία».
Ό Ιησούς στήν ερώτηση τού Πιλάτου τί είναι αλήθεια, σιωπά δείχνοντας άγνοια ανάλογη τού Σωκράτη. Τό ού γάρ οίδασι δέν είναι πρός εκείνους πού τόν σταυρώνουν, αλλά σέ όλους τούς πιστούς κάθε θρησκείας, πού έχουν τήν παράκρουση καί τήν βλακεία νά πιστεύουν σέ έναν άνθρωπο καί νά τόν ονομάζουν θεό.
Τό τρωτό τής Ιησουϊκής ειρωνείας, είναι πώς ό Ιησούς πού τήν διανοήθηκε ή τήν εκτέλεσε, άφησε τούς άλλους νά τόν υψώσουν σέ θεό. Ό Ιησούς ζεί έναν εγωισμό πού έφθασε στήν απόλυτη Ύβρι. Καί εδώ είναι πού ή τραγωδία τού Ιησού υπολείπεται καί υστερεί συντριπτικά σέ σύγκριση μέ τήν αττική τραγωδία. Είναι απολύτως αφύσικη καί απόλυτα απάνθρωπη. Ή αττική τραγωδία όμως είναι απολύτως φυσική καί ανθρώπινη.
Γιαυτό ό κάθε ηλίθιος είναι ηλίθιος, επειδή δέν τό ξέρει, ό ηλίθιος πού τό ξέρει στόν Ντοστογιέβσκι λέγει : Μά τί ηλίθιος είμαι, αφού ξέρω πώς είμαι ηλίθιος.
Άν σηκώσεις τά μάτια ψηλά θα δείς τόν αληθινό θεό, όχι αυτόν πού άλλοι έφτιαξαν γιά εμάς. Ό θεός των είναι ένα φαρμάκι τής ιδεαλιστικής παγίδας. Είναι ένα βδέλυγμα τού ιερατίου. Είναι δόλος, απάτη, πλάνη, σκόπιμη παραποίηση τής φυσικής αλήθειας.
Ψηλά θά δείς τόν Ηρακλή μέ τό ρόπαλό του, τόν αστραφτερό Ωρίωνα μέ τό σπαθί του, τόν ακεστήρα Ασκληπιό, τόν αλάθευτο τοξότη, τόν Ηνίοχο, τόν Κάστορα καί τόν Πολυδεύκη. Ό Μέγας Κύων είναι εκεί καί οί Κύνες θηρευτές, ή Λύρα μέ τά τραγούδια της (ό Βέγγα), ό Πήγασος καθώς καί ό Περσέας μέ τήν Ανδρομέδα.
Τέτοια στέκεται ή χρυσή οδηγία τού Ελληνικού Ουρανού. Καθώς τήν τελούμε καί τήν εκτελούμε, κατέχουμε ότι δέν ζήσαμε τσάμπα.
Δέν ανταλάξαμε τόν πολύτιμο πλούτο τής εφήμερης ζωής μέ τήν στέρφα πλάνη τής Αθανασίας τών ηλιθίων Πιστών.
Ταξιδεύουμε στήν γή όπως οί Δίδυμοι στόν Ουρανό.
Μ έ τ ή ν μ έ ρ α μ α ς θ ν η τ ή
Ή Α ψ ε υ δ ή ς γ ν ώ σ η
γ ι ά τ ή ν μ ο ί ρ α μ α ς ε ί ν α ι Α θ ά ν α τ η .
Καθώς κοιτάς τό Μηδέν στά Μάτια
Νά μήν Αποκαρτερήσεις
Από Οργή γιά τούς Αιώνες πού Δέν θά Υπάρχεις
Δ.Λιαντίνης
Ετικέτες ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
αναρτήθηκε από το χρήστη χαβιαρας Κυριακος @ 2:50 π.μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα